Είναι ιδιαίτερη τιμή για τη Θεσσαλία να υποδέχεται τον Πρωθυπουργό, τον κ. Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο και καλωσορίζω σε μια από τις πλέον δυναμικές περιφέρειες της χώρας μας.
Σας το έχουν πει και άλλοι συνάδελφοι περιφερειάρχες, κ. Πρόεδρε, θα το επισημάνω κι εγώ ότι, αντιλαμβανόμαστε βεβαίως το βαρυφορτωμένο πρόγραμμά σας, όμως θα θέλαμε να είστε εδώ μαζί μας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ώστε εκτός από τους νέους επιχειρηματίες που είδατε νωρίτερα στο Βόλο,
να μπορέσουμε να συζητήσουμε και με άλλους πολίτες της Θεσσαλίας στους χώρους εργασίας τους,το χωράφι, το εργοστάσιο, την αγορά, τη γειτονιά, παντού όπου «χτυπά» η καρδιά της Θεσσαλίας.
Μια περιφέρεια, όπως φάνηκε και στις εργασίες του συνεδρίου, με δυναμισμό, με εξωστρέφεια, με καινοτομία, με αυτοπεποίθηση, με ανθρώπους μαχητές στην πλειονότητά τους, που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά.
Μια περιφέρεια, όμως, που «χτυπήθηκε» από την κρίση, η οποία δυστυχώς έχει αφήσει «βαριά» τη σκιά της σε πολλές οικογένειες.
Ακούω πολλές φορές να λέγεται ότι η Θεσσαλία δεν γνώρισε κρίση.
Το λένε συνήθως όσοι τύχει να βρεθούν για λίγες ώρες στον τόπο μας και βλέπουν μια αξιοσημείωτη «ζωντάνια» στις πόλεις μας.
Αυτή, όμως, είναι η επιμέρους εικόνα.
Στον τόπο μας, όπως και σ’ ολόκληρη τη χώρα, υπάρχει και φτώχεια και δυστυχία και αδικία.
Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα, μάστιγα της εποχής μας κυριολεκτικά, είναι η ανεργία.
Και η ειρωνεία της τύχης είναι ότι το ποσοστό ανεργίας είναι τόσο υψηλό όσο υψηλό είναι και το επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης της πλειονότητας των νέων μας.
Βεβαίως, η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη αν όλα αυτά τα χρόνια δεν επιτελούνταν αυτό το – κατά κοινή ομολογία – χωρίς ιστορικό προηγούμενο έργο στην Περιφέρειάς μας.
Επί των ημερών της αιρετής Περιφέρειες έχουν ολοκληρωθεί, δρομολογηθεί ή υλοποιούνται έργα συνολικού προϋπολογισμού 2,1 δις ευρώ, με τα οποία στηρίχθηκε η τοπική οικονομία, δημιουργήθηκαν ή διασώθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Όμως, ακόμη κι αν το ποσοστό ανεργίας μειώνεται, ένας άνεργος παραμένει άνεργος 100%.
Αυτή είναι η δική μου άποψη και αυτή ακριβώς είναι η απόλυτη, η επείγουσα, η αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα μας Περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες για δουλειά με αξιοπρεπή αμοιβή σε κάθε Θεσσαλή και κάθε Θεσσαλό.
Δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας:
Ούτε απλό είναι ούτε εύκολο.
Πολύ περισσότερο που το κεντρικό κράτος έχει και την αρμοδιότητα και τα κονδύλια, με άλλα λόγια τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις πολιτικές για την απασχόληση.
Όμως, αυτή είναι η καθημερινή μας έγνοια, αυτός είναι ο στόχος που διαπερνά όλες τις πολιτικές μας.
Δουλειές, δουλειές, δουλειές.
Ιδίως όταν ολοένα και περισσότερες νέες και νέοι, με εξαιρετικές σπουδές στην πλειονότητά τους, φεύγουν στα πέρατα της οικουμένης αναζητώντας διέξοδο.
Πλέον όμως και άνθρωποι μέσης ηλικίας, οικογενειάρχες, τους ακολουθούν στο δρόμο της ξενιτιάς.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι εκτός από το πολύ μεγάλο κόστος που συνεπάγεται γι’ αυτούς τους ανθρώπους να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους σε ένα ξένο τόπο, πόσο μεγάλο, δυσβάσταχτο αν όχι τεράστιο, είναι το κόστος και για την ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Γι’ αυτό και θεωρώ ότι η ανάπτυξη, η παραγωγική ανασυγκρότηση, είναι εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση.
