Η παρέμβαση του βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλη στη σχετική συζήτηση που έγινε στη Βουλή
Στον απόηχο του καβγά Μητσοτάκη –Κουρουμπλή για το θεαθήναι και τις εντυπώσεις, εμείς επιδιώκουμε να μιλήσουμε για τη ουσία. Ούτε «δράμι» πετρελαίου δεν είχε απαντληθεί και χτες, για τρίτη μέρα, από τις δεξαμενές του ναυαγισμένου δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», αφότου το «LASSEA» σταμάτησε ην απάντληση,
αναδεικνύοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο και την τεράστια «γύμνια» του κρατικού μηχανισμού σε μέσα και υποδομές. Αποδεικνύεται επίσης το δόγμα της ΕΕ «ο ρυπαίνων πληρώνει», που υπηρετεί πιστά η κυβέρνηση, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι οι καπιταλιστές είναι ελεύθεροι να βρωμίζουν στεριά και θάλασσα.
Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ανέθεσε στην ίδια την πλοιοκτήτρια εταιρεία του Θ. Κουντούρη, που είχε εν πλω το σαπάκι, και σε …«συναδέλφους» του τον καθαρισμό της θαλάσσιας περιοχής, που σημαίνει ότι από την καταστροφή του Σαρωνικού, το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα βγάλουν τεράστια κέρδη. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι μέχρι τώρα οι εργασίες απάντλησης να έχουν διακοπεί, πετρελαιοειδή να διαρρέουν συνεχώς από το «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», αφού οι ειδικοί ούτε γι’ αστείο δεν κάνουν λόγο για πλήρη στεγανοποίηση «σε ένα παλιό βαπόρι», ενώ το υπουργείο μέχρι και χτες το βράδυ αναζητούσε πλοίο για την απάντληση.
Η κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παραδίδει ολοκληρωτικά τους ελέγχους σε ιδιώτες με τροπολογία που επίκειται να φέρει στη βουλή με την οποία αναθέτει την επιθεώρηση των πλοίων, δηλαδή την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και του περιβάλλοντος, στα νύχια των ανωνύμων εταιρειών των νηογνωμόνων, στρώνοντας ουσιαστικά το έδαφος για νέα ναυάγια. Στην αιτιολογική έκθεση του σχετικού κειμένου που διέρρευσε χτες το βράδυ από το υπουργείο Ναυτιλίας, αναδεικνύεται ότι η κυβέρνηση έρχεται να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα των εφοπλιστών: να ελέγχουν τον εαυτό τους!
Μάλιστα, παρά τα «παχιά» λόγια της κυβέρνησης περί του προηγούμενου «σαθρού» νομοθετικού πλαισίου που τάχα η ίδια θα ξηλώσει, με την τροπολογία της η κυβέρνηση ενεργοποιεί Υπουργική Απόφαση του 2003, δηλαδή της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στην οποία αναφέρεται ότι «ο Κλάδος Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων, από τη δημοσίευση της παρούσας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δεν ασκεί καθήκοντα και αρμοδιότητες που έχουν εκχωρηθεί στα Τοπικά Κλιμάκια Επιθεώρησης πλοίων καθώς και στους Εξουσιοδοτημένους από το ΥΕΝ Οργανισμούς, σύμφωνα με το ΠΔ 345/2000»! Σημειώνεται ότι η σχετική Υπουργική Απόφαση δεν εφαρμόστηκε από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις, κάτω από τις αντιδράσεις του ναυτεργατικού κινήματος.
Συνέχεια της πρόκλησης αποτελεί και ότι η τροπολογία αυτή στην αιτιολογική έκθεση βαφτίζεται «ουσιαστική αναβάθμιση του εποπτικού ρόλου του ΚΕΠ», δηλαδή του Κλάδου Ελέγχου Πλοίων, και «εγγύηση της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας»!
Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 αναφέρεται ρητά: «Από τη θέση σε ισχύ του παρόντος, ο Κλάδος Ελέγχου Πλοίων (ΚΕΠ), οι Λιμενικές Αρχές καθώς και τα Τοπικά Κλιμάκια Επιθεώρησης Πλοίων δεν ασκούν καθήκοντα και αρμοδιότητες που έχουν εκχωρηθεί στους εξουσιοδοτημένους από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής οργανισμούς (Νηογνώμονες), σύμφωνα με την εκάστοτε κείμενη νομοθεσία». Ακόμα: «Παύει η έκδοση των προβλεπόμενων από την εθνική και διεθνή νομοθεσία πιστοποιητικών των ελληνικών πλοίων από τον ΚΕΠ, τις Λιμενικές Αρχές, καθώς και τα Τοπικά Κλιμάκια Επιθεώρησης Πλοίων. Τα ήδη εκδοθέντα και ευρισκόμενα σε ισχύ πιστοποιητικά εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την ημερομηνία λήξης ή ετήσιας θεώρησής τους, αλλά όχι μετά την 30-06-2018».
