Ανακοίνωση με αφορμή τη χθεσινή εκδήλωση για την παρουσίαση του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης που πραγματοποιήθηκε στον Τύρναβο εξέδωσε ο Αγροτικός Σύλλογος Τυρνάβου κάνοντας λόγο για “Ημερίδα – Φιέστα” που συνδιοργάνωσαν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο Δήμος Τυρνάβου.
Στην ανακοίνωση του Αγροτικού Συλλόγου αναφέρονται τα εξής:
Οι Ομ.Π. – Οργ.Π. αποτελούν μια μορφή συνεργασίας με στόχο της διασφάλιση υποδομής συγκέντρωσης & διάθεσης της παραγωγής και δεν αφορά συνεργασία στην ίδια την διαδικασία της παραγωγής, που εδώ βρίσκεται και η ουσία “του συνεταιρίζεσθαι” για το ξεπέρασμα των διαρθρωτικών προβλημάτων της αγροτικής μας οικονομίας και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Με την πρόβλεψη για ένταξη στις Ομ.Π.-Οργ.Π. και μη παραγωγών (Εταιρειών, Επενδυ-τών, κλπ. ) η διαδικασία λειτουργεί ουσιαστικά σαν “Δούρειος ίππος” για την απρόσκοπτη είσοδο και τον έλεγχο των παραγωγών και της παραγωγής από το επιχειρηματικό κεφάλαιο διασφαλίζοντας την κερδοφορία του και στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας.
Μία Ομ.Π.-Οργ.Π. ή Ε.Ο.Π., μπορεί να αναθέτει σε εξωτερικούς υπεργολάβους οποιαδήποτε από τις δραστηριότητές της, εκτός της παραγωγής, μεταξύ άλλων σε θυγατρικές Εταιρείες. Καταλαβαίνει εύκολα κανείς το “στρώσιμο του χαλιού” στο μεγάλο κεφάλαιο για περαιτέρω κερδοφορία στον τομέα της αγροτικής οικονομίας, λειτουργώντας ουσιαστικά μέσα στο – όσο έχει απομείνει – συνεταιριστικό κίνημα με τα όποια ακόμη “προνόμια” έχουν απομείνει στους συνεταιρισμένους αγρότες.
Είναι ξεκάθαρο ότι, με τη δημιουργία των Ομ.Π.-Οργ.Π., η Ε.Ε. θέλει να διασφαλίσει για λογαριασμό των επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της μεταποίησης των αγροτο-κτηνοτροφικών προϊόντων, τον έλεγχο και οργάνωση παραγωγής & εμπορίας συγκεντρώνοντας την προσφερόμενη παραγωγή, προσαρμόζοντας την παραγωγή στην εμπορία ( “στις ανάγκες της αγοράς” ) και όχι – φυσικά γι’αυτούς – στις διατροφικές ανάγκες των λαών της ΕΕ.
Στοχεύουν επίσης να βελτιώσουν το κόστος παραγωγής στο μέτρο της “ελεύθερης” καπιταλιστικής αγοράς, αλλά στη λογική της καθήλωσης προς τα κάτω των τιμών παραγωγού διασφαλίζοντας φτηνή Α’ ύλη για τους μεταποιητές εμποροβιομήχανους της καπιταλιστικής οικονομίας.
Στα ίδια πλαίσια και με τους ίδιους στόχους προβλέπεται και η δημιουργία Ενώσεων Οργανώσεων Παραγωγών (ΕΟΠ) για έλεγχο μεγαλύτερου όγκου παραγωγής ή συγκεκριμένων αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων με μεγαλύτερο επιχειρηματικό ενδιαφέρον εμπορίας και μεταποίησης. Το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 είναι το αναπτυξιακό μοντέλο που προωθείτε στην ύπαιθρο για την επιτάχυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, την ενίσχυση της κερδοφορίας μέσω του ανταγωνισμού.
Τα προωθούμενα επενδυτικά προγράμματα αφορούν κατά βάση την χρηματοδότηση καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων και όχι τους μικρομεσαίους παραγωγούς.
Για παράδειγμα στο πρόγραμμα αυτό υπάρχουν 500 προγράμματα με προϋπολογισμό μέχρι 350 χιλιάδες. Όμως υπάρχει και η συμμετοχή, η οποία από περιοχή σε περιοχή ξεκινάει από το 25% έως 60%, δηλαδή για να μπει ένας φτωχομεσαίος παραγωγός θέλει 75 έως 160 χιλιάδες ευρώ.
Αυτό το γεγονός από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι οι φτωχομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι , που ήδη από την αντιαγροτική πολιτική καλούνται να πληρώσουν αβάσταχτους φόρους και χαράτσια , δεν μπορούν ν’ αντέξουν στον ανταγωνισμό, θα έρθουν σε ακόμη χειρότερη θέση. Με το μοντέλο αυτό στην ουσία δίνετε εξετάσεις στους εμποροβιομήχανους, στις μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή , στην τυποποίηση και στη συσκευασία των αγροτικών προϊόντων.
Κλείνοντας και συνοψίζοντας την παρέμβαση μας καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το κίνητρο και ο σκοπός του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 δεν είναι το συμφέρον των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και η ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού αλλά το καπιταλιστικό κέρδος.
Αυτή είναι η αιτία που στην περιοχή μας:
-Ενώ υπάρχουν τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού και πρώτων υλών για τη βιομηχανία, από το 1992 ακόμη υπάρχει στασιμότητα στην ανάπτυξή τους, που επιταχύνθηκε με την νέα ΚΑΠ και όλες τις αναθεωρήσεις που ακολούθησαν.
-Δέχτηκε συντριπτικό πλήγμα η καπνοκαλλιέργεια στην Ελασσόνα και σε ορισμένες περιοχές μας, καθώς επίσης και σε περιοχές της Καρδίτσας και των Τρικάλων, που απασχολούσε σημαντικό αριθμό παραγωγών. Αντίστοιχα η τευτλοκαλλιέργεια, η αμπελοκαλλιέργεια, ενώ το βαμβάκι και τα σιτηρά δεν είναι πλέον βιώσιμα.
-Γι’ αυτό συγκεντροποιήθηκε η κτηνοτροφική παραγωγή και οι φτωχοι κτηνοτρόφοι αδυνατούν να επιβιώσουν.
Γι’ αυτό ενώ οι παραγωγοί πουλάνε την παραγωγή τους σε πάμφθηνες τιμές, και οι μισθοί πέφτουν, την ίδια στιγμή τα τρόφιμα φθάνουν στην λαϊκή κατανάλωση σε εξωφρενικά μεγαλύτερες τιμές, αυξάνοντας την κερδοφορία των εμποροβιoμηχάνων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Μπροστά σ’ αυτή τη βαρβαρότητα, υπάρχει λύση τόσο για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους όσο και για τα λαϊκά στρώματα που έχουν ανάγκη από μια πρωτογενή παραγωγή, που θα διασφαλίζει φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα.
Αλλά αυτό βρίσκεται στη διαφορετική κοινωνικοοικονομική οργάνωση στη μεγάλη παραγωγή , στην καθετοποίηση, αλλά με διαφορετικές σχέσεις παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, έξω από τα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής, διακρατικής, καπιταλιστικής Ένωσης.
