Με την παρουσία πολλών φίλων και γνωστών της Ελληνικής Κοινότητας της Μόσχας, του Λαρισαίου εικαστικού Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas), εγκαινιάστηκε η έκθεση ζωγραφικής με τίτλο “Φως Ελλήνων” στην γκαλερί Albatross, την περασμένη Πέμπτη 24 Μαΐου 2018.
Η διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού κ. Γιαννίτση Δώρα, παρουσίασε τον Έλληνα εικαστικό στο φιλότεχνο κοινό της πόλης και τον βράβευσε με το βραβείο τιμής ένεκεν για το έργο του. Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι το Κέντρο αποτελεί έναν κοινωνικό οργανισμό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ενισχύει και αναπτύσσει με την ενέργεια αυτή την Ελληνορωσική σύμπραξη στοχεύοντας το πολιτιστικό προϊόν, να γίνει αρωγός μιας ακόμη πνευματικής σύνδεσης των δύο λαών.
Τα εγκαίνια της έκθεσης εμπλουτίσθηκαν με καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη Χoρωδία του ΚΕΠ (επικεφαλής, καλλιτεχνική διευθύντρια η εν Μόσχα αποσπασμένη εκπαιδευτικός Ινέσσα Εφραιμίδου) και με cocktail με την ευγενική προσφορά του εστιατορίου ελληνικής κουζίνας ΠΟΡΤΟ-ΜΥΚΟΝΟΣ.
Ο καλλιτέχνης παρουσιάσε την νέα του δουλεία με τίτλο “Φως Ελλήνων” αποτελούμενη από έργα ζωγραφικής φιλοτεχνούμενα την τελευταία διετία. Έργα που αποπνέουν μια εσωτερική αναζήτηση ενός ελληνικού στοιχείου και εξωτερικεύουν εξπρεσιονιστικά στοιχεία σε κάθε περίπτωση. Ο συνδυασμός των φωτεινών χρωμάτων με το στοιχείο ως ύλη, αποδεικνύει περίτεχνα τον χαρακτήρα του τίτλου της έκθεσης.
Για την νέα του δουλεία η Δρ Στέλλα Μουζακιώτου, καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Ε.Α.Π και ΤΕΙ Αθήνας, επιμελήτρια εκθέσεων αναφέρει τα εξής: “Μελετώντας τα έργα του Μιχάλη Βακαλούλη διαπιστώνουμε ότι κυριαρχούνται από την επιθυμία του να χρησιμοποιήσει ένα προσωπικό εικαστικό λεξιλόγιο για να δημιουργήσει στο θέμα του ένα υποκειμενικό περιεχόμενο ή ένα περιεχόμενο ελεύθερο στην ερμηνεία του κοινού. Έτσι, μέσα από μια προσωπική διαδικασία κάθαρσης από το “βασανιστικό” θέμα, καταφέρνει να εκφράσει με τον πιο αφαιρετικό και δυναμικό τρόπο τη βαθύτερη ουσία της μορφής του … της ιδέας του. Για το λόγο αυτό, απεικονίζονται από μνήμης οραματικές εικόνες του εσωτερικού του κόσμου αντί για όμορφα και ήρεμα πρόσωπα ή σκηνές της ρεαλιστικής πραγματικότητας.
Μέσα από τη ρευστότητα των περιγραμμάτων των μορφών μπορεί κάποιος να εντοπίσει, αρχικά, τα αισθητικά στοιχεία του Εξπρεσιονισμού, αλλά, κινούμενος αποφασιστικά μακριά από διακοσμητικές εφαρμογές και αντιμετωπίζοντας το ορατό ως ένα παράθυρο που αποκαλύπτει την ανθρώπινη ψυχολογία, μας αποκαλύπτει μια δημιουργική επαφή του με τον υπερρεαλισμό και την υπερπραγματικότητα. Διακρινόμενος για την απλότητα και την αμεσότητα της θεματολογίας του αποτυπώνει την ανθρώπινη μορφή απελευθερωμένη από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της δίνοντας της έτσι, στοιχεία δομικά, διαχρονικά μέσα από μια ισχυρή μνημειακή δυναμική. Σύμφωνα με αυτά τα μοτίβα και μέσα από μια γραμμική αντίληψη της μορφής, κατορθώνει να απλοποιήσει το θέμα του με την αφαιρετική φορμαλιστική εικαστική του γλώσσα. Έτσι, οι μορφές του μαρτυρούν την εξέλιξη ρεαλιστικών πορτραίτων των καθημερινών ανθρώπων σε σχηματοποιημένες, ιδεατές, οραματικές απεικονίσεις.
