Η σύγχρονη βιομηχανική εξόρυξη χρυσού καταστρέφει τοπία και δημιουργεί τεράστιες ποσότητες τοξικών αποβλήτων. Οι επιχειρήσεις εξόρυξης παράγουν περίπου 20 τόνους τοξικών αποβλήτων για κάθε χρυσό δαχτυλίδι 0.333 ουγκιών. Τα απόβλητα, συνήθως μια γκρίζα υγρή λάσπη, είναι φορτωμένα με θανάσιμα κυανιούχα και τοξικά βαρέα μέταλλα.
Τα απόβλητα της “Ελληνικός Χρυσός” πού θα καταλήγουν; Το Αιγαίο, μια κλειστή θάλασσα, θα μετατραπεί σε τοξικό βούρκο:
Πολλά ορυχεία χρυσού απορρίπτουν τα τοξικά τους απόβλητα απευθείας σε φυσικά υδάτινα σώματα. Το χρυσό ορυχείο Lihir στην Παπούα Νέα Γουινέα ρίχνει πάνω από 5 εκατομμύρια τόνους τοξικών αποβλήτων στον Ειρηνικό Ωκεανό κάθε χρόνο, καταστρέφοντας τα κοράλλια και την άλλη ωκεάνια ζωή. Οι επιχειρήσεις εξόρυξης χρυσού και άλλων μετάλλων απορρίπτουν συνολικά τουλάχιστον 180 εκατομμύρια τόνους τοξικών αποβλήτων σε ποτάμια, λίμνες και ωκεανούς κάθε χρόνο.
Για να περιορίσουν τις περιβαλλοντικές ζημίες, τα ορυχεία συχνά κατασκευάζουν φράγματα (!!!) και τοποθετούν τα τοξικά απόβλητα μέσα. Αλλά αυτά τα φράγματα δεν εμποδίζουν απαραιτήτως τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα τοξικά απόβλητα μπορούν εύκολα να διαρρεύσουν στο έδαφος και στα υπόγεια ύδατα ή να απελευθερωθούν με καταστροφικές διαρροές. Στα εκτιμώμενα 3.500 φράγματα που κατασκευάστηκαν για να κρατήσουν απόβλητα ορυχείων, εμφανίζονται κάθε χρόνο δύο ή περισσότερες σημαντικές διαρροές.
Οι διαρροές τοξικών αποβλήτων είχαν καταστροφικές συνέπειες στη Ρουμανία, την Κίνα, τη Γκάνα, τη Ρωσία, το Περού, τη Νότια Αφρική και άλλες χώρες. Το 2014, ένα φράγμα κατέρρευσε στο ορυχείο χρυσού και χαλκού Mount Polley στη Βρετανική Κολομβία, στέλνοντας περίπου 25 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αποβλήτων με κυανιούχο άζωτο σε κοντινούς ποταμούς και λίμνες – αρκετές για να καλύψουν περίπου 9.800 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων. Η διαρροή δηλητηρίασε νερό, σκότωσε ψάρια και κατέστρεψε τον τουρισμό.
Στη Χαλκιδική
Ένα επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά για τη στήριξη των δραστηριοτήτων εξόρυξης είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας στην περιοχή.
Όχι μόνο οι θέσεις εργασίας περιορίζονται στη διάρκεια των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, αλλά ανταγωνίζονται και άλλες οικονομικές δραστηριότητες στην περιοχή, όπως:
Τουρισμό: Η συμβολή του τουρισμού στο ΑΕΠ της βορειοανατολικής Χαλκιδικής υπολογίζεται σε 15-20%. Η μεταλλευτική δραστηριότητα θα φέρει θανατηφόρο πλήγμα στον τουριστικό χαρακτήρα της περιοχής, θα υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών και δεν θα αντικαταστήσει τα σταθερά οφέλη από την υφιστάμενη και μελλοντική βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.
Γεωργικός τομέας: Η Χαλκιδική παρουσιάζει σημαντική δραστηριότητα στον γεωργικό τομέα. Υπάρχουν 108,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα γεωργικών εκτάσεων και 276 τετραγωνικών χιλιομέτρων βοσκοτόπων, 814 μελισσοκόμοι και 152,385 κυψέλες (9,7% του εθνικού συνόλου), βιολογική γεωργία, αλιεία και υδατοκαλλιέργεια.
Σημαντική συμβολή στην τοπική οικονομία έχει η υλοτομία, τα δασικά φρούτα, και τα αρωματικά βότανα.
Ολες αυτές οι δραστηριότητες κινδυνεύουν λόγω της αποδάσωσης του βουνού Κακκάβος, της αποξήρανσης του υδροφόρου ορίζοντα, της σκόνης που εμποδίζει τις ζωτικές λειτουργίες των φυτών, των οξειδωτικών εκροών και της βιοσυσσωρεύσεως βαρέων μετάλλων στην τροφική αλυσίδα.
Η πτυχή της κοινωνικής πρόνοιας στην περίπτωση της εξόρυξης χρυσού είναι ουσιαστικά μηδενική
Ανθρώπινη υγεία: Η μεταλλευτική δραστηριότητα ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τους εργαζόμενους, τους κατοίκους και τους επισκέπτες στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι στα ορυχεία χρυσού έχουν χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής. Συχνά πάσχουν από πολλά είδη καρκίνου (τραχεία και βρόγχοι, πνεύμονες, στομάχι και ήπαρ), πνευμονική φυματίωση, πυριτίαση, υπεζωκοτικές παθήσεις, ελονοσία, πυρετός του δαγκείου, απώλεια ακοής, αυξημένη επικράτηση βακτηριακών και ιογενών λοιμώξεων, ασθένειες του αίματος, του δέρματος και του μυοσκελετικού συστήματος.
Η παρουσία βαρέων μετάλλων, ακόμη και σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις, προκαλεί αναιμία, υπέρταση, διαταραχές στο νευρικό σύστημα του παιδιού, διαταραχές στην αναπνευστική λειτουργία, νεφρική ανεπάρκεια, οξεία και χρόνια δηλητηρίαση, γαστρεντερίτιδα, καταστροφή νεφρών, ηπατική κίρρωση, ίκτερο.
Επιπλέον,
Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στον κόσμο παρατηρεί ότι οι χώρες που εξάγουν πρώτες ύλες, όπως τα μεταλλεύματα, αναπτύσσονται με βραδύτερο ρυθμό και αποκλίνουν από τις ανεπτυγμένες οικονομίες
