Προς τα μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Στις 31 Δεκεμβρίου 2017 λήγει η δεύτερη συνεχόμενη θητεία μου στο αξίωμα του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας και αισθάνομαι την ανάγκη για μια εκ βαθέων επικοινωνία μαζί σας.
Η επιστολή αυτή έχει, εύλογα πιστεύω, προσωπικό τόνο και αναφορές σε πρόσωπα και θα ήθελα να το κατανοήσετε.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γιατί μου κάνατε τη μέγιστη τιμή να μου αναθέσετε αυτήν την εξαιρετική εντολή και ευθύνη. Με ευρύτατη νομιμοποίηση, με μεγάλα ποσοστά εμπιστοσύνης και αποδοχής, από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα σε εκλογές Δικηγορικών Συλλόγων. Την ίδια εμπιστοσύνη μου επεφύλαξαν στη συνέχεια και οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας. Με εξέλεξαν αλλεπάλληλες φορές σε αξιώματα με μεγάλες ευθύνες και είχα τη μοναδική εμπειρία να εκπροσωπήσω το δικηγορικό σώμα σε κορυφαία ζητήματα του κλάδου και της Δικαιοσύνης. Όλα αυτά στο πιο αρνητικό περιβάλλον που υπήρξε μεταπολεμικά στην πατρίδα μας. Σε μια περίοδο που έλαβαν χώρα πρωτοφανή πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά γεγονότα. Μνημόνια, οικονομική καθίζηση, φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, απώλεια της κανονιστικής ισχύος της χώρας, στοχοποίηση των ελευθέρων επαγγελματιών και ειδικά των δικηγόρων. Ήταν η περίοδος που το δικηγορικό σώμα βρέθηκε στην πιο δεινή δοκιμασία, την οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει στο πλαίσιο του πλέον αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων. Κινούμενος συνεχώς, πολλές φορές και πέραν των ορίων των ανθρώπινων αντοχών, μεταξύ Λάρισας και Αθηνών και όχι μόνο, δεν υπήρξε ζήτημα από το πιο μεγάλο ως το πιο μικρό που να μην ασχοληθώ για την αντιμετώπισή του. Εννοείται ότι κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερης αυτής θητείας και εμπειρίας η προτεραιότητα ήταν απόλυτη και σαφής. Πρώτα ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας με τον οποίο ταύτισα πλήρως τον εαυτό μου. Όλα τα άλλα ακολουθούσαν μετά. Αυτό το γνωρίζουν πολλοί συνάδελφοι, κυρίως, όμως, οι κοντινοί μου άνθρωποι. Οι εκλογές που έγιναν πρόσφατα δεν επέτρεψαν να συνομιλήσουμε μέσα από μια ανοιχτή εκδήλωση απολογισμού δράσης στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεγάρου Δικηγόρων. Αυτό όμως ήταν απολύτως λογικό. Το λόγο είχαν οι υποψήφιοι Πρόεδροι και Σύμβουλοι. Αυτοί έπρεπε να ακουστούν, ήταν η δική τους ώρα. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, η όποια αποτίμηση του έργου μας θα γίνει από εσάς και προσωπικά εμπιστεύομαι απόλυτα το αισθητήριο και τα κριτήριά σας.
Με τη λήξη της θητείας μου οφείλω ευχαριστίες στους συναδέλφους που πριν μια δεκαετία πίστεψαν σ’ εμένα και με ενθάρρυναν, προκειμένου να ζητήσω την εντολή σας για την άσκηση των υψηλών καθηκόντων του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας. Θα ήταν παράλειψη στο σημείο αυτό να μην αναφέρω τον καλό φίλο Χρήστο Νότα, Αντιπρόεδρο στη θητεία 2011 -2014. Η ολόθερμη στήριξή του και η εμπειρία του ήταν πάντα χρήσιμη για μένα. Ευχαριστίες ασφαλώς και σε όσες και όσους συναδέλφους αποδέχθηκαν την πρότασή μου και πλαισίωσαν κατά καιρούς τα ψηφοδέλτια της Σύγχρονης Πρότασης Δικηγόρων και σε όλους ανεξαιρέτως τους συμβούλους της μέχρι σήμερα. Η συμμετοχή τους ήταν ουσιαστική και δημιουργική. Μέσα στο ΔΣ και στην προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων αναζήτησα κοινούς τόπους και κοινές παραδοχές. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω τη συνέπεια και τη συνεισφορά συναδέλφων άλλων παρατάξεων με διαφορετικές αντιλήψεις ή ακόμη και με διαμετρικά αντίθετες ιδεολογικοπολιτικές αναφορές. Με συμφωνίες, αλλά και διαφωνίες, ακόμη και αντιπαράθεση ενίοτε και σκληρή. Μέσα από αυτή, όπως και από την αρνητική ακόμη κριτική, όταν έχει ως βάση ουσιαστικά επιχειρήματα, καταξιώνεται ο δημόσιος λόγος. Τότε παύει να είναι υποκριτικός και φαρισαϊκός. Απεναντίας όταν αντικειμενικοποιείται, όταν γίνεται αξιολογικά ουδέτερος, τότε τα θεμελιώδη ερωτήματα και προβλήματα προσπερνώνται αναπάντητα ως δυσεπίλυτα. Εξάλλου, σε εποχές πρωτοφανούς και ποικιλόμορφης κρίσης δεν είναι δυνατόν όλα να είναι στρογγυλευμένα και ακίνδυνα. Όταν είσαι όλα, πολύ απλά, δεν είσαι τίποτα.
