ΓΡΑΦΕΙ Ο Νικόλαος Παναγιώτου, απερχόμενος Πρόεδρος Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας
Στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας για την τρέχουσα συνδικαλιστική χρονιά, η γραμματέας του Δ.Σ. και μέλος των ΣΥΝ.Ε.Κ. κατέθεσε, ως όφειλε, προς ψήφιση τον απολογισμό των πεπραγμένων του απερχόμενου Δ.Σ..
Αντί μιας αναλυτικής παρουσίασης, ως απόδοσης λογαριασμού και ευθυνών των ενεργειών του απερχόμενου Δ.Σ., παρουσιάστηκε ένας «απολογισμός» copy paste ή καλύτερα κλόπυ paste αφού το πολιτικό πλαίσιο είναι η απόφαση της συνδιάσκεψης των ΣΥΝ.Ε.Κ. τον Οκτώβριο του 2017 (https://synekde.files.wordpress.com/2017/10/2017_10_31_apofasi_syndiaskepsis.pdf) και όχι της Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας.
Κι ενώ σε έναν απολογισμό πεπραγμένων, όπως είναι λογικό, κάποιος περιμένει να αναφερθούν οι πράξεις του σωματείου, συνεχίζουν κι εδώ την ανέντιμη κι ανακόλουθη με την συνδικαλιστική τους ιδιότητα προσωπική επίθεση σε εμένα , ως πρόεδρο και μέλος της Δ.Α.Κ.Ε., τους ενοχλούν και τα δύο, την οποία ως μία από τις πολλές εγκυστώσεις τους , για λόγους συνδικαλιστικής αξιοπρέπειας θα παραβλέψω για πολλοστή φορά..
Για το πρόγραμμα δράσης και λειτουργίας του Δ.Σ. είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω ότι, εκτός από το θερμό αγκάλιασμα και καλωσόρισμα των προσφυγόπουλων και τη στήριξη της προσπάθειας ένταξης τους στα σχολεία, εκτός από την λειτουργία (για πολλοστή συνεχόμενη χρονιά) του Κοινωνικού Φροντιστηρίου και τη βράβευση των επιτυχόντων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ τέκνων των συναδέλφων , το Δ.Σ. προέβη σε μια πληθώρα δράσεων που αφορούσαν στις εξελίξεις στην εκπαίδευση ,στόχευαν στην οργάνωση της συνέχισης των αγώνων για την απόκρουση της επίθεσης στα εργασιακά και μορφωτικά μας δικαιώματα και στρέφονταν ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Στις 41 συνεδριάσεις του απερχόμενου Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε. ν. ΛΑΡΙΣΑΣ, στις οποίες προήδρευσα, ασχοληθήκαμε με πληθώρα εκπαιδευτικών , πολιτικών ζητημάτων αλλά και προσωπικών θεμάτων των συναδέλφων και αναπτύξαμε πολύμορφη δράση (με ανακοινώσεις στον τύπο , ενημερωτικές συναντήσεις στα σχολεία, με μαζικές συγκεντρώσεις και συμμετοχή σε συλλαλητήρια, με παραστάσεις στη Δ.Δ.Ε. Λάρισας , στην Π.Δ.Ε. και στον υπουργό Παιδείας) προβάλλοντας και διεκδικώντας τα θέματα του κλάδου.
Ενδεικτικά αναφέρω :
πολύμηνη δράση για τα ζητήματα των Ε.Π.Α.Λ.( ηλεκτρονικές εγγραφές, μη έγκριση των ολιγομελών τμημάτων) με καταλήψεις κα παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Δ.Δ.Ε. & Π.Δ.Ε., παραστάσεις στον Υφυπουργό Παιδείας κ. Μπαξεβανάκη στην Καρδίτσα και στον υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου στη Λάρισα, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, συσκέψεις .
Κινητοποιήσεις σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη μαζί με την ΟΛΜΕ, για εκπαιδευτικά ζητήματα
Καθοριστικής σημασίας συμβολή μας στο να υπάρξει κοινή πρόταση των ΠΥΣΔΕ-ΠΥΣΠΕ για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων, αφού πρώτα απευθυνθήκαμε στους συναδέλφους ζητώντας από τους συλλόγους διδασκόντων τις προτάσεις τους.
Ανάληψη πρωτοβουλιών αλληλεγγύης για τους μαθητές μας, θύματα της κρίσης, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης , στην οποία συλλέχθηκε και διανεμήθηκε μεγάλη ποσότητα τροφίμων και ειδών ρουχισμού και ευχαριστούμε μαθητές , γονείς και συμπολίτες μας που συνέδραμαν σε αυτή.
Στήριξη των Πολιτιστικών Συλλόγων των συναδέλφων , του ΚΕΘΕΑ
Διεκδίκηση του δικαιώματος ΟΛΩΝ των εκλεγμένων μελών του Δ.Σ. στην απόσπαση.
Προφανώς όλες τις σημαντικές προαναφερθείσες δράσεις η γραμματέας δεν τις αντιλήφτηκε (αφού ως πεπραγμένα, δεν αναφέρονται καν στο κείμενο που κατέθεσε) είτε γιατί στις περισσότερες ήταν απούσα, όπως απούσα ήταν και η παράταξη των ΣΥΝ.Ε.Κ., είτε λόγω φόρτου εργασιών (ως μέλος του διευρυμένου ΠΥΣΔΕ), προφανώς είχε στέψει την προσοχή της στην αξιολόγηση των Διευθυντών και όχι στη λειτουργία του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.. Βέβαια αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η τήρηση αποστάσεων από την πραγματικότητα, ως τακτική, παρέχει αίσθημα ασφάλειας, και η αυτοθυματοποίηση δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ευσυγκινησίας.
Εν κατακλείδι, αφού την καλωσορίσω στην πραγματικότητα του συνεχούς αγώνα και των πολυσχιδών δράσεων της Ε.Λ.Μ.Ε. ν. Λάρισας , θέλω δύο επισημάνσεις να κάνω :
1η Η ΑΥΤΟΘΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ , δίδυμη αδελφή του αυτοθαυμασμού , είναι απόλυτα βολική γιατί απαλλάσσει από την οχληρή αυτοκριτική, αναγνωρίζοντας μόνο τα πάθη και όχι τα λάθη. Θεωρώ, όμως , ότι αποτελεί ανεπίτρεπτη συνδικαλιστικά συμπεριφορά, αφού οδηγεί στην απόσυρση από τον αγώνα για την προάσπιση των δίκαιων αιτημάτων των εκπαιδευτικών και την προαγωγή της εθνικής παιδείας. Τέλος, κρίνω- κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο- ότι δημιουργώντας κλίμα εσκεμμένης και άγονης πόλωσης, αντιστρατεύεται το περιεχόμενο και την ιδεολογική σημασία των εννοιών, σωματείο και συνδικαλισμός, πού περιέχουν τις ιδέες της ενότητας , της συναδελφικότητας και της αλληλεγγύης. Και
2η. Τη σοφή ρήση του λαού
«όταν γελούν πολλοί μαζί, ξέρουν γιατί γελούν, όταν γελά ένας , λωλός θα είναι»……..