Είναι – θα έλεγα – όρος επιβίωσης για τη χώρα μας.
Άλλωστε, οικονομία, κοινωνία που δεν παράγει, δεν έχει μέλλον.
Και θα πρόσθετα – με όλο το σεβασμό στα μέλη της κυβέρνησης – παραφράζοντας τη γνωστή φράση του Μπίσμαρκ, ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να μείνει μόνο στα χέρια του κεντρικού κράτους.
Γι’ αυτό και όταν, κύριε Πρόεδρε, σε μια συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση, επιλέξατε να συναντηθείτε πρώτα με τους 13 Περιφερειάρχες αμέσως μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης στις αρχές του περασμένου Μαΐου, αυτή ήταν μια ισχυρή απόδειξη του κρίσιμου ρόλου που αναλαμβάνουν να διαδραματίσουν οι περιφέρειες στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Άλλωστε, εσείς ο ίδιος πριν λίγες ημέρες είπατε στο αναπτυξιακό συνέδριο της Κρήτης ότι τα συνέδρια αυτά «γίνονται για να ακούμε τους φορείς, να θέτουν τον προβληματισμό τους, να βάζουν τον σχεδιασμό τους και όχι για να ερχόμαστε εμείς και να εκφωνούμε τον λόγο τον οποίο τον έχουμε ετοιμάσει στα κεντρικά γραφεία των Αθηνών».
Δεν θα σας πω για μας τους Αυτοδιοικητικούςπόσες φορές, ουσιαστικά κάθε εβδομάδα – συχνά και δυο-τρεις φορές, πρέπει να πηγαινοερχόμαστε στην Αθήνα για μια άδεια, μια υπογραφή, ένα χαρτί…
Φανταστείτε πως νιώθει ένας επιχειρηματίας, ένας αγρότης, ένας κτηνοτρόφος, ένας επιστήμονας, ένας συνάνθρωπός μας που περιμένει ένα επίδομα για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της ζωής…
Θυμάμαι μια εκπομπή παλιά στην τηλεόραση με τίτλο «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα».
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και δυστυχώς ακόμη το κράτος μας παραμένει όχι μόνο αθηνοκεντρικό αλλά γραφειοκρατικό, πολλές φορές πελατειακό, και κυρίως δυσκίνητο, ενίοτε δε και ακίνητο ή άκαμπτο.
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν έγιναν βήματα στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης.
Ούτε αμφισβητώ τις καλές προθέσεις πολλών υπουργών – διαχρονικά – να ενισχύσουν την αυτοδιοίκηση και μέσω αυτής τις τοπικές κοινωνίες.
Υπάρχουν, όμως, και πισωγυρίσματα, αρμοδιότητες που δόθηκαν στην Αυτοδιοίκηση και επέστρεψαν στο κεντρικό κράτος ή αρμοδιότητες που εκχωρήθηκαν στην Αυτοδιοίκηση χωρίς τους αναλογούντες πόρους.
Η ουσία είναι όμως ότι το κεντρικό κράτος παραμένει ένα κράτος απαγορεύσεων, ένα κράτος που ορθώνει εμπόδια, που βρίσκει προβλήματα ακόμη κι εκεί που προωθούνται λύσεις, που θέτει υποχρεώσεις χωρίς να σέβεται δικαιώματα.
Το λέω και το επισημαίνω με απόλυτη έμφαση:
Χωρίς αποφασιστική σύγκρουση με αυτή την παραλυτική συνθήκη ενός κεντρικού κράτους με ασφυκτικό έλεγχο επί των πάντων, η χώρα μας ούτε την κρίση μπορεί να υπερβεί ούτε να χαράξει μια πραγματικά νέα πορεία παραγωγής, προκοπής και κοινωνικής ευημερίας και αλληλεγγύης.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά ως κοινότητα ανθρώπων που θέλει να προοδεύσει, χωρίς αποφασιστική σύγκρουση με την παραλυτική συνθήκη της κρατικής δουλοκτησίας
Μπροστά μας έχετε μια χρυσή ευκαιρία, κύριε Πρόεδρε:
Τη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου του «Καλλικράτη».
