Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο, εκδήλωση αφιερωμένη στα 10 χρόνια λειτουργίας του Ιστορικού Μουσείου Αμπελακίων και στα 73 χρόνια από την μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών,
που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Μάη, που διοργάνωσαν οι φίλοι του Ιστορικού Μουσείου Αμπελακίων περιόδου 1940 – 1949, η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας και το Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.
Καλωσόρισμα στην εκδήλωση έκανε η Δήμητρα Παπαστεργίου, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Λάρισας και στο προεδρείο παρευρίσκονταν ο Τηλέμαχος Καλογήρος, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ παράτημα Λάρισας και η Άννα Σπανοπούλου, αντιπρόεδρος του συλλόγου φίλων του Αμπελακίων περιόδου 1940 – 1949.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε τραγούδια, την μουσική των οποίων επιμελήθηκε ο Δημήτρης Φωτιάδης και τραγούδησαν η Μαρία Φωτιάδη και ο Γιώργος Γάλλος.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Άγις Παπαστεργίου, πρόεδρος του μουσείου Αμπελακίων περιόδου 1940 – 1949, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι: «Φέτος τον Σεπτέμβρη, το Μουσείο Αμπελακίων περιόδου 1940-1949 συμπληρώνει 10 χρόνια ζωής. Στα πλαίσια λοιπόν της επετείου αλλά και με αφορμή την μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, συνδιοργανώνουμε, με την Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας και την Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) παράρτημα Λάρισας τη σημερινή μας εκδήλωση.
Βασικός στόχος του Μουσείου από την ίδρυσή του, είναι η καταγραφή της αληθινής ιστορίας, μέσα από την αποτύπωσή της σε ποικίλλης μορφής ντοκουμέντα και ταυτόχρονα η εξαγωγή συμπερασμάτων από την ιστορία της περιόδου στην οποία αναφέρεται το Μουσείο. Η Προβολή μέσα από αυτούς τους στόχους των προϋποθέσεων για ουσιαστική ειρήνη, σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, φιλίας με όλους τους λαούς. αφού οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, ούτε πετρέλαια, ούτε άλλες πηγές κερδών αυτά χωρίζουν τους “μεγάλους”, που βάζουν τους λαούς να “σκοτώνονται για τ’ αφέντι το φαϊ”.
Άλλωστε, για τέτοια ιδανικά, για “ειρήνη- προκοπή” αγωνίστηκαν οι Εαμικές αντιστασιακές οργανώσεις τότε, καθώς και ο Δ.Σ.Ε αργότερα, μία από τις κορυφαίες σελίδες της ταξικής πάλης στη χώρα μας. Οι ιδέες αυτές είναι κοινός τόπος και για την Επιτροπή Ειρήνης αλλά και για την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, ιδέες που μας οδηγούν σε ίδιους δρόμους αγώνων.
Το Μουσείο λειτουργεί με εκθεσιακούς χώρους, εσωτερικούς και υπαίθριους χώρους εκδηλώσεων που στεγάζονται στην οικία- κληροδότημα του Αθανασίου Χαμαϊδή στα Αμπελάκια Ν. Λάρισας, η οποία λειτούργησε κατά την Κατοχή ως παράνομο τυπογραφείο του Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ. (..)