Στο άρθρο 4 αναφέρεται ότι ο ρόλος του ΚΕΠ είναι να παρακολουθεί και να εποπτεύει τους νηογνώμονες, κάνοντας μία φορά το χρόνο «δειγματοληπτικούς ελέγχους» σε πλοία ή στα γραφεία των εταιρειών… Όσον αφορά τα κριτήρια που θέτει για τη λειτουργία των νηογνωμόνων, πέρα από διάφορα γραφειοκρατικά προβλέπεται στο ίδιο άρθρο ότι «ο εξουσιοδοτημένος οργανισμός δεν πρέπει να είναι υπό τον έλεγχο πλοιοκτητών ή ναυπηγών ή άλλων οι οποίοι αναπτύσσουν εμπορική δραστηριότητα στην κατασκευή, τον εξοπλισμό, την επισκευή ή την εκμετάλλευση πλοίων». Οι τέτοιες διατυπώσεις, βέβαια, δεν έχουν κανένα αντίκρισμα, αφού πέρα απ’ το ότι δεν υπάρχει καμία ασφαλιστική δικλείδα, οι νηογνώμονες είναι ανώνυμες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε τομείς από την πώληση πιστοποιητικών αξιοπλοΐας μέχρι τη διαχείριση πλοίων.
Ουσιαστικά το όλο θέμα της επιθεώρησης των πλοίων και της προστασίας της ζωής και του περιβάλλοντος επαφίεται από την κυβέρνηση στο …φιλότιμο των εφοπλιστών, αφού στην αιτιολογική έκθεση σημειώνεται ότι θα πρέπει «να εμπεδωθεί αμετάκλητα αίσθημα ευθύνης στην πλοιοκτησία, να διασφαλιστεί η παροχή ναυτικής εργασίας σε ασφαλείς συνθήκες και να απαλειφθούν οριστικά υφιστάμενα “παράθυρα” στην έγκαιρη επιθεώρηση των πλοίων, με σκοπό την προαγωγή της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας».
Στην τροπολογία στα άρθρα 2 και 3, προκειμένου να χρυσωθεί το χάπι, αναφέρονται διατάξεις που προβλέπουν ως μέσο όρο ηλικίας για τα μικρά δεξαμενόπλοια εφοδιαστικά τα 30 έτη και την απαγόρευση έκδοσης πιστοποιητικών με παρατάσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει την τροπολογία, αποκαλύπτεται ότι το πλοίο «LASSΕA», το οποίο είχε ναυλωθεί από την πλοιοκτήτρια εταιρεία του δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», για να συλλέγει τα πετρελαιοειδή από τις δεξαμενές του σαπιοκάραβου, έφερε πιστοποιητικά με παρατάσεις που του είχε εκδώσει ο Ελληνικός Νηογνώμονας, ενώ καταγγελίες ναυτεργατών το φέρουν να ήταν σε χειρότερη κατάσταση από το ναυαγισμένο γκαζάδικο!
Για το έγκλημα στον Σαρωνικό υπάρχει ένοχος: Είναι οι εφοπλιστές και η κυβέρνησή τους και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Τα μεγάλα λόγια για τον Πειραιά που θα γίνει “πύλη εισόδου”, “παγκόσμιος κόμβος”, τα πήρε το μαζούτ και το πετρέλαιο στη θάλασσα. Επιβεβαιώνεται ότι τα μεγάλα καπιταλιστικά σχέδια, η ανάπτυξη του κεφαλαίου, βρίσκονται στην απέναντι όχθη με τις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.
Υπέργηρα και ακατάλληλα πλοία που μπορούν να γίνουν νεκροταφεία για ναυτεργάτες και επιβάτες, ανύπαρκτες υποδομές για πρόληψη και αποφυγή καταστροφών, έρχονται δίπλα στη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στη διάλυση του εργάσιμου χρόνου, στο ξεθεμελίωμα δικαιωμάτων, στην καταστολή. Δεν είναι μονόδρομος το καπιταλιστικό τους σύστημα. Υπάρχει άλλος δρόμος, είναι αυτός που παλεύει το ΚΚΕ, της ανάπτυξης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου λαού, για μια άλλη εξουσία – εργατική, για το σοσιαλισμό. Είναι ο δρόμος που πριν 100 χρόνια άνοιξε η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση. Αυτόν το δρόμο ό, τι και να κάνουν, όσα πισωγυρίσματα κι αν φέρουν, δεν πρόκειται να τον ακυρώσουν.