Το λέω και πάλι:
Τολμείστε.
Καταργείστε τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις που όχι μόνο δεν προσφέρουν
τίποτε αλλά συχνά αποτελούν τροχοπέδη προκαλώντας αναίτιες καθυστερήσεις.
Κάντε πράξη τη μετεξέλιξη της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης σε Περιφερειακή
Διακυβέρνηση, που σημαίνει Περιφέρειες -με ουσιαστικές αρμοδιότητες που να μην αλληλοεξουδετερώνονται μ’ αυτές άλλου επιπέδου διοίκησης, -με κανονιστική αυτονομία, να αποκτήσουν την αρμοδιότητα να θεσπίζουν κανόνες δικαίου, για τα θέματα αρμοδιότητάς τους,ιδίως στον τομέα της περιφερειακής ανάπτυξης και σε όποιους άλλους τομείς συνδέονται με την προώθησή του, όπως είναι θέματα περιφερειακής χωροταξίας, προώθησης έργων και υποδομών και, τελικά, προώθησης των περιφερειακών επενδύσεων, -με σταθερές και δυναμικές πηγές ίδιων εσόδων – είναι γνωστό ότι σήμερα ο βαθμός οικονομικής εξάρτησης των Περιφερειών από το κεντρικό κράτος παραμένει εξαιρετικά υψηλός: 95%. – και φυσικά πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση βασιζόμενη σε καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία και υποστηριζόμενη από εξειδικευμένο προσωπικό.
Άλλωστε,οι ισχυροί θεσμοί Περιφερειακής Διακυβέρνησης είναι γνώρισμα όλων των ώριμων δημοκρατιών του πλανήτη.
Και σε κάθε περίπτωση, ισχυρή Περιφέρεια σημαίνει πρώτα απ’ όλα ισχυρή τοπική κοινωνία.
Έρχομαι στα της Θεσσαλίας.
Η περιφέρειά μας είναι κυρίως γνωστή για τον πρωτογενή τομέα αλλά στην ουσία είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας.
Είναι ιδιαίτερη αναπτυγμένη τουριστικά περιλαμβάνοντας μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία και τους δημοφιλέστερους προορισμούς στη χώρα μας, έχει εξαιρετικές μεταποιητικές μονάδες, σημαντικό τομέα υπηρεσιών ιδίως στην υγεία, υψηλοτάτου επιπέδου επιστημονικό προσωπικό με αξιόλογο ερευνητικό κέντρο κυρίως στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το ΤΕΙ.
Η τοπική οικονομία θα έλεγα σε γενικές γραμμές ότι είναι σε φάση μετάβασης προς ένα νέο μοντέλο με βασικό χαρακτηριστικό την εξωστρέφεια και διατηρώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, την ποιότητα, την παράδοση, την ασύγκριτη γεύση όσον αφορά τα προϊόντα διατροφής.
Παντού στη Θεσσαλία, σε μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις, στον τουρισμό και τον αγροτοδιατροφικό τομέα, υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι, με καινοτόμες ιδέες, με αυτοπεποίθηση, με όραμα για το μέλλον τους και αγάπη για τον τόπο μας.
Οι άνθρωποι, αυτό είναι το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της Θεσσαλίας.
Όμως, χρειάζονται το κατάλληλο περιβάλλον για να μπορέσουν πραγματικά να μεγαλουργήσουν:
Σύγχρονες υποδομές – με δημόσιο έλεγχο σε όποιες είναι στρατηγικού χαρακτήρα.
Κράτος που να μην είναι εμπόδιο.
Σταθερότητα στην οικονομική – και κυρίως στη φορολογική – πολιτική.
Φορολογικούς συντελεστές και ασφαλιστικές εισφορές που όχι μόνο να μην καθιστούν απαγορευτική την δημιουργία και την αύξηση του εισοδήματος αλλά ακριβώς το αντίθετο: να είναι κίνητρο για αύξηση του εισοδήματος και των θέσεων εργασίας.
Ταχεία απονομή δικαιοσύνης.
Επίλυση των προβλημάτων με τις χρήσεις γης και τη χωροταξία – τεράστιο θέμα.
Καθαρούς κανόνες στον ανταγωνισμό.
Στη Θεσσαλία έχουν γίνει κυριολεκτικά άλματα τα τελευταία έξι (6) χρόνια.
