Τους εκτελεσθέντες πατριώτες το Μάιο του 1944 στον Αμπελώνα από τις δυνάμεις των SS αλλά και τους ΕΑΣΑΔίτες συνεργάτες των Γερμανών τίμησε σήμερα το ΚΚΕ με μία λιτή εκδήλωση στην πλατεία του Αμπελώνα.
Στην εκδήλωση μίλησε ο γραμματέας της ΚΟΒ Αμπελώνα Θύμιος Κοψαχείλης, ο οποίος αναφέρθηκε στους αγώνες του λαού ενάντια στους κατακτητές με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, ενώ μιλώντας για τα γεγονότα του Μάη 1944 στον Αμπελώνα σημείωσε:
“Το ΚΚΕ κατά την περίοδο της Κατοχής, όπως και προπολεμικά, στην επαρχία Τυρνάβου, είχε ισχυρά ερείσματα. Τόσο στον Τύίρναβο όσο και στον Αμπελώνα, πριν από τη δικτατορία του Μεταξά, είχε επιτύχει να εκλέξει και στις δύο κοινότητες δικούς του προέδρους. Στην Κατοχή οι οργανώσεις του ΚΚΕ και του ΕΑΜ ήταν ισχυρότατες και στον ΕΛΑΣ είχαν ενταχθεί πάμπολλοι από τους κατοίκους της περιοχής.
Στην περιοχή είχε την έδρα του το Τάγμα Μηχανικού του ΕΛΑΣ με διοικητή τον Αντώνη Βρατσάνο. Η ύπαρξη ισχυρής αντάρτικης μονάδας στον Όλυμπο και ΕΑΜικών αντιστασιακών οργανώσεων στα χωριά ανησυχούσε πάρα πολύ τους Γερμανούς. Γι΄ αυτό στις αρχές του 1944 σε 11 από τα 14 χωριά της επαρχίας Τιρνάβου εγκατέστησαν φρουρές ενισχυμένες με στοιχεία αρμάτων μάχης, συνολικής δύναμης τάγματος. Για να εξασφαλιστούν ακόμη περισσότερο από τις επιθέσεις των ανταρτών, εμπιστεύτηκαν στον ΕΑΣΑΔ Λάρισας να εξουδετερώσει τους κομμουνιστές των χωριών που ήταν στον Βρυότοπο, Αμπελώνα και Φαλάνη.
Σε χωριά της επαρχίας Τυρνάβου είχε και ο ΕΔΕΣ τους δικούς του πυρήνες. Η αστική τάξη της χώρας είχε μηχανισμούς που διατηρούσαν σχέση με τους κατακτητές. Έτσι μέλη και αξιωματικοί του ΕΔΕΣ είχαν ενταχθεί στα Τάγματα Ασφαλείας και στον ΕΑΣΑΔ, συνεργάζονταν με τα S.S. των Γερμανών.
Στις 2 Μάη 1944 οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους ΕΑΣΑΔίτες σε ενέδρα συλλαμβάνουν στο δρόμο Τιρνάβου – Δαμασίου – Κουτσοχέρου – Ζάρκου τους: Ανδρέα Μπιτούνη, (απαγχονίστηκε στο Ορμάν Μαγούλα 31 Μάη), Γιάννη Γιαννόπουλο, (μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια των ΕΑΣΑΔιτών πετάχτηκε μισοπεθαμένος στον Πηνειό) από τον Βρυότοπο, τον Γιάννη Ούρδα, Γιάννη Θεοχαρούλη (απαγχονίστηκαν στο Ορμάν Μαγούλα 31 Μάη) και Γιώργο Κολοκοτρώνη ( ελευθερώθηκε μετά από λίγες ημέρες) από τον Αμπελώνα, οι οποίοι μετέφεραν σιτάρι στο Ζάρκο για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.
Στις 12 Μάη 1944 200 γυναίκες από τον Αμπελώνα συγκεντρώθηκαν στον Τύρναβο και διαδήλωσαν ενάντια στην εγκατάσταση ΕΑΣΑΔιτών στον Αμπελώνα. Το βράδυ της ίδιας ημέρας Γερμανοί και ΕΑΣΑΔίτες συλλαμβάνουν τον Κώστα Κουλιαλή φαρμακοποιό, Γραμματέα του ΕΑΜ Αμπελώνα και τη γυναίκα του με τρία ανήλικα παιδιά (την οποία μετά από λίγες μέρες ελευθέρωσαν), τη μάνα και τις δύο αδελφές του Νικόλαο Παπαγιάννη Γραμματέα του ΕΑΜ Βρυοτόπου, Βασιλική και Παρασκευούλα, όλους τους εκτέλεσαν.