Οι πίνακες του Βακαλούλη μέσα από μια ρέουσα ζωγραφική πινελιά μάς θυμίζουν αέρινες φιγούρες που κινούνται, σκέπτονται… αναπνέουν. Οι συνθέσεις του κατακλύζονται από μορφές, γήινες, πλάσματα εσωστρεφή που, περιχαρακωμένα στην ανωνυμία τους, ονειρεύονται, αγκαλιάζονται… και ενίοτε συνομιλούν μέσα από τη σιωπή τους. Πρόσωπα που δονούνται με μια ζωτική ένταση και αναδύονται μέσα από ένα καλειδοσκόπιο άλλοτε σκοτεινών και άλλοτε φωτεινών χρωμάτων, στοιχείο που αποτελεί δείγμα ενός βαθύτερου δυναμισμού, σύμβολο της ανθρώπινης περιπέτειας και των διεργασιών του νου στο ταραγμένο ταξίδι των σκέψεών του. Ένα είδος εσωτερικής πάλης του ανθρώπου με τον εαυτό του ή με την ειμαρμένη, στην προσπάθειά του να αποδεσμευθεί από τα δεσμά της και να αναπνεύσει ελεύθερα.
Ο καμβάς στα έργα του δημιουργού δεν είναι απλά ένα εικαστικό πεδίο κατάλληλο να αφομοιώσει αισθητικά τα οράματα της φαντασίας και του υποσυνειδήτου του, αντίθετα, είναι μια αρένα ζωγραφικής πάλης, ένας χώρος ρευστός, διαρκώς διαμορφούμενος και αναμορφούμενος, με πρόσωπα χωρίς βάρος, διαυγή, δυναμικά μέσα από τη γραμμικότητά τους, ένας χώρος διάδοσης και εξακτίνωσης σκέψεων από τη μια, αλλά και διείσδυσης συναισθημάτων και προβληματισμών από την άλλη, ένας χώρος έτοιμος να δεχτεί ένα εικαστικό όραμα. Πρόκειται για μια ποιητική αλληγορία, μια μελωδία με γραμμές και χρώματα που διεκδικεί τη θέση της μέσα στον ιστορικό χρόνο.
Ιδιαίτερη δυναμική στα έργα του καλλιτέχνη δημιουργεί η ευκολία του να αποδίδει τον όγκο με μια μόνο απλή κίνηση της γραμμής. Η δεινή σχεδιαστική του ικανότητα, η απόλυτη άνεση και η μαεστρία του στην απόδοση της εξελισσόμενης γραμμής στα πρόσωπα και στα σχήματα, αλλά και η κυριαρχία της καμπύλης δίνουν έμφαση στην αποτύπωση των δομικών χαρακτηριστικών της μορφής και των συναισθημάτων που γεννιούνται μέσα από αυτήν. Εντύπωση προκαλεί και ο τρόπος που αποδίδεται το φως στις συνθέσεις του, αφού τα πρόσωπα δε φωτίζονται από έξω, αλλά εσωτερικά, από μέσα, σαν να αποτελούν τα ίδια πηγή φωτός που αποκαλύπτουν αυτόφωτα την αλήθειά τους στα μάτια του θεατή ο οποίος συμπάσχει και ανησυχεί. Η αυτόφωτη αυτή λάμψη δε σταματά, όμως, στις μορφές και στα αντικείμενα, αφού τα διαπερνά αναδεικνύοντας ένα εικαστικό πεδίο δυναμικά κινούμενο μέσα από την κυριαρχία της γραμμικής απλότητας, του χρώματος, της φαντασίας, των συμβόλων”.
Ο Μιχαήλ Βακαλούλης (Vakas) γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στη Λάρισα. Είναι απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών του τμήματος ζωγραφικής και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Διοίκηση πολιτισμικών μονάδων. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα , Ισπανία , Ουγγαρία, Ιταλία, Αμερική και Βέλγιο. Επίσης, έργα του βρίσκουμε σε πολλούς δημόσιους χώρους όπως στη ΔΥΠΕ Θεσσαλίας, ΕΛΚΕΠΑ Καβάλας, Κέντρο Ανάπτυξης Ελληνικού Εμπορίου, στον Δήμο Καβάλας ,πολιτιστικούς Συλλόγους, Ακαδημία Τεχνών (Βέλγιο), Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας Γ.Ι Κατσίγρα, Δημοτική Πινακοθήκη Γόννων και Ιερές Μονές του Αγίου Όρους. Έχει εικονογραφήσει εξώφυλλα βιβλίων και έχει τιμηθεί από πολλούς συλλόγους. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων.