Μέσα στην κρίση και παρά την κρίση.
Άλλωστε, εμείς στις Περιφέρειες μάθαμε με λίγα να κάνουμε πολλά.
Όμως, είναι πολλά και σημαντικά και όσα απομένουν να γίνουν.
Έχω αναλυτικό υπόμνημα με όσα πρέπει να γίνουν, το οποίο θα σας δώσω κύριε πρόεδρε.
Υπάρχουν έργα και παρεμβάσεις άμεσης απόδοσης και άλλα μεσο-μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.
Ξεκινώ από το βασικότερο, το νερό.
Τα επίσημα στοιχεία είναι αδιάψευστα:
η περιφέρειά μας ήταν και παραμένει ελλειμματική – 450 εκατ. κυβικά μέτρα νερού σε ετήσια βάση λείπουν.
Μιλήσαμε πριν για την έξοδο των νέων στο εξωτερικό, το λεγόμενο braindrain.
Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων είναι ότι αν δεν γίνουν τα απαιτούμενα έργα και γενναίες παρεμβάσεις, η Θεσσαλία απειλείται με περιβαλλοντική ερημοποίηση, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα και την κοινωνική ερημοποίηση.
Συνεπώς, χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή, χωρίς νερό δεν υπάρχει Θεσσαλία!
Καθαρές κουβέντες.
Είναι όρος επιβίωσης για τη Θεσσαλία, δεν είναι θέμα… πολυτέλειας, όπως υποστηρίζουν κάποιοι από την ασφάλεια των γραφείων τους στο κέντρο της Αθήνας.
Είπα και χθες, το τονίζω και σήμερα:
Το αναπτυξιακό συνέδριο Θεσσαλίας δεν είναι και δεν θα γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους Αχελωομάχους.
Κι επειδή κυκλοφορούν διάφορα για «πακέτο» έργων αντί του Αχελώου, θέλω να ξεκαθαρίσω με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια:
Για μας, μερική μεταφορά νερού που περισσεύει από τον Αχελώο στη Θεσσαλία που το νερό λείπει και αρδευτικά έργα στη Θεσσαλία δεν είναι παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, δεν τίθενται διαζευκτικά.
Για να χρησιμοποιήσω και μια γνωστή φράση από το Ευαγγέλιο
Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι.
Για να αντιμετωπισθεί το οξύτατο πρόβλημα χρειάζεται όντως μια δέσμη μέτρων και παρεμβάσεων ώστε -και να αυξηθούν οι ποσότητες νερού στη Θεσσαλία, άρα μεγάλα έργα Αχελώος, Σμόκοβο, Γυρτώνη, Κάρλα, -και μικρότερα φράγματα αλλά και καλύτερη διαχείριση με σύγχρονα αρδευτικά δίκτυα, νέες τεχνολογίες εξοικονόμησης νερού.
Επί των ημερών της αιρετής Περιφέρειας έχουν επενδυθεί περισσότερα από 163 εκατομμύρια ευρώ σε αρδευτικά έργα και παρεμβάσεις, χρειάζονται, όμως, πολύ περισσότερα και γι’ αυτό ζητούμε την προσωπική σας παρέμβαση, κύριε πρωθυπουργέ, ώστε η χρηματοδότηση της Περιφέρειας από προγράμματα των υπουργείων (αναφέρομαι στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και το πρόγραμμα των υπουργείων Υποδομών και Περιβάλλοντος) να είναι ανάλογη του μεγέθους του προβλήματος.
Επαναλαμβάνω ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό, σήμερα, εδώ, με χωράφια απότιστα, με γεωτρήσεις έως τα 400 μέτρα, με σοβαρά προβλήματα καθίζησης του εδάφους.
Άρα, χρειάζονται και λύσεις άμεσης εφαρμογής, όχι μόνο μεσομακροπρόθεσμου ορίζοντα που κι αυτές βέβαια είναι αναγκαίες.
Συνεπώς, το να εξαγγέλλονται σε παρασυσκέψεις ή συζητήσεις καφενείου έργα για τα οποία μόνο οι μελέτες θα χρειαστούν πέντε χρόνια να ολοκληρωθούν ή έργα χωρίς να υπάρχει σαφή πρόβλεψη χρηματοδότησης, αυτό δεν δείχνει σοβαρή προσέγγιση, δεν συνιστά σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, δεν είναι λύση.
