Ανακοίνωση της Προοδευτικής Ενότητας Καθηγητών (ΠΕΚ)
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, στις 3 Δεκεμβρίου, θεσπίστηκε από τα Ηνωμένα Εθνη το 1992, για να υπάρχει ένα συμβολικό σημείο αναφοράς προκειμένου να υπενθυμίζει στα κράτη τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει με την υπογραφή της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις 30 Μαρτίου 2007.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (2014), γύρω στο 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρουσιάζουν κάποιας μορφής αναπηρία.
Η χώρα μας κύρωσε τη Σύμβαση αυτή το 2012 αλλά στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής η πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αισιόδοξη. Υποσχέσεις και ευχολόγια, μεγαλόστομες διακηρύξεις και κούφιες θεωρίες συνθέτουν το μόνιμο σκηνικό της παραμέλησης αλλά και της προκλητικά υποκριτικής στάσης των κυβερνήσεων και της πολιτείας.
Η αναπηρία είναι στοιχείο της ανθρώπινης κατάστασης αλλά δυστυχώς, συνήθως μιλάμε για αναπηρία από την πλευρά της κοινωνίας. Η κοινωνία σε πολλές περιπτώσεις είναι εκείνη που αναδεικνύει την αναπηρία καθώς δεν έχουμε φροντίσει ώστε να δώσουμε την κατάλληλη πρόσβαση στους ΑμεΑ. Η αναπηρία δεν είναι ούτε ξεχωριστό μέρος μιας «κανονικότητας» ούτε εκτροπή από κάποια «φυσιολογικότητα». Αλλά καμιά κοινωνία δεν μπορεί να αναπαράγει και να οξύνει με τις προκαταλήψεις της και με την αδιαφορία της το ζήτημα της αναπηρίας. Γιατί αυτό είναι το μείζον πρόβλημα, η διάκριση, ακόμα και μια μορφή ενοχοποίησης! Η αναπηρία αποκτά τη σκοταδιστική της εικόνα από την ανορθολογική στάση της κοινωνίας. Όμως, η αναπηρία εν δυνάμει αφορά όλους μας! Δεν είναι πρόβλημα ενός μέρους πολιτών.
Τα άτομα με αναπηρία έχουν το πρώτιστο δημοκρατικό και ουμανιστικό δικαίωμα στη κοινωνικοποίηση, στην εργασία, στην οικογένεια, χωρίς διακρίσεις και ειδικές «επιδιορθωτικές αναφορές». Η ύπαρξη αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών είναι απόδειξη αλληλοσεβασμού. Η γνώση και η αποδοχή της διαφορετικότητας είναι η αλλαγή στην υποκουλτούρα των σκοταδιστικών προκαταλήψεων και της ανορθολογικής νοοτροπία μιας κοινωνίας που βλέπει την προσωπικότητα των ΑμεΑ μέσα από την ταμπέλα της αναπηρίας!
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση η εικόνα είναι ζοφερή. Είναι εικόνα παραμέλησης και εγκατάλειψης των μαθητών και των μαθητριών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Στους εκπαιδευτικούς δεν έχει γίνει καθολική και ουσιαστική επιμόρφωση, για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την ισότιμη εκπαίδευση των νέων και των εφήβων και παράλληλα παραμελούνται αυτοί που έχουν τα κατάλληλα επιστημονικά και παιδαγωγικά προσόντα.Στα γυμνάσια και τα λύκεια λειτουργούν ελάχιστα τμήματα ένταξης ενώ τα Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Λύκεια καθώς και τα ΕΕΕΕΚ είναι υποστελεχωμένα και στηρίζονται σε αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Οι τεχνικές υποδομές είναι στοιχεία αποκλεισμού αυτών των μαθητών. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά δεν φοιτούν στο σχολείο της γειτονιάς τους με όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα καθιστούν την εκπαίδευσή τους ουσιαστική. Αντίθετα, είναι ή σε ιδρύματα ή στα σπίτια τους. Ενδεικτικό στοιχείο της αδιαφορίας των κυβερνητικών πολιτικών είναι ότι δεν υπάρχει ούτε καν επίσημη στατιστική καταγραφή αυτών των μαθητών.
Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να εγκαταλείψει τις βερμπολογίες και τις θεωρητικές διακηρύξεις – ξέρουμε ότι σε αυτά πάει καλά… Γιατί δεν παραμελεί απλά και μόνο τα άτομα με αναπηρία. Επιπλέον, εφαρμόζει μέτρα και πολιτικές που υποβαθμίζουν ακόμα και με θεσμικό τρόπο την εκπαιδευτική και την κοινωνική εικόνα τους.
Ζητάμε από την πολιτεία και από το Υπουργείο Παιδείας να αλλάξει την υποκριτική πολιτική του. Να υλοποιήσει με συγκεκριμένα μέτρα τις δεσμεύσεις του απέναντι στα δικαιώματα των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες.
Ζητάμε την άμεση στελέχωση των ΚΕΔΔΥ με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό ώστε να λειτουργούν πλήρως όλο το χρόνο, εκδίδοντας τις απαραίτητες για την φοίτηση των μαθητών, γνωματεύσεις. Δεν μπορεί να είναι ανεκτό να υπάρχουν λίστες αναμονής 150+ μαθητών και να προχωράει το σχολικό έτος.
Ζητάμε την ίδρυση με υπουργική απόφαση, τμήματος ένταξης σε κάθε Γυμνάσιο και Λύκειο της χώρας.
Ζητάμε την λειτουργία των Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων και Λυκείων καθώς και των ΕΕΕΕΚ ώστε οι μαθητές να αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα που θα τους βοηθήσουν στην ένταξη τους στην κοινωνία και στην εργασία.
Απαιτούμε την πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών με ακαδημαϊκά προσόντα στην ΕΑΕ ώστε να σταματήσει η κάλυψη των αναγκών της ΕΑΕ με αναπληρωτές.
Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να δίνουν καθημερινό αγώνα διαπαιδαγώγησης κατά των προκαταλήψεων και των διακρίσεων, να καλλιεργούν συστηματικά τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοκατανόηση. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, γονείς – μαθητές – εκπαιδευτικοί ώστε να αποκτήσει στην δευτεροβάθμια ύπαρξη – νόημα και ουσία η ειδική εκπαίδευση.
