Ανακοίνωση των καταληψιών που εξηγούν τους λόγους του εγχειρήματός τους
Σήμερα 29/4/2018 αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτήριο της οδού Ηλιοδώρου 2. Αρχικά το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι το γιατί κατάληψη;
Η απάντηση ,αν και φαινομενικά απλή, βρίσκεται σε ένα πολίτικο-κοινωνικό σύμπλεγμα που ιστορικά ξεκίνησε μετά τα γεγονότα του Μάη του ’68 σε διάφορα αστικά κέντρα της Ευρώπης (Βερολίνο, Παρίσι, Κοπεγχάγη ,Βαρκελώνη κ.α.).Τα εγχειρήματα αυτά χωρίστηκαν χοντρικά σε δύο μοντέλα: Το ένα είναι αυτό που ονομάστηκε <> και είναι οι καταλήψεις οι οποίες έχουν ως πρόσημο την κάλυψη της βασικής ανάγκης του ανθρώπου για στέγαση και το άλλο οι καταλήψεις που έχουν έναν καθαρό πολιτικό χαρακτήρα και κατά βάση είναι πολιτικοί χώροι.
Να τονίσουμε εδώ πως αυτά τα δύο μοντέλα ,παρά τις διαφοροποιήσεις που έχουν, δεν είναι αντιπαραθετικά μεταξύ τους καθώς μπορεί κάλλιστα μια πολιτική κατάληψη να στεγάζει και άτομα, όπως και μια αρχικά καθαρά στεγαστική κατάληψη να πάρει πολιτική χροιά. Στην Ελλάδα τώρα οι καταλήψεις εξ αρχής ήταν ένα σύμπλεγμα αυτών των δύο καθώς ο βαθύς κοινωνικός και ταξικός διαχωρισμός αλλά και η ραγδαία πληθυσμιακή ανάπτυξη των αστικών κέντρων λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης (1950-1970) είχε ως αποτέλεσμα οι πρώτες καταλήψεις να κάνουν και εδώ την εμφάνιση τους.
Φτάνουμε στο σήμερα λοιπόν όπου οι σύγχρονες μετά-φορντιστικές πόλεις έχουν την δυνατότητα να καλύψουν κατά πολύ την βασική ανθρώπινη ανάγκη της στέγασης κάτι το οποίο όμως βλέπουμε πως δεν ισχύει καθώς οι άνθρωποι που αδυνατούν να πληρώσουν για την στέγη τους μένουν στον δρόμο. Αυτό έχει την βάση του σε διάφορα αίτια με μεγαλύτερο όλων το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή ισότητα σε καμία πτυχή των ζωών μας και πόσο μάλλον στο ζήτημα της στέγασης. Βέβαια αυτό δεν εξαίρει τις ευθύνες που έχουν αρκετά κομμάτια αυτής της κοινωνίας, που με την ματαιοδοξία που τα διακατέχει συσσωρεύουν ακίνητα ακόμα και αν αυτά μένουν ακατοίκητα.
ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ:ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
Ερχόμαστε τώρα στο δικό μας εγχείρημα και στην πολιτική στάση μας που ουσιαστικά ορίζει και την κατάληψη. Εμείς είμαστε άτομα διαφόρων κοινωνικών και ταξικών καταβολών (φοιτητές, άνεργοι ,εργαζόμενοι) αλλά πρωτίστως ,και με βάσει αυτό μας το χαρακτηριστικό περάσαμε σε αυτήν την δράση, είμαστε αναρχικοί/ες.
Έχοντας ως βασικό μας γνώρισμα την πολιτική ταυτότητα μας και θεωρώντας πως η αυτοοργάνωση είναι βασικό μέρος της θεώρησης μας αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε το συγκεκριμένο (μέχρι πρότινος άδειο) κτήριο. Λέγοντας πως αξιοποιούμε μέσω της κατάληψης το κτήριο εννοούμε απλά πως διεκδικούμαι το βασικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην στέγη το νερό και το ρεύμα, πως δεν υποκύπτουμε στην εκβιαστική λογική που μας θέλει να πληρώνουμε ακόμα και για τα αυτονόητα και πως δεν δεχόμαστε να μπούμε στην λογική του δούλευε απλά για να επιβιώνεις.
Ταυτόχρονα δεν βλέπουμε τον συγκεκριμένο χώρο ως απλά ένα χώρο για να στεγαζόμαστε αλλά ως ένα μετερίζι για την προπαγάνδιση των ιδεών μας και την συνέχεια του αγώνα μας.
Ας καταστήσουμε σαφές πως η αυτοοργάνωση και η αυτοδιαχείριση είναι δομικά στοιχεία της πολιτικής μας ταυτότητας και είναι κάτι που το προασπιζόμαστε σε κάθε πτυχή των ζωών μας είτε αυτό είναι ο χώρος που μένουμε, είτε ο τρόπος που διασκεδάζουμε, είτε ο χώρος που δουλεύουμε. Εν αντιθέσει με την σημερινή πραγματικότητα της βαθιάς ιεράρχησης και του κοινωνικού κανιβαλισμού εμείς προάγουμε μέσα από την κατάληψη σχέσεις που στηρίζονται στην αλληλεγγύη στην ισότητα και στην ηθελημένη συμμετοχή του οποιουδήποτε-οποιασδήποτε σε κάθε διαδικασία. Ακόμα ενάντια στην εξατομίκευση των ζωών μας και τον αστικό απομονωτισμό εμείς βλέπουμε μια συλλογικοποίηση της καθημερινότητας μας τόσο στον τρόπο ζωής όσο και στον δομικό τρόπο λήψεις αποφάσεων.