Κυρίες και κύριοι,
Χωρίς τις απαραίτητες ποσότητες νερού δεν μπορεί να υπάρξει καν αγροτικός τομέας.
Μπορεί στη δημόσια σφαίρα να κυριαρχούν οι… καναπέδες των αγροτών -δεν ξέρω πως προέκυψε λίγες ημέρες πριν το συνέδριο αυτή η συζήτηση, (άλλωστε σε ποιο επάγγελμα έχουν όλοι την ίδια απόδοση, την ίδια παραγωγικότητα;) -δεν μπορεί όμως να βάζουμε τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι, εγώ πάντως γνωρίζω και συναντώ καθημερινά αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες, μελισσοκόμους και δασεργάτες που μοχθούν, που νύχτα αρχίζουν και νύχτα τελειώνουν.
Γνωρίζω ανθρώπους που παράγουν εξαιρετικά προϊόντα, που τα διαθέτουν σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη, από τις ΗΠΑ έως την Αυστραλία και τη Ν. Κορέα.
Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι οι εξαγωγές φρέσκων φρούτων επί θητείας αιρετής Περιφέρειας αυξήθηκαν στη Θεσσαλία κατά 500%.
Προφανώς αυτό δεν το κατάφεραν από τον… καναπέ τους.
Υπάρχουν επιχειρήσεις συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών – πρότυπο σ’ όλη τη χώρα,
έχει γίνει και γίνεται στροφή σε δυναμικές καλλιέργειες με μεγάλη προστιθέμενη αξία, πολλοί παραγωγοί επιχειρούν να αυξήσουν την παραγωγή τους, να μειώσουν το κόστος.
Γίνεται επίσης προσπάθεια να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα της ερευνητικής προσπάθειας που γίνεται από επιστήμονες εδώ στον τόπο μας, το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ.
Προσπάθειες γίνονται επίσης και για τη σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με
τον τουρισμό – τα περιθώρια είναι βεβαίως πολύ μεγάλα.
Τι ζητούν κυρίως οι άνθρωποι της παραγωγής;
Ένα αξιόπιστο κράτος:
Αξιόπιστο στις πληρωμές επιδοτήσεων και τις αποζημιώσεις ΕΛΓΑ, αξιόπιστο στην οικονομική πολιτική, χωρίς να τους παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος της σοδειάς τους η Εφορία και το ασφαλιστικό ταμείο.
Προσοχή: Οι αγρότες δεν λένε να μην πληρώνουν. Να μην πληρώνουν εξοντωτικούς φόρους και εισφορές δικαίως ζητούν.
Όπως επίσης ζητούν το κόστος παραγωγής να είναι ανάλογο των άλλων κρατών, χωρίς στρεβλώσεις στην αγορά των εφοδίων.
Και επιτέλους, πρέπει να προκηρυχθούν τα επενδυτικά μέτρα του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-20.
Έχουμε φθάσει στο μέσο του προγράμματος και μέχρι τώρα έχουν προχωρήσει μόνο οι νέοι αγρότες.
Και εδώ βέβαια υπάρχει στρέβλωση: Περίπου 500 είναι οι επιλαχόντες στη Θεσσαλία.
Εμείς ζητήσαμε και το θεωρούμε δίκαιο να ενταχθούν όλοι, όπως ανακοινώσατε και σωστά κ. πρόεδρε στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Πρέπει, όμως, αμέσως να «ανοίξουν» και τα άλλα βασικά μέτρα του ΠΑΑ, όπως τα σχέδια βελτίωσης, οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις του LEADER, η 2η προκήρυξη στη βιολογική κτηνοτροφία και γεωργία, οι ομάδες παραγωγών, τα γεωργοπεριβαλλοντικά.
Το ενδιαφέρον είναι τεράστιο. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι στην αγροτική οδοποιία ο προϋπολογισμός για τη Θεσσαλία είναι 4,4 εκατ. ευρώ, ενώ οι προτάσεις που υποβλήθηκαν ξεπερνούν τα 16 εκατ. ευρώ.
Με δεδομένο συνεπώς ότι χρειάζεται χρονικό διάστημα μηνών από την ώρα της προκήρυξης μέχρι την ώρα της πληρωμής, πρέπει να προχωρήσουμε με άλματα για να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο.
