ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος, πολιτευτής Ένωσης Κεντρώων ν. Λάρισας, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Αναπληρωτών και Ωρομίσθιων Εκπ/κων Π.Ε.*
Το Μακεδονικό ζήτημα κυριαρχεί στην επικαιρότητα τις τελευταίες βδομάδες με τα κόμματα της Βουλής να παράγουν μικροπολιτική για ένα τόσο σημαντικό εθνικό θέμα. Σύριζα, Πασοκ, Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ και Ποτάμι συμφωνούν σε μια σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία.
Παρά τη συμφωνία μεταξύ τους, πολλά πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια παίζονται στην πλάτη της χώρας για την κομματική ενίσχυση και κατανάλωση.
Το θέμα όμως δεν είναι πολιτικό, είναι αμιγώς εθνικό. Οι πρώτοι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή περίπου το 600 μ.Χ., όμως η αρχή της πλαστογράφησης της ιστορίας και της καπηλείας της αρχαίας Μακεδονίας ξεκίνησε συστηματικά λίγο πριν το 1946.
Τότε ήταν (1946) που η Ομoσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, συμπεριέλαβε ως ισότιμο ομόσπονδο κράτος μέλος, τη “Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας”, με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Αυτή ήταν η αρχή.
Το 1991, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ανεξαρτητοποίηση των κρατών που την αποτελούσαν, δημιουργήθηκε ανεξάρτητο κράτος με την γνωστή ονομασία ΠΓΔΜ. Έτσι λοιπόν, είναι λογικό οι γείτονες να πρεσβεύουν τέτοιες απαιτήσεις για το όνομα τους, αφού αυτήν την ιστορία έμαθαν στα σχολεία τους. Οι πολίτες των Σκοπίων και γενικότερα αυτές οι γενιές που διεκδικούν τον όρο “Μακεδονία” έχουν μεγαλώσει και γαλουχηθεί με την πεποίθηση ότι είναι Μακεδόνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το μυαλό τους έχει ποτιστεί με μακεδονικές ταυτότητες, γλώσσες κι ένα σωρό κουταμάρες που οι κυβερνήσεις των Σκοπίων επινόησαν, ώστε να δημιουργήσουν αλυτρωτικά συναισθήματα και βλέψεις στους πολίτες αυτής της χώρας.
Το ζήτημα όμως είναι εμείς τι κάνουμε ως κράτος; Ποια είναι η πολιτική και η διπλωματία μας όλα αυτά τα χρόνια; Είναι ώρα να αναζητήσουμε ευθύνες του παρελθόντος ή να χαράξουμε μια σοβαρή εθνική γραμμή τώρα; Ποια ιστορία διδάσκαμε στα σχολεία μας και τι θα διδάσκουμε αν και όταν ολοκληρώσουν την προδοτική αυτή πράξη παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας;
Γνωρίζουμε όλοι μας ότι ένα ποσοστό του γεωγραφικό χώρου της Μακεδονίας βρίσκεται εκτός ελληνικών συνόρων, αλλά η ιστορία της Μακεδονίας είναι ελληνική και μόνον. Παραδίδοντας λοιπόν το όνομα, παραδίδεις την ιστορία σου και η ιστορία, οι αγώνες και το αίμα Εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων δεν παραδίδονται για κανένα αντάλλαγμα.
Ως πολιτευτής της Ένωσης Κεντρώων νιώθω ήσυχος με τη συνείδησή μου, καθώς από την πρώτη στιγμή η Ε.Κ. πήρε μια ξεκάθαρη πατριωτική θέση κατά της χρήσης του όρου «Μακεδονία» στο όνομα της γείτονας χώρας, με την οποία συμφωνώ απόλυτα. Θέση ειλικρινής και όχι ψηφοθηρική, καθώς η Ε.Κ. έχει αποδείξει πως ότι πιστεύει το ψηφίζει κι σε ότι διαφωνεί το καταψηφίζει. Μοναδική παραφωνία ο βουλευτής Λάρισας του κόμματος κ. Κατσιαντώνης, που πήρε ανοιχτά θέση υπέρ της σύνθετης ονομασίας, ο οποίος ελπίζω ότι τουλάχιστον θα πειθαρχήσει στην κομματική γραμμή κατά την ψηφοφορία, αν υπάρξει συμφωνία.
