Η Ελλάδα είναι ιδρυτικό μόνιμο κράτος-μέλος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών-CERN στη Γενεύη Ελβετίας, από το 1954. Το CERN, πέρα των προγραμμάτων βασικής έρευνας στην πυρηνική και σωματιδιακή φυσική, έχει αναπτύξει, μεταξύ άλλων, καινοτομικές εφαρμογές στην Ιατρική
για την διάγνωση και καταπολέμηση του καρκίνου. Μία εξαιρετική εφαρμογή είναι η ανάπτυξη επιταχυντικού συστήματος για τη θεραπεία του καρκίνου με δέσμη πρωτονίων ή άλλων ιόντων, η οποία έχει αποβεί σωτήρια για τη θεραπεία των ασθενών.
Η αναίμακτη θεραπεία αυτή έχει εξαιρετικά αποτελέσματα σε πρωτογενή καρκίνο, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας των σωματιδίων πηγαίνει μόνον στον κακοήθη όγκο και τον καταστρέφει παντελώς. Τέτοιες υποδομές λειτουργούν ή βρίσκονται υπό αγορά ή κατασκευή σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο.
Πρόσφατα στο CERN (Οκτώβριος 2017), δημιουργήθηκε μια κίνηση- συνεργασίας κυρίως βαλκανικών κρατών με την επωνυμία South Eastern Europe, προκειμένου να ενισχυθούν οι βαλκανικές χώρες σε θέματα υψηλής τεχνολογίας. Η Ελλάδα στην κίνηση αυτή, αν και παρευρέθηκε δεν θέλησε να γίνει μέλος της συνεργασίας και παραμένει παρατηρητής!
Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να κατασκευαστούν μεγάλες τεχνολογικές υποδομές επιταχυντικών συστημάτων με την Ελλάδα να είναι απούσα από τη διεκδίκηση. Προφανώς, όλες οι βαλκανικές χώρες μάχονται πού θα εγκατασταθεί η υποδομή αυτή, εφόσον η Ελλάδα έχει βγεί από την διεκδίκηση αυτή.
Οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, κ.κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου, Λεωνίδας Γρηγοράκος και Κωνσταντίνος Μπαργιώτας ρωτούν τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και τον Υπουργό Υγείας,
1) γιατί η Ελλάδα, ως ιδρυτικό μέλος του CERN, δεν διεκδικεί να αναλάβει την εγκατάσταση της υποδομής αυτής στη χώρα μας και να δημιουργηθεί ένα κέντρο αριστείας για υψηλή τεχνολογία και ιατρική θεραπεία του καρκίνου διεθνούς και
2) αν προτίθενται να προβούν άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για τη διεκδίκηση της υποδομής αυτής, τη στιγμή μάλιστα που στα προγράμματα αυτά ανάπτυξης επιταχυντικών συστημάτων του CERN συμμετέχει το ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο – ΕΜΠ, το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Παν/μίου Πατρών, το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης, το ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, η Ιατρική Σχολή του Παν/μίου Θεσσαλίας, χωρίς να παραγνωρίζεται η εμπειρία και τεχνογνωσία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