Και κυρίως, να προχωρήσει το πρόγραμμα της απονιτροποίησης, που είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τη Θεσσαλία.
Για τον πρωτογενή τομέα αλλά γενικότερα το σύνολο της οικονομίας στη Θεσσαλία, υπ’ αριθμόν 1 ζήτημα είναι οι υποδομές.
Επί αιρετής Περιφέρειας, επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό ο στόχος που είχαμε θέσει από την αρχή για τη μετάβαση της Θεσσαλίας από τα ανολοκλήρωτα έργα στις σύγχρονες υποδομές.
Συνήθως, με καθυστέρηση και μεγάλο κόστος.
Κόστος που το επωμίζονται οι πολίτες με τις υπερβολικά υψηλές τιμές διοδίων στους σύγχρονους αυτοκινητόδρομους.
Που κι αυτοί, όμως, είναι ημιτελείς, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τον κόμβο για την παράκαμψη προς Πυργετό και παραλιακή ζώνη της Λάρισας.
Όμως, το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει.
Η χρηματοδότηση από το κεντρικό κράτος νευραλγικής σημασίας υποδομών
είναι απολύτως αναγκαία:
-η ολοκλήρωση της Ε-65 προς τη Λαμία αλλά και του βόρειου τμήματος προς την Εγνατία, -η ολοκλήρωση των διανομαρχιακών συνδέσεων Λάρισας – Καρδίτσας και Καρδίτσας – Τρικάλων, -η δρομολόγηση νέων οδικών έργων όπως Καρδίτσα – Άρτα και Καρδίτσα – Καρπενήσι, Λάρισα-Κοζάνη, Λάρισα – Φάρσαλα, -η ηλεκτροκίνηση του θεσσαλικού σιδηροδρόμου και η επέκτασή του ως το λιμάνι του Βόλου.
Κεφαλαιώδους σημασίας και για την αναβάθμιση του παρεχόμενου τουριστικού προϊόντος με στόχο την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου έχουν και μια σειρά άλλοι δρόμοι που τους περιγράφουμε αναλυτικά στο υπόμνημα, η βελτίωση του λιμανιού του Βόλου , των αλιευτικών καταφυγίων και των λιμανιών των νησιών Σκιάθου, Σκόπελου, Αλοννήσου η αποσαφήνιση του τι μέλλει γενέσθαι με το αεροδρόμιο Κεντρικής Ελλάδας στη Νέα Αγχίαλο – εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν οι δυνατότητες, υπάρχει ζήτηση, σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι επιλογή η μη αξιοποίησή του.
Στη Θεσσαλία οικονομική ανάπτυξη και περιβάλλον πηγαίνουν χέρι χέρι.
Στην περιφέρειά μας άλλωστε λαμβάνει σάρκα και οστά το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο της Ευρώπης, η ανασύσταση της λίμνης Κάρλας.
Είναι ένα έργο υψίστης σπουδαιότητας και πολλαπλής χρησιμότητας περιβαλλοντικής, υδρευτικής, αρδευτικής, τουριστικής, πολιτιστικής.
Για την ολοκλήρωση του έργου απαιτούνται άλλα 35εκατομμύρια και ζητούμε τη δική σας παρέμβαση κ. πρωθυπουργέ λόγω της προφανούς σημασίας του έργου.
Τα καλά νέα για το περιβάλλον δεν τελειώνουν στην Κάρλα αφού επιτέλους
δρομολογείται η λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου στη Μεσοχώρα,
ένα έργο ομολογουμένως σωτήριο για το περιβάλλον αφού θα παράγεται «καθαρή» ηλεκτρική ενέργεια με αποτέλεσμα να μειωθούν οι ρύποι διοξειδίου του άνθρακα κατά 400 χιλ. τόνους ετησίως και να εξασφαλιστεί η ηλεκτροδότηση ενός νησιού του μεγέθους της Κέρκυρας για ένα χρόνο.
Παράλληλα, διασώζεται και μια νευραλγικής σημασίας δημόσια επιχείρηση, η ΔΕΗ, που έχει επενδύσει πάνω από 530 εκατομμύρια ευρώ.
Το επόμενο βήμα, κύριε πρόεδρε, εκ των πραγμάτων είναι και πρέπει να είναι και στην πράξη το υδροηλεκτρικό έργο της Συκιάς.