Όπως είπαμε η κατάληψη αυτή έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την αναρχική θεώρηση των πραγμάτων άρα κάποιες διευκρινήσεις είναι απαραίτητες. Δεν δεχόμαστε οποιονδήποτε έλεγχο και οποιαδήποτε κατευθυντήρια γραμμή ανεξαιρέτως πολιτικής χροιάς ,σε καμία περίπτωση δεν κομματικοποιούμαστε και καμία λογική που παραπέμπει στις πολιτικές ενός κόμματος (κοινοβουλευτικού και μη) δεν είναι ανεκτές σε μας. Δεν αφήνουμε να μας επιβληθεί καμία εξουσία από όπου και αν αυτή προέρχεται είτε αυτή λέγεται κράτος και κρατικοί μηχανισμοί είτε δογματικές αντιλήψεις είτε ακόμα και ιδιοκτησιακές νοοτροπίες.
Έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασης και γνωρίζοντας πως βρισκόμαστε σε μια εποχή ταξικού και κοινωνικού πολέμου δεν εθελοτυφλούμε αλλά παίρνουμε μέρος, τασσόμαστε με τους από τα κάτω ενάντια σε κάθε τύπου καταπιεστή. Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι στα πλαίσια της πάλης αυτής εναντιωνόμαστε σε κράτος, αφεντικά ,φασίστες ,σεξιστές ,ομοφοβικούς ,μπάτσους, στρατιωτικούς και σε κάθε εξουσιαστή.
Σε μια κοινωνία οπού το κράτος και οι μεθοδεύσεις του άρρηκτα δεμένο με την αστική τάξη επιβάλουν μια ηθική που έμμεσα προάγει τον ολοκληρωτισμό και δίνει πρόσφορο έδαφος στις παραπάνω λογικές να αναπτυχθούν θα μας βρίσκουν απέναντι τους σε όλα τα πεδία δράσεις μας είτε αυτή είναι η δουλειά είτε το σχολείο και η σχολή είτε ο δρόμος. Παλεύουμε με όλα τα μέσα και με όλες τις μορφές πάλης για να φτάσουμε στην αναρχία και την αταξική κοινωνία.
Υ.Γ.1 Κάπου εδώ θέλουμε να δηλώσουμε πως είμαστε αναπόσπαστο μέρος του καταληψιακού κινήματος τόσο στην Λάρισα όσο και οπουδήποτε αλλού. Στέλνουμε λοιπόν αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις καταλήψεις Ντουγρού και Αντιδραστήριο και δηλώνουμε αλληλέγγυοι/ες σε οποιαδήποτε άλλο καταληψιακό εγχείρημα.
Υ.Γ. 2 Όσον αφορά την ιδιοκτησία του κτηρίου αυτού η οποία είναι το Γηροκομείο Λάρισας θα θέλαμε να πούμε τα εξής: Μια δομή σαν το γηροκομείο δεν μας βρίσκει απέναντι του και κατανοούμε πως στην παρούσα κατάσταση η ύπαρξη του είναι σημαντική. Εμείς όμως θεωρούμε πως η αναγκαιότητα για στέγαση ,και καθώς το κτήριο ήταν επί χρόνια εγκαταλελειμμένο, είναι προτεραιότητα και από την στιγμή που η αξιοποίηση του ήταν μηδαμινή αποφασίσαμε να του δώσουμε εμείς ζωή. Αλλά ας μα επιτραπεί να γίνουμε λίγο «σκεπτικιστές» στο συγκεκριμένο σημείο και να αναλύσουμε το θέμα κάπως περισσότερο. Το γηροκομείο ως αξιακό χαρακτηριστικό, αν μπορεί να τεθεί έτσι, έχει ουσιαστικά την κάλυψη των προαναφερθέντων βασικών αναγκών μιας ομάδας που περικλείεται σε αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό σύνολο. Συμπερασματικά λοιπόν μια τέτοια δομή δεν θα έπρεπε να έχει αντιπαραθετικό ρόλο στο δικό μας εγχείρημα, καθώς ένα από τα προτάγματα μας είναι ακριβώς αυτό, η αναγκαιότητα της στέγασης . Γίνεται εύκολα κατανοητό λοιπόν, πως οποιαδήποτε ενδεχόμενη κίνηση εναντίον μας είναι μια καθαρά πολιτική πράξη από μέρος τους καθώς το πολιτικό πλαίσιο που μας καθορίζει στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν γίνεται κατανοητό αλλά κυρίως ενοχλεί και ταρακουνά τον «ονειρικά πλασμένα κόσμο τους». Οπότε κλείνουμε με το εξής, πως με όποιον μανδύα περί «αξιοποίησης» και «εκμετάλλευσης» του κτηρίου (τώρα το θυμήθηκαν άλλωστε) και αν ντυθεί μια ενδεχόμενη επίθεση προς τα εμάς, αναπόφευκτα θα είναι μια πολιτική πράξη και οι πολιτικές ευθύνες θα βαραίνουν τους ιθύνοντες της απόφασης αυτής.
Επικοινωνία: palmares@espiv.net
