Το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας αποτελεί συνέχεια όλων των προηγούμενων αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων στο χώρο της Υγείας, υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ επισημαίνοντας ότι η λειτουργία του νέου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) θα βασιστεί σε ένα κατακερματισμένο συνονθύλευμα μονάδων
Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, με πυρήνα τις λεγόμενες Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ), οι οποίες θα απασχολούν έναν πολύ μικρό αριθμό γιατρών.
Το ΚΚΕ καταψηφίζει το νομοσχέδιο, καθώς όπως σημείωσε ο ειδικός αγορητής του Κόμματος, βουλευτής Λάρισας Γιώργος Λαμπρούλης, ενισχύει ακόμα περισσότερο την ατομική ευθύνη για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και κατά συνέπεια το κόστος, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Βάση του νομοσχεδίου, τόνισε, είναι οι στρατηγικοί στόχοι «της ΕΕ, του ΔΝΤ, κυβερνήσεων, αστικών επιτελείων, που έχουν κοινή θέση ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών για την υγεία του λαού.
Δηλαδή να στοιχίζει η υγεία της εργατικής τάξης όσο το δυνατόν λιγότερο στο κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους που αυτό υπηρετεί. Το πώς θα εφαρμοστεί η πολιτική μείωσης του λεγόμενου “μη μισθολογικού κόστους” αφορά και τις δαπάνες της Υγείας». Υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα συνονθύλευμα μονάδων του εμπορευματοποιημένου δημόσιου αλλά και ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα, που το ονομάζει δίκτυο ΠΦΥ.
Οι λεγόμενες Τοπικές Μονάδες Υγείας που θα αποτελούν τον πυρήνα του, θα είναι μονάδες χαμηλών προδιαγραφών, ούτε στελεχωμένες επαρκώς με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ούτε με το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες του λαού για πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση. Όσο για τις προσλήψεις, κοντά 3.000, αποτελούν συνεχή ανακύκλωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Τόνισε μόνο ως αστείο ακούγεται, ότι οι λεγόμενες Τοπικές Μονάδες Υγείας ΤΟΜΥ θα παρέχουν όπως αναφέρει το νομοσχέδιο «υπηρεσίες πρόληψης, προαγωγής στην υγεία στην οικογένεια, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στους χρόνια πάσχοντες, στην προγραμματισμένη φροντίδα ενηλίκων και παιδιών, την κατ’ οίκον νοσηλεία, την εκτίμηση ψυχικών νόσων, αντιμετώπιση οξέων προβλημάτων υγείας, καταγραφή επιδημιολογικών στοιχείων κ.ά.», με ένα γιατρό, ένα νοσηλευτή και ένα διοικητικό υπάλληλο ανά 10 με 12 χιλιάδες κατοίκους Το πολύ, πρόσθεσε, να συνταγογραφούν.
Πρόκειται για «ακρωτηριασμό και των ελάχιστων παροχών που είχαν οι λαϊκές οικογένειες». Συμπλήρωσε πως οι προβλέψεις του νομοσχεδίου για τον οικογενειακό γιατρό έχουν ως στόχο «τον περιορισμό του κόστους που προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος. Έτσι ο οικογενειακός γιατρός θα λειτουργεί ως “κόφτης”, προκειμένου να διασφαλίζει, και μάλιστα με απειλή ποινής, ότι αυτά που θα στοιχίζει ο ασφαλισμένος δεν θα υπερβαίνουν το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών του ασφαλιστικού φορέα».