Στις 17 Μάη 1944 περικύκλωσαν τον Αμπελώνα Γερμανοί SS και ΕΑΣΑΔίτες με επικεφαλή τον δάσκαλο Δημήτριο Μαλλιάρα και τον Δημήτριο Ψαθά. Συνέλαβαν πολλούς και σκότωσαν δεκατρείς, από τους συλληφθέντες.
Οι νεκροί: 1) Γεώργιος Κων/νου Πούλιος, 2) Βάϊος Παναγ. Γκουλέτσας, 3) Γεώργιος Κων/νου Καρανίκας, 4) Γεώργιος Νικ. Λαρίγκας, 5) Γεώργιος Ιωαν Ροκάς, 6) Δημήτριος Γεωργ. Βιρβίλης, 7) Δημοσθένης Μιχ. Παπαϊωάννου, 8) Βασίλειος Αθαν. Μούζας, 9) Φίλιππος Δημ. Βλαχόπουλος, 10)Κων/νος Φιλ. Βλαχόπουλος, 11) Γεώργιος Κων?νου Ψύλλας, 12) Νικόλαος Παπακωνσταντίνος από Δεμερλί, και 13) ενας άγνωστης ταυτότητας.
Πριν εγκαταλείψουν την κωμόπολη λεηλάτησαν αρκετά σπίτια και στρατολόγησαν περίπου 40 νέους για τον ΕΑΣΑΔ.
Στις 27 Μάη με νέα επιδρομή στον Αμπελώνα σκότωσαν στην πλατεία άλλους 4: τους Κων/νο Αθαν. Πούλιο, Βασίλειο Κων/νου Ζαμπούκα, Αθανάσιο Δημ. Ζεστό και Λάζαρο Ευαγ. Μπότσκαρη. Επίσης τέλη Μάη σε νέα επιδρομή σκότωσαν τον Κώστα Σβώλα μέλος της ΕΠΟΝ καθώς και όποιον αντιστασιακό συναντούσαν.
Για τους φόνους, τις κακοποιήσεις τις συλλήψεις και τις λεηλασίες των περιουσιών τους, μερικοί παθόντες ή συγγενείς τους, μετά την απελευθέρωση, υπέβαλλαν μηνύσεις κατά του Δημητρίου Μαλιάρα κα άλλων ΕΑΣΑΔιτών, αλλά το αστικό κράτος μέσω των δικαστικών αποφάσεων δεν δικαίωσε τους παθόντες και συγγενείς”.
Στη συνέχεια ο κ. Κοψαχείλης αφού περιέγραψε με μελανά χρώματα τη σημερινή πραγματικότητα της μνημονιακής Ελλάδας κατηγορώντας τόσο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όσο και της προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υποστήριξε ότι το ΚΚΕ λέει ότι υπάρχει διέξοδος για όλους αυτούς τους ανθρώπους του μόχθου, της αγροτικής παραγωγής.
“ΤοΚΚΕ παλεύει για τη μόνη λύση που ειλικρινά συμφέρει τους πολλούς, ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και το ξεκλήρισμα.
Για το δρόμο όπου ο λαός μας θα είναι πραγματικά στην εξουσία, με κοινωνικοποιημένες αυτές τις καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, τη γη, τα συγκεντρωμένα μηχανοποιημένα μέσα παραγωγής, τις κρατικές υποδομές, το εμπόριο, με άμεση ένταξή τους στον κεντρικό, πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό για την οργάνωση της οικονομίας, για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού.
Για παραγωγή με στόχο την ικανοποίηση, πρώτα απ’ όλα, των μεγάλων λαϊκών αναγκών.
Της διατροφής του λαού, της εξασφάλισης πρώτων υλών για τη βιομηχανία και την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής.
Αυτή η αγροτική παραγωγή θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας με άλλες χώρες και εδαφικά και κλιματολογικά, τεχνογνωσίας, επιστήμης, βιομηχανικής παραγωγής, επεξεργασίας πρώτων υλών, προστασίας του περιβάλλοντος και διαχείρισης των φυσικών πόρων”, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια υποστηρίζοντας ότι δικαιολογημένα ο λαός ανησυχεί για τις εξελίξεις στην περιοχή μας, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για το πού πάνε τα πράγματα, τόνισε:
“Η σοβαρότητα της κατάστασης δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με τις προσπάθειες εφησυχασμού της κυβέρνησης.
Και πρέπει να πούμε, ότι ο εφησυχασμός είναι επικίνδυνος, γιατί αποκοιμίζει, αφοπλίζει το λαό.
Ο λαός χρειάζεται να δει τη μεγάλη εικόνα.
Στις σημερινές συνθήκες, που οι δυσκολίες ανάκαμψης της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας είναι μεγάλες και οι κίνδυνοι μιας νέας βαθιάς οικονομικής κρίσης υπαρκτοί, δεν επαρκούν μόνο τα διάφορα αντιλαϊκά μέτρα.
