«Σαν τα μάραθα…», που διόρθωνε η γιαγιά μου η συχωρεμένη, που αδύνατον ακροατή μου να καταλήξω αν είναι πιο δυσεύρετα από τα χιόνια που μας συνήθισαν να ακούμε στο τέλος της φράσης, μα όπως και να’χει επιστρέψαμε φθινοπωρινοί και με το μάτι όλο απορία.
Τι ήταν και αυτό το… τραγίσιο που μας βρήκε ακόμα δεν κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πάει και εν πάση περιπτώσει τι να σχολιάσεις για το «γαλάζιο» βουλευτή Γ. Τραγάκη που αφού ανακοίνωσε πως δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές έκανε γονική παροχή την υποψηφιότητα στο καμάρι του «δίνοντας» στεγνά και τον Κούλη;
Από την άλλη πάλι και μετά το σάλο μπλα, μπλα που προκλήθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ έβγαλε φιρμάνι λέει και μεταφέρω αυτολεξεί λίγο πριν ένα δάκρυ κυλήσει στο δεξί μάγουλο:
“Με αφορμή πρόσφατη συνέντευξη του βουλευτή Β’ Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Τραγάκη, ο οποίος προεξόφλησε την υποψηφιότητα του γιου του, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε ότι ο κ. Παναγιώτης Τραγάκης δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Δεν θα συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας όποιος προκαταλαμβάνει τις αποφάσεις του Προέδρου και των αρμοδίων οργάνων του Κόμματος”!
Όχι δάκρυσα, μα η ρημάδα η ενασχόληση με τη δημοσιογραφία σέρνει ξοπίσω της και απορίες, να π.χ η υποψηφιότητα ήταν γνωστή στον πρόεδρο ή ένας τόσο έμπειρος πολιτικός έκανε τέτοιο λάθος πριν πάρει έγκριση και από την άλλη πάλι σίγουρα δεν με γελούν τα μάτια μου σαν διαβάζω πως ο Μητσοτάκης κατακεραυνώνει την οικογενειοκρατία… των άλλων;
Αναστατώθηκα δεν το κρύβω, μέχρι που εμφανίστηκε η Βάνα Μπάρμπα σε ξενυχτάδικο να γέρνει λάγνα στον ώμο του «μαζί τα φάγαμε» και ήρθα και ισορρόπησα.
Να η εναλλακτική σκέφτηκα, στο πλευρό του Θόδωρου και υπό τους ήχους του επιπλοποιού-αοιδού θα δώσει η ίδια η ζωή και από κοντά και η τέχνη τη σοσιαλιστική απάντηση για το καλό του τόπου!
«Έχω κλάψει…», θυμήθηκα και την τεράστια επιτυχία του προαναφερθέντος και τη βρήκα τουλάχιστο σημαδιακή.
Τώρα τρέχω για μεταφορά των εκλογικών δικαιωμάτων στην πρωτεύουσα, μα κλεφτά ρίχνω και ματιές στο έργο του Περιφερειάρχη κ. Μητσοτάκη, της βουλευτού κ. Μπακογιάννη- Μητσοτάκη, του προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη με το άγχος μην ξεχάσω και κανέναν!
Κινδυνεύοντας να πάρουμε τα βουνά φθινοπωριάτικα επιλέγουμε να ανέβουμε μουσικά Σ’ΕΝΑ ΕΞΠΡΕΣ με την αξεπέραστη φωνή της Βίκυς Μοσχολιού. Τραγούδι σε μουσική Γιάννη Σπανού και στίχους Κυριάκου Ντούμου από το δίσκο «Η ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΣΠΑΝΟ».
Καλή μας ακρόαση και καλό φθινόπωρο σε όλους!
Υ.Γ. Και επειδή καμιά φορά η επικαιρότητα, όπως άλλωστε και η απύθμενη βλακεία των κατά καιρούς ανευθυνουπεύθυνων μας ξεπερνά, σπεύδουμε για τσιπούρες Σαρωνικού. Χειμώνας έρχεται, να’χουμε για προσάναμμα!
Χικ FM