Θλίβομαι και οργίζομαι όταν, στα όρια της πολιτικής αθλιότητας, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί προβοκάτσια αποκαλώντας φασίστες όσους παρευρέθηκαν στα συλλαλητήρια, ενώ υψηλόβαθμα στελέχη της επιτίθενται στην πλειοψηφία των πολιτών με φράσεις όπως «ακραίοι και εθνικιστές όσοι δεν επιθυμούν τη χρήση του όρου ‘Μακεδονία’». Είναι απαράδεκτο οι πατριωτικά σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της χώρας να χαρακτηρίζονται τόσο εύκολα φασίστες και πατριδοκάπηλοι. Άλλωστε για μένα ο αληθινός πατριωτισμός δεν κοιτάει αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Στα συλλαλητήρια βρίσκονταν παππούδες με τα εγγόνια τους, λευκοί παρέα με έγχρωμους, νέα και μεγαλύτερα ζευγάρια, ολόκληρες οικογένειες και σε μεγάλη αναλογία η νέα γενιά αυτής της χώρας. Το σημαντικότερο είναι ότι πολλοί από αυτούς ταξίδεψαν από μακριά για να φωνάξουν υπέρ της Μακεδονίας μας. Μπορεί 8 χρόνια να σφυροκοπήθηκαν οικονομικά από τις κυβερνήσεις, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι στα εθνικά θέματα αν γίνει το λάθος δεν υπάρχει γυρισμός κι αυτό είναι που σήκωσε τόσο κόσμο από τον καναπέ. Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να υποβαθμίσει τη συμμετοχή του κόσμου, δεν πείθει κανέναν και μάλιστα δημιουργεί εκνευρισμό ακόμα και σε αυτούς που δεν παρευρέθηκαν και απλά βλέπουν τις εικόνες.
Κατά την κυβέρνηση λοιπόν 7.000.000 Έλληνες είμαστε εθνικιστές και φασίστες, αφύ σύμφωνα με δημοσκοπήσεις το 70% δεν επιθυμούμε τη χρήση του όρου “Μακεδονία” από τους γείτονες. Θέλοντας να προλάβω εκείνους που θα απαντήσουν ότι ήδη στην ονομασία ΠΓΔΜ εμπεριέχεται η λέξη Μακεδονία, θα αναφέρω ότι το 1993 οι γείτονες εντάχθηκαν στα Ηνωμένα Έθνη με προσωρινό όνομα ΠΓΔΜ μέχρι την επίλυση του.
Ως εκπαιδευτικός και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Αναπληρωτών Εκπ/κων Π.Ε. είμαι σίγουρος πως οι εκπαιδευτικοί θα διδάσκουμε την ιστορία όπως είναι, και όχι όπως θέλουν κάποιοι να τη διαμορφώσουν. Η ελληνικότητα της Μακεδονίας θα περνά από τους εκπαιδευτικούς στους μαθητές κι αυτή είναι η μόνη εγγύηση μη παράδοσης της ιστορίας μας.
Τέλος, από τις κατηγορίες “Πατριώτες”, “Πατριδοκάπηλοι” και “Απάτριδες” με γνώση της Ιστορίας μας και με πολιτική άποψη επιλέγω με περηφάνια την πρώτη, αυτή του ανθρώπου που αγαπά την πατρίδα του ανιδιοτελώς και το δείχνει εμπράκτως.
*Msc Εκπαιδευυτικής Πολιτικής και Διοίκησης στην Εκπαίδευση, Msc Μεθοδολογία για την ένταξη μαθητών με Αναπηρία