Δεν υπάρχει λογική να αξιοποιείται το νερό του Αχελώου μόνο σε 5 φράγματα κι όχι στο 6ο.
Γενικότερα, πάντως, η Θεσσαλία καταγράφει θετικές επιδόσεις στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερες αυτές οι επιδόσεις καθώς υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρά το αρνητικό περιβάλλον.
Κι αυτό ισχύει για τις ιδιωτικές επενδύσεις στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητα
καθώς το ισχύον πλαίσιο είναι βαρύ, γραφειοκρατικό και είναι τόσο έντονος ο αρνητισμός που συνήθως συναντούν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές από το κεντρικό κράτος που αρκετοί, ενδεχομένως οι περισσότεροι, εγκαταλείπουν τις προσπάθειες.
Γι’ αυτό επισήμανα και νωρίτερα την αναγκαιότητα να αναλάβουν οι Περιφέρειες τον τομέα των επενδύσεων στο σύνολό του με το κεντρικό κράτος να περιοριστεί στο ρυθμιστικό-ελεγκτικό του ρόλο.
Διότι δεν μπορεί κάποιος στην πλατεία Συντάγματος να γνωρίζει καλύτερα από την Περιφέρεια και την τοπική κοινωνία, ποιος και που μπορεί να επενδύσει κάποιος στη Θεσσαλία.
Μεγάλης σημασίας για τις επιχειρήσεις και την αύξηση των εξαγωγών είναι το εμπορευματικό κέντρο στη Θεσσαλία.
Και γι’ αυτό λέγονται και γράφονται κατά καιρούς πολλά.
Η θέση της Περιφέρειας είναι ξεκάθαρη:
Να γίνoυνένα, δύο.
Με προϋπόθεση, πάντως, να είναι βιώσιμα, λειτουργικά, σύγχρονα και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση ώστε να διαδραματίσουν το ρόλο που μπορούν και πρέπει στη σύγχρονη οικονομία.
Άλλα «κουφάρια» ημιτελών κτιρίων και ναυαγισμένα σχέδια η Θεσσαλία δεν αντέχει.
Κυρίες και κύριοι,
Ολοκληρώνοντας αυτή την εκ των πραγμάτων ευσύνοπτη και περιεκτική αναφορά στη Θεσσαλία -είναι τέτοιο το αναπτυξιακό δυναμικό που μπορούμε να μιλάμε πολλές ώρες, αν όχι ημέρες – θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στον τουρισμό όπου η Θεσσαλία πραγματικά είναι ένας προορισμός και για τις τέσσερις εποχές του έτους, με δημοφιλείς και δυναμικά ανερχόμενους προορισμούς, με εντυπωσιακή εναλλαγή βουνού και θάλασσας, με τα πανέμορφα νησιά μας τις Σποράδες, με μνημεία παγκόσμιας εμβέλειας όπως τα Μετέωρα, με μεγάλη γαστρονομική παράδοση.
Τι να πρωτοαναφέρω; Τον Όλυμπο, τη Λίμνη Πλαστήρα, το Πήλιο…
Μπορούμε, όμως, να εμπλουτίσουμε και να αναβαθμίσουμε περαιτέρω το τουριστικό προϊόν με σύγχρονες υποδομές αλλά και αναπτύσσοντας τον θεματικό τουρισμό: Τουρισμός Υγείας και Ευεξίας, Συνεδριακός, Πολιτιστικός, Θρησκευτικός, Αθλητικός Τουρισμός και Τουρισμός Περιπέτειας, Αγροτουρισμός, Γαστρονομικός, Τουρισμός Πόλεων, Οινικός -να αναφέρω ενδεικτικά κάποιους καθώς η λίστα δεν έχει τέλος…
Πολύ μεγάλα είναι τα περιθώρια για την ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού. Η Θεσσαλία είναι η κατ’ εξοχήν περιφέρεια που μπορεί να δραστηριοποιηθεί σ’ αυτόν τον τομέα καθώς έχει υψηλότατου επιπέδου επιστημονικό δυναμικό και υπερσύγχρονες υποδομές του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Αυτό που θα καταστήσει, όμως, την Περιφέρεια μας παγκόσμιο κέντρο αναφοράς είναι το Ογκολογικό Κέντρο αδρονικής θεραπείας, ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει διεθνώς στη μάχη κατά του καρκίνου.
