ΓΡΑΦΕΙ Ο Τάσος Τσιαπλές, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και μέλος της Ε.Γ του ΠΑΜΕ
Προσπάθεια συγκάλυψης της αντεργατικής πολιτικής που παραμένει και θα ενταθεί, αποτελεί η δήθεν «φιλεργατική» στροφή, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, με την κατάθεση στη Βουλή Ν/Σ για επιμέρους εργασιακά-ασφαλιστικά ζητήματα.
Ο ισχυρισμός της, περί «ενίσχυσης της προστασίας των εργαζομένων», είναι κάλπικος, αφού αφήνει άθικτο το αντεργατικό πλαίσιο πάνω στο οποίο πατάει ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλει «νόμιμα» το κεφάλαιο.
Ένα αντεργατικό πλαίσιο, στο οποίο έχει ήδη «πλούσια συνεισφορά» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία όχι μόνο εφαρμόζει όλους τους αντεργατικούς νόμους των κυβερνήσεων Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, αλλά ψήφισε νέα ποιο βάρβαρα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα, με το 3ο και 4ο μνημόνιο, προς όφελος του κεφαλαίου. Μιλάμε για την διατήρηση και επέκταση του αίσχους του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ και των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους κάτω των 25 χρονών, των άθλιων ατομικών συμβάσεων, της διάλυσης των ΣΣΕ, επιβολής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, έργου, με μπλοκάκι, της εκ’ περιτροπής εργασίας, του αίσχους της μαθητείας, της επέκτασης της δοκιμαστικής περιόδου από 2 σε 12 μήνες και τόσων άλλων αντεργατικών νόμων, στους οποίους η σημερινή κυβέρνηση πρόσθεσε την «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, τις διευκολύνσεις στα «δουλεμπορικά» γραφεία.
Το επικοινωνιακό τρυκ για δήθεν «φιλεργατική στροφή», έρχεται την ώρα που η κυβέρνηση με το άλλο χέρι ετοιμάζεται με την 3η «αξιολόγηση» να προωθήσει νέες αντεργατικές ανατροπές, με πρώτη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε για την επιβολή πρόσθετων εμποδίων στην κήρυξη απεργίας και τη συνδικαλιστική δράση.
Οι διατάξεις-μερεμέτια του κυβερνητικού Ν/Σ σε επιμέρους εργασιακά-ασφαλιστικά θέματα, προϋποθέτουν την πιστή εφαρμογή όλων των αντεργατικών –αντιασφαλιστικών νόμων που ψήφισαν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση.
Αλλωστε, όπως ομολογούν και τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη, οι παρεμβάσεις αυτές γίνονται για να «μη νοθεύεται ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων» και για να «μη μειώνονται τα δημόσια έσοδα». Ανεξάρτητα, δηλαδή, από το επικοινωνιακό κομμάτι, επιβεβαιώνεται ότι αυτές είναι οι μακροπρόθεσμες στοχεύσεις και αυτού του Ν/Σ και όχι η προστασία των εργαζομένων.
Σύμφωνα με σχετική διάταξη, προβλέπεται η υποχρέωση του εργοδότη να καταχωρεί ηλεκτρονικά στο σύστημα «Εργάνη» τη νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, πριν από την έναρξή της. Προκύπτει όμως το ερώτημα: Από τη στιγμή που το Ν/Σ δεν προβλέπει καμία ενίσχυση του αποψιλωμένου δυναμικού και των μέσων της Επιθεώρησης Εργασίας για τη διενέργεια ελέγχων, πώς θα προστατεύονται οι εργαζόμενοι που κάτω από την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας υποχρεώνονται να εργάζονται πέραν του κανονικού ωραρίου χωρίς αμοιβή;
Πολύ περισσότερο, τι αλλάζει η ρύθμιση αυτή στο γεγονός ότι η αμοιβή των εργαζομένων για την υπερωριακή απασχόληση έχει μειωθεί δραστικά, ενώ η περιβόητη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας δίνει στους εργοδότες τη δυνατότητα να απασχολούν τους εργαζόμενους πρόσθετες ώρες, όποτε θέλουν, χωρίς να πληρώνουν υπερωρίες και να τους υποαπασχολούν όταν η παραγωγική διαδικασία μειώνεται; Με δυο λόγια, στο πλαίσιο αυτής της «νόμιμης» τεράστιας «ευελιξίας» στο χρόνο εργασίας, τέτοιες διατάξεις είναι κούφιες τουφεκιές, από τις οποίες δεν ιδρώνει το αυτί της εργοδοσίας.
