Η κινητικότητα μεμονωμένων γυναικών ήταν ένα εκτεταμένο φαινόμενο στην Κεντρική Ευρώπη για μια περίοδο τουλάχιστον 800 ετών ανάμεσα στις εποχές του Λίθου και του Χαλκού, παίζοντας μεγάλο ρόλο στην ανταλλαγή ιδεών και πολιτισμικών αντικειμένων.
Γενετικά και αρχαιολογικά στοιχεία από 84 άτομα (πολλά ήσαν μέλη ίδιων οικογενειών) που είχαν πεθάνει μεταξύ του 2500 και του 1650 π.Χ. στην περιοχή Λεχ νότια του Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας εξέτασαν οι επιστήμονες διαπιστώνοντας ότι η πλειονότητα των γυναικών προερχόταν από άλλες περιοχές, ενώ οι άνδρες από τη γύρω περιοχή.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Φίλιπ Στοκχάμερ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ Μαξιμίλιανς του Μονάχου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), εκτιμώντας ότι η κινητικότητα μεμονωμένων γυναικών ήταν ένα όχι τοπικό αλλά εκτεταμένο φαινόμενο στην Κεντρική Ευρώπη για μια περίοδο τουλάχιστον 800 ετών, ανάμεσα στις εποχές του Λίθου και του Χαλκού.
Ενώ οι γυναίκες ταξίδευαν σε μακρινά μέρη, σε αποστάσεις 300 έως 500 χλμ από τη γενέτειρά τους, οι άνδρες συνήθως παρέμεναν στον τόπο καταγωγής τους.
Παράλληλα, οι ερευνητές εκτιμούν ότι έχει υποτιμηθεί ο σημαντικός ρόλος που έπαιξαν οι γυναίκες για την ανταλλαγή ιδεών και πολιτισμικών αντικειμένων, ενθαρρύνοντας έτσι την υιοθέτηση και εξάπλωση τεχνολογικών καινοτομιών.
«Όλοι ξέρουμε τις ιστορίες για τους άνδρες πολεμιστές που πολεμούσαν και έφερναν τροφή στην οικογένεια, ενώ οι γυναίκες και τα παιδιά έμεναν στο σπίτι. Όμως φαίνεται πως τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Η μελέτη μας δείχνει ότι σχεδόν κανένας άνδρας δεν ταξίδευε, ενώ αντίθετα δύο στις τρεις γυναίκες το έκαναν» δήλωσε ο Φ.Στοκχάμερ.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Α Α Α
EMAIL
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Κατηγορία
Επιστήμη
ΡΟΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