Γι’ αυτό το μεγάλο εγχείρημα προϋπολογισμού 60 εκ. ευρώ Περιφέρεια, η Ιατρική Σχολή, ο Δημόκριτος και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο είμαστε σε στενή συνεργασία με το ξακουστό κέντρο CERN.
Γενικότερα, στον τομέα της υγείας έχουμε υλοποιήσει ως αιρετή Περιφέρεια 50 έργα συνολικού προϋπολογισμού 57 εκατομμυρίων ευρώ.
Η Θεσσαλία έχει σύγχρονες υποδομές και νοσοκομεία με ναυαρχίδα το πανεπιστημιακό από τα καλύτερα στη χώρα,όμως οι ελλείψεις προσωπικού είναι πολύ μεγάλες και χρειάζονται προσλήψεις αλλά και επαρκή χρηματοδότηση ώστε να μην επαναλαμβάνονται τα φαινόμενα που προκύπτουν συχνά και δεν είναι αντάξια μιας χώρας που θέλει να λέγεται ανεπτυγμένη.
Η δική μας θέση είναι άλλωστε ότι μια χώρα κρίνεται ανεπτυγμένη όταν οι πλούσιοι είναι αυτοί που προτιμούν τις δημόσιες δομές υγείας κι όχι οι φτωχοί τις ιδιωτικές.
Άφησα επίτηδες στο τέλος, την παιδεία και τον πολιτισμό.
Γιατί αυτοί είναι ακριβώς οι τομείς απόλυτης προτεραιότητας και συγκριτικά πλεονεκτήματα για την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Στον πολιτισμό υλοποιούμε – και χρειαζόμαστε βεβαίως την πιο ουσιαστική στήριξη της Πολιτείας – ένα πρόγραμμα παρεμβάσεων και ανάδειξης μνημείων παγκόσμιας εμβέλειας όπως τα Μετέωρα που ανέφερα, το αρχαίο θέατρο Λάρισας, ο αρχαιολογικός χώρος στο Δίμηνι – Σέσκλο και πολλά άλλα μνημεία, αρχαία, βυζαντινά και νεώτερα.
Στην παιδεία έχουμε ολοκληρώσει ως αιρετή Περιφέρεια 111 έργα προϋπολογισμού 170 εκατ. ευρώ, χρειάζεται, όμως, κυρίως προσωπικό και κυρίως να στηριχθούν το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ ώστε το ερευνητικό τους έργο – που είναι πολυσχιδές – να «κουμπώσει» καλύτερα με την αγορά και την επιχειρηματική κοινότητα.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι,
Αυτές τις δύο ημέρες έγινε πραγματικά ένας ζωντανός διάλογος στο συνέδριο.
Τα πάντα, όμως, στην πολιτική κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Για να έχει, συνεπώς, το συνέδριο αντίκρισμα που να αποτυπώνεται στην πράξη και την καθημερινότητα, χρειάζεται να υπάρξει συνέχεια.
Τα λόγια να γίνουν πράξεις, οι δεσμεύσεις να υλοποιηθούν, τα προβλήματα να λυθούν, τα έργα να προχωρήσουν.
Ώστε μια πολλά υποσχόμενη ιδέα δηλαδή το αναπτυξιακό συνέδριο, να μην μείνει ιδέα υποσχόμενη πολλά…
Ένας Βρετανός συγγραφέας και σκιτσογράφος, ο ΆσλευΜπρίλιαντ (AshleighBrilliant) λέει ότι «οι περισσότεροι αισθάνονται πιο άνετα με παλιά προβλήματα παρά με καινούργιες λύσεις».
Εμείς, κύριε πρόεδρε, ανήκουμε σ’ αυτούς που θέλουμε λύσεις.
Βιώσιμες, οραματικές, καινοτόμες, ρεαλιστικές.
Θέλουμε μια καλύτερη Θεσσαλία σε μια καλύτερη Ελλάδα,
Με περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες για όλους.
Με ανάπτυξη στην οποία να έχουν όλοι ανεξαιρέτως μέρισμα.
Παραγωγή με κοινωνική ευημερία και αλληλεγγύη, Αυτός είναι ο στόχος μας.
Θέλουμε να κτίσουμε το αύριο, να κερδίσουμε το μέλλον.
Για τη Θεσσαλία που μπορούμε, που τη δικαιούμαστε και μας αξίζει.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