Σε αυτές τις συνθήκες, γίνεται σφοδρή αναμέτρηση για νέες αγορές, νέα πεδία κερδοφορίας, για πλουτοπαραγωγικές πηγές, ενεργειακούς αγωγούς, δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων.
Και όταν όλα αυτά δεν μπορούν να λυθούν με εύθραυστους συμβιβασμούς, λύνονται με άλλα μέσα, κυρίως στρατιωτικά – πολεμικά.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι ακριβώς η συνέχιση της ίδιας πολιτικής με άλλα, βίαια -στρατιωτικά κυρίως- μέσα.
Και αν ορισμένοι επιμένουν να λένε ότι η χώρα μας είναι πυλώνας σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας, τους απαντάμε:
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συμμετέχει -και μάλιστα ως σημαιοφόρος- στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.
Μετατρέπει την Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, με την επέκταση και αναβάθμιση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα.
Αναπτύσσει “στρατηγικές συνεργασίες” με κράτη-δολοφόνους, όπως τις ΗΠΑ και το Ισραήλ που δολοφονεί καθημερινά τον Παλαιστινιακό λαό.
Κοροϊδεύει, λέγοντας ότι οι δολοφόνοι των λαών, ΝΑΤΟ – ΕΕ, εγγυώνται την ειρήνη και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες με προοπτική την “ευρωατλαντική ολοκλήρωση” στα Δυτικά Βαλκάνια.
Εδώ εντάσσονται και οι διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ για υπογραφή συμφωνίας, που από ότι λένε τα κυβερνητικά στελέχη, βρίσκεται στην τελική ευθεία.
Μόνο που αυτή η συμφωνία δεν αποτελεί και λύση για τους λαούς όχι μόνο της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, αλλά συνολικά των Βαλκανίων.
Γιατί η λύση δεν βρίσκεται στην ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αλλά στην αποτροπή μιας τέτοιας εξέλιξης.
Στην αποτροπή συνολικά των επικίνδυνων ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή.
Γι’ αυτό το ΚΚΕ δεν πρόκειται να στηρίξει καμιά συμφωνία, η οποία θα ανοίγει το δρόμο για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και η οποία προφανώς θα είναι προϊόν και των ασφυκτικών πιέσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Ούτε προκύπτει ότι η συμφωνία για το όνομα θα αφορά σύνθετη ονομασία με αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό και για όλες τις χρήσεις, θα εξασφαλίζει την αλλαγή του συντάγματος της ΠΓΔΜ, ώστε να βάζει τέλος στους αλυτρωτισμούς, να κατοχυρώνει το απαραβίαστο των συνόρων, με σεβασμό της κυριαρχίας της κάθε χώρας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μέσω αυτών των επιλογών, προωθεί τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας.
Σε αυτό το πλαίσιο εξελίσσεται και η αντιπαράθεση με την αστική τάξη της Τουρκίας, που δυναμώνει την επιθετικότητά της στο Αιγαίο και την Κυπριακή ΑΟΖ.
Οι εξελίξεις στην περιοχή, αποδεικνύουν ότι ο ορυκτός πλούτος μιας χώρας, από “ευλογία” που θα έπρεπε να είναι, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, γίνεται “κατάρα” και τραβά τον πόλεμο σαν το μαγνήτη”.Κλείνοντας την ομιλία του τόνισε:
“Εμείς οι κομμουνιστές δεν εφησυχάζουμε.
Αντίθετα, απευθύνουμε κάλεσμα επαγρύπνησης και ετοιμότητας στους εργάτες, στους άνεργους, στους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους.
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ.
Απευθυνόμαστε στους ανθρώπους του μόχθου, που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις θέσεις του ΚΚΕ, που προβληματίζονται από τις εξελίξεις και αναζητούν απαντήσεις, που εκτιμούν τη συνέπεια με την οποία στέκεται το Κόμμα απέναντι στο λαό.
Διδασκόμαστε από την ιστορία, ισχυροποιούμε την πάλη για τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό.
Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές τιμάμε τους εκτελεσθέντες Αμπελωνίτες αγωνιστές με τον τρόπο που τους αξίζει, δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε στο ίδιο μετερίζι.
Το ΚΚΕ έμπειρο και διδαγμένο από την ταξική πάλη του τότε και του σήμερα, και με τις αποφάσεις του 20ου Συνεδρίου του, μπορεί να γίνει ο φάρος της νέας και νικηφόρας αναμέτρησης για το σοσιαλισμό, που είναι αναγκαίος, επίκαιρος και ρεαλιστικός”.