Το ίδιο ισχύει και για την πρόβλεψη του Ν/Σ για υποχρεωτική ηλεκτρονική αναγγελία της οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζόμενου, μαζί με την πιστοποίηση ότι ο εργαζόμενος έχει συμφωνήσει να αποχωρήσει «οικειοθελώς». Η διάταξη αφορά στην απάτη του εργοδότη να δηλώνει «οικειοθελή αποχώρηση», ενώ ο εργαζόμενος συνεχίζει να εργάζεται, ωστόσο αφήνει στο απυρόβλητο την τεράστια «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, που έχουν ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να απολύονται και να «αποχωρούν» από την εργασία τους κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ετήσια βάση, οι απολύσεις και οι «οικειοθελείς αποχωρήσεις» ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια!
Την ίδια στιγμή, το δικαίωμα στο επίδομα ανεργίας, πρόβλημα το οποίο υποτίθεται έρχεται να αντιμετωπίσει η σχετική διάταξη, το δικαιούται μόνο το 10% των ανέργων, ενώ τα κονδύλια που προορίζονται για αυτό κάθε χρόνο η κυβέρνηση τα μειώνει, ενισχύοντας αντίστοιχα τα κονδύλια προς τις επιχειρήσεις με τα γνωστά ψευτο-προγράμματα «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης».
Της ίδια κοπής, είναι και οι διατάξεις για την απλήρωτη εργασία, με την πρόβλεψη να δίνεται η δυνατότητα στους εργαζόμενους να προχωρούν σε αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος εργοδοτών που δεν καταβάλλουν δεδουλευμένα, όπως και η σχετική με αυτό το ζήτημα πρόβλεψη για μείωση του κόστους της δίκης για τους εργαζόμενους.
Πρόκειται για όψιμη και χωρίς πρακτικό αντίκρισμα προσπάθεια της κυβέρνησης να «διευθετήσει» το γεγονός της γιγάντωσης της απληρωσιάς, που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση αρνήθηκε να δεχθεί την τροπολογία του ΚΚΕ για επέκταση των σχετικών κυρώσεων και στα μέλη του Δ.Σ της εταιρείας και τον βασικό μέτοχο, ενώ με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας έχει νομοθετήσει ότι σε περίπτωση πτώχευσης, την οποία αξιοποιούν αρκετοί εργοδότες, οι απαιτήσεις των απλήρωτων εργαζομένων κατατάσσονται στον πάτο, με σύνηθες αποτέλεσμα να μην πληρωθούν ποτέ!
Αντίστοιχο χαρακτήρα έχουν οι διατάξεις του Ν/Σ για το Ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση επιχειρεί να εξωραΐσει το «μαύρο» που έριξε στην Κοινωνική Ασφάλιση και στις λεηλατημένες συντάξεις. Ο νόμος 4387/2016 παραμένει αλώβητος και οι νέες διατάξεις αφορούν την απρόσκοπτη εφαρμογή του.
Κανένα επικοινωνιακό τρυκ δεν μπορεί να κρύψει ότι με τους αντιασφαλιστικούς νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, την εξαετία 2015 – 2021, πρόσθετα σε όλες τις προηγούμενες ανατροπές, αφαιρούνται από τους συνταξιούχους και ασφαλισμένους πάνω από 16 δισ. ευρώ!
Είναι τουλάχιστον προκλητικό, η κυβέρνηση μιλά για τη μείωση του κόστους στην εξαγορά πλασματικών ετών από τους αγρότες, όταν αύξησε κατακόρυφα τις εισφορές τους προς τον ΕΦΚΑ και όταν η εξαγορά πλασματικών ετών έχει γίνει απαγορευτική για όλους τους ασφαλισμένους, λόγω της μεγάλης αύξησης του κόστους με το νόμο 4387. Και, φυσικά, ακόμα και αν αυτή γίνει, με τεράστιο κόστος, ελάχιστο είναι το αντίκρισμα στην αύξηση της σύνταξης.