Στα χρόνια αυτά συνυπήρξαμε έντιμα και με αμοιβαίο σεβασμό στο θεσμικό ρόλο του καθενός με τους άλλους εργαζόμενους στο χώρο της Δικαιοσύνης στη βάση μιας ειλικρινούς συλλειτουργίας. Με τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς και τους δικαστικούς υπαλλήλους, χάριν μιας κοινής προσπάθειας για τη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας στο Δικαστικό Μέγαρο, αλλά και για ευρύτερα θέματα της Δικαιοσύνης. Συνεργαστήκαμε με τις αρχές και τους φορείς της πόλης μας και όταν κληθήκαμε, δώσαμε πάντα το παρόν. Ακούσαμε τα προβλήματα των συμπολιτών μας, όταν απευθύνθηκαν σε εμάς και προσπαθήσαμε σε κάθε περίπτωση να τα αντιμετωπίσουμε. Μέσα από τα φιλόξενα ΜΜΕ της περιοχής μας επικοινωνήσαμε το έργο μας και ήταν συγκινητική η καθημερινή σχεδόν διαπίστωση, ότι οι συμπολίτες μας έβλεπαν το Δικηγορικό Σύλλογο Λάρισας με εμπιστοσύνη και ελπίδα στα προβλήματα μιας χειμαζόμενης κοινωνίας.
Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για τους συνεχείς σκληρούς αγώνες που έδωσε το δικηγορικό σώμα όλα αυτά χρόνια, χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις και αδιακρίτως της εκάστοτε Κυβέρνησης, για την αξιοπρεπή άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος, για τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, για τις αρχές του Κράτους Δικαίου, μέσα στην Ελλάδα των μνημονίων και της γενικευμένης παρακμής.
Είμαστε το ίδιο ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι σήμερα παραδίδουμε το Δικηγορικό Σύλλογο Λάρισας σε εξαιρετικό επίπεδο λειτουργίας και δράσης και ικανό να ανταποκρίνεται στις ποικιλώνυμες ανάγκες της καθημερινότητας των μελών του με ένα αξιοζήλευτο επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Είναι κοινή η παραδοχή, ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας αποτελεί θετικό πρότυπο στο πανελλήνιο και τούτο προκύπτει μέσα από απλές και εύκολες συγκρίσεις.
Τούτη την ώρα, έχω μόνο καλά λόγια και για τους εργαζόμενους των υπηρεσιών μας στο Μέγαρο Δικηγόρων και στα Δικαστήρια. Είμαι σε θέση να βεβαιώσω για το φιλότιμο του Δ/ντή Αντώνη Δέλκου και των συναδέλφων του. Είναι προφανές ότι αποτελεί πρωταρχικό στοιχείο για την εύρυθμη λειτουργία ενός φορέα, σε μια εποχή που είναι, κάθε άλλο παρά αυτονόητο .
Φθάνοντας όμως στο τέρμα αυτής της ανηφορικής διαδρομής ειδική μνεία πρέπει να κάνω στους στενούς μου συνεργάτες. Στους Αντιπροέδρους Τρύφωνα Τσάτσαρο και Γιάννη Τσιάμπα, στο Γ. Γραμματέα Αντώνη Γραβάνη και στον Ταμία Γιώργο Νασιακόπουλο. Από αυτούς τους ξεχωριστούς συναδέλφους βίωσα ένα μοναδικό αίσθημα απεριόριστης εκτίμησης και εμπιστοσύνης. Η στήριξή τους ήταν διαχρονική, καθολική και χωρίς αστερίσκους. Η συστράτευση και η προσήλωση στον κοινό σκοπό απόλυτη και συγκινητική. Η συμβολή τους σε όλα αποφασιστική και αποτελεσματική.
Τέλος και για μια ακόμη φορά, εύχομαι τόσο στη νεοεκλεγείσα Πρόεδρο Νικολέττα Μπασδέκη, όσο και στους συναδέλφους συμβούλους του νέου ΔΣ καλή δύναμη και δημιουργική θητεία.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!
Με βαθιά εκτίμηση.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ. ΚΑΤΣΑΡΟΣ