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939 – 1945), ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα του 20ού αιώνα, σφραγίστηκε με τη νίκη των λαών κατά του φασιστικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ Γερμανίας – Ιαπωνίας – Ιταλίας και των συμμάχων τους.(…)
Ενώ τα στρατεύματα της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας κατακτούσαν την Ελλάδα και οι Γερµανοί προχωρούσαν προς την Αθήνα, στην οποία μπήκαν στις 27 Απρίλη 1941, ένα µέρος του αστικού πολιτικού κόσμου επέλεγε την ανοιχτή συνεργασία µε τους κατακτητές. Ένα άλλο, μαζί µε το Παλάτι, διέφυγε στο εξωτερικό (Κάιρο – Λονδίνο), παίρνοντας μαζί του, τεράστιες ποσότητες κρατικών αποθεμάτων σε χρυσό. Και ένα τρίτο, που έμεινε στην Ελλάδα, απείχε από τον αγώνα, προσβλέποντας καιροσκοπικά σε μελλοντικές εξελίξεις. Αμέσως μετά την έναρξη της Κατοχής µε πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκαν το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ – 16 Αυγούστου 1941) και στις 27 Σεπτέμβρη 1941 το ΕΑΜ. Στο ΕΑΜ και στις οργανώσεις του (ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΤΑ, ΟΠΛΑ, ΕΛΑΝ) συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.(…)
Το 1944 ήταν η χρονιά που η Σοβιετική Ένωση καταδίωκε τις γερμανικές στρατιές από τα εδάφη της. Είχε γίνει φανερό ότι ο Κόκκινος Στρατός προετοιμαζόταν να απελευθερώσει και τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης. Τότε οι ΗΠΑ – Βρετανία υποχρεώθηκαν να ανοίξουν το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη, μόλις στις 6 Ιούνη 1944, με την απόβαση στη Νορμανδία. Φοβούνταν, δικαιολογημένα, ότι μπορούσε ο Κόκκινος Στρατός να μπει μόνος στο Βερολίνο. Επομένως, δε χωρούσε άλλη κωλυσιεργία. Έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου, ποιος θα φτάσει πρώτος, για να καταλάβει τη γερμανική πρωτεύουσα.
Στις 2 Μάη 1945 η Κόκκινη Σημαία υψώθηκε στη Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ). Στις 8 του ίδιου μήνα, η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Τέσσερις μήνες αργότερα, μετά την επίθεση και της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον της, η Ιαπωνία συνθηκολόγησε (2 Σεπτέμβρη 1945). Νωρίτερα οι ΗΠΑ, δίχως να υπάρχει στρατιωτική ανάγκη, έριξαν την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945).
Επρόκειτο για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού κατά της ανθρωπότητας στον 20ό αιώνα.(…)
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με ευλάβεια υπηρετεί το στόχο της «καπιταλιστικής ανάπτυξης» και της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» του μεγάλου κεφαλαίου, που οδηγεί στην όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή σε ΝΑΤΟϊκούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Και σ’ αυτό το στόχο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ συναντιέται με το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό και τις εφεδρείες του κεφαλαίου, τα κόμματα της ΝΔ, του Κινήματος Αλλαγής όπως ονομάζεται το ΠΑΣΟΚ τώρα, και τους λοιπούς κολαούζους του συστήματος. Γιατί ο κοινός παρανομαστής είναι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Σήμερα είναι κρίσιμο οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να μπορούν να δουν το «νήμα» που συνδέει τις εξελίξεις τόσο μέσα, όσο και έξω από τη χώρα. Να χρεώσουν στην κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη, όχι μόνο την εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους πολιτικοστρατιωτικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, αλλά και το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μάτωσαν για την κρίση, τώρα θα ματώνουν και για την όποια ανάκαμψη. Να συνειδητοποιήσουν ότι οι αιτίες της έντασης της εκμετάλλευσης είναι κοινές με αυτές του ξεσπάσματος των πολέμων. Ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που ισοπεδώνει χώρες ολόκληρες και εξοντώνει λαούς, προετοιμάζεται μέρα τη μέρα, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής «ειρήνης». Κάνει συντρίμμια τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να κερδίζει περισσότερα μια χούφτα καπιταλιστών. Αυτός ο «οικονομικός πόλεμος» βολεύει τους επιχειρηματικούς ομίλους για τις επενδύσεις τους, για να βρουν διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους(…)
Καλούμε το λαό σε συνεχή επαγρύπνηση και αγώνα ώστε η πάλη μας να ορθώσει τείχος στα σχέδια των ιμπεριαλιστών».