Εξίσου προκλητικό είναι να διαφημίζει μια επιμέρους ρύθμιση για τις επικουρικές συντάξεις ορισμένων Ταμείων. Σύμφωνα με αυτή, για αιτήσεις συνταξιοδότησης μετά την 1/1/15, σε αρκετές περιπτώσεις δεν λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των εισφορών που είχαν πληρώσει οι ασφαλισμένοι, αλλά μόνο ένα μέρος τους, με αποτέλεσμα οι επικουρικές συντάξεις ορισμένων Ταμείων να είναι μικρότερες από τις υπόλοιπες. Με σχετική διάταξη, εφαρμόζεται το αυτονόητο, δηλαδή οι νέες επικουρικές να υπολογίζονται στο σύνολο των εισφορών.
Την ίδια ώρα όμως η εφαρμογή του ν. 4387/2016 έχει ως αποτέλεσμα την κατακρεούργηση όλων των νέων επικουρικών συντάξεων στη βάση των νέων μειωμένων συντελεστών (0,45%), μετατρέποντάς τες σε επιδόματα πτωχοκομείου ύψους μερικών δεκάδων ευρώ. Ετσι, η επικουρική σύνταξη στην περίπτωση της 15ετίας και με συντάξιμο μισθό 500 ευρώ, από 123,22 ευρώ στο παλιό σύστημα, με το «νόμο Κατρούγκαλου» συρρικνώνεται στα 33,75 ευρώ. Μια επικουρική στην περίπτωση 20 ετών ασφάλισης και με 800 ευρώ συντάξιμο μισθό από τα 186,51 μειώνεται στα 72 ευρώ.
Ας δούμε και μια άλλη ρύθμιση του Ν/Σ την οποία προβάλλει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τον ν. 4387/2016, οι συνταξιούχοι στην περίπτωση που αναγκάζονται να εργαστούν για να συμπληρώσουν τις λεηλατημένες συντάξεις τους, θα υποβάλλονται σε περικοπή της σύνταξής τους κατά 60%! Η γενική εφαρμογή αυτής της διάταξης έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και σε ψυχικά ασθενείς που λαμβάνουν σύνταξη αναπηρίας και κρίνεται ότι πρέπει να εργαστούν για λόγους κοινωνικής επανένταξης και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης να περικόπτεται η αναπηρική σύνταξη. Μήπως πρέπει να δώσουμε εύσημα στην κυβέρνηση, γιατί με τη νέα διάταξη λύνει αυτόν τον παραλογισμό για αυτές τις περιπτώσεις, τον οποίο επέβαλε η ίδια; Ακόμα κι έτσι, η εν λόγω ρύθμιση δεν αναιρεί το έγκλημα που έκανε με το ν. 4387 σε όλες τις αναπηρικές συντάξεις, οι οποίες όπως και οι συντάξεις χηρείας μειώνονται δραστικά.
Σχετική με τα παραπάνω είναι και η παράταση στην απόδοση συντάξεων αναπηρίας σε όσες περιπτώσεις έχει λήξει η γνωμάτευση του ΚΕΠΑ και η νέα γνωμάτευση καθυστερεί (κάτι που γίνεται και τώρα, αλλά με υπουργικές αποφάσεις). Με παράταση ή χωρίς, το «σφαγείο» των ΚΕΠΑ παραμένει άθικτο, ενώ στο πλαίσιο του μνημονίου η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί να προχωρήσει σε νέες περικοπές στις αναπηρικές παροχές.
Κανείς εργαζόμενος και συνταξιούχος, δεν πρέπει να παρασυρθεί από τα επικοινωνιακά τρυκ της κυβέρνησης, αλλά να ενταχθεί αποφασιστικά στον οργανωμένο αγώνα μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, που συγκροτούν το ΠΑΜΕ, για την ανατροπή όχι μόνο αυτής της βάρβαρης πολιτικής που τσακίζει μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, αλλά και για να ανατρέψουμε το ίδιο τα εκμεταλλευτικό σύστημα των καπιταλιστών που καταδυναστεύουν μαζί με τις κυβερνήσεις τους και την Ε.Ε, την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας, για να ανοίξουμε το δρόμο για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που με τους εργάτες στην εξουσία θα μπορέσει να καλύψει όλες τις σύγχρονες ανάγκες μας.
