ΓΡΑΦΕΙ Ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος τη Κ.Ε του ΚΚΕ
Η συμφωνία των κυβερνήσεων Ελλάδας-ΠΓΔΜ για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ προκειμένου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά με ένταση της τουρκικής επιθετικότητας, οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για την «Ελλάδα που μεγαλώνει», με επίκεντρο τα μεγάλα ενεργειακά σχέδια,
έχουν ως κοινό παρονομαστή την «ενεργή συμμετοχή» στους ιμπεριαλιστικούς ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Εξάλλου, ούτε μία ούτε δύο, αλλά τρεις φορές σε διάστημα λίγων ημερών ο πρωθυπουργός από το βήμα των μαζώξεων βιομηχάνων, εφοπλιστών και μεγαλοξενοδόχων έκανε ειδική μνεία στο πώς οι «άοκνες» προσπάθειες της κυβέρνησης για «διευθετήσεις» σε Βαλκάνια και Μ. Ανατολή και «αναβάθμιση» της χώρας εντός των ευρωατλαντικών σχεδιασμών «θα έχουν ευρύτερες ευεργετικές συνέπειες (…) και στον τομέα της οικονομίας και στον τομέα της επιχειρηματικότητας», σε ό,τι δηλαδή αφορά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ως βασικό στοιχείο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του.
Αν κανείς θέλει να δει τη «μεγάλη εικόνα» και τις ράγες πάνω στις οποίες κινείται η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για λογαριασμό της αστικής τάξης δεν έχει παρά να πιάσει το νήμα των επικίνδυνων σχεδίων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην περιοχή στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, διαύλων, αγορών και σφαιρών επιρροής.
Ένα αποκαλυπτικό περίγραμμα έδωσε και ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Α. Γ. Μίτσελ, μιλώντας πριν από μερικές μέρες στο αμερικανικό ίδρυμα Heritage Foundation.
Τι είπε ο Μίτσελ; Ότι οι ΗΠΑ «δουλεύουμε με αποφασιστικότητα για να σταθεροποιήσουμε τη σχέση με την Τουρκία και να τη διατηρήσουμε σε μια δυτική στρατηγική τροχιά», ως βασικό προγεφύρωμά τους ενάντια στη ρωσική διείσδυση στην περιοχή, αλλά και ως μια δύναμη «με ειδικό βάρος» για την αντιμετώπιση του Ιράν.
Ότι με βάση αυτόν το στόχο, αλλά και την ανάγκη η Ανατολική Μεσόγειος «να μείνει υπό δυτική επιρροή» οι ΗΠΑ βρίσκονται σε «στενή συνεργασία» με Ελλάδα και Κύπρο, με σκοπό επίσης την επίλυση μακροχρόνιων «διαχωριστικών» ζητημάτων που αφορούν και την Τουρκία «σε αυτόν τον σημαντικό ναυτιλιακό τομέα» (βλ. ΑΟΖ, γενικά θαλάσσιες ζώνες, διαμοιρασμός πλουτοπαραγωγικών πηγών κ.λπ.).
Να, λοιπόν, σε τι «συμπληγάδες» και ζύγια ανταγωνισμών βάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για λογαριασμό της αστικής τάξης τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Να και πώς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ κάνουν πλάτες στο γκριζάρισμα του Αιγαίου, στα σχέδια «συνδιαχείρισης» του ενεργειακού και άλλου πλούτου στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ.
Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός υπουργός έλεγε ότι «στα Βαλκάνια, αυξάνουμε τη βοήθεια κατά της ρωσικής επιρροής και συντονίζουμε τις ενέργειες με την ΕΕ για να οικοδομήσουμε μεγαλύτερη σταθερότητα», προσθέτοντας σε ό,τι αφορά το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ πως «οι ΗΠΑ συνεχίζουν να διαδραματίζουν έναν αθόρυβο ρόλο, αλλά μαζί με την ΕΕ και τη Γερμανία (…) ώστε να δούμε την ΠΓΔΜ να γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ».
Να ποιες είναι οι πραγματικές όσο και επικίνδυνες για το λαό «πηγές» των εξελίξεων. Αυτό, δηλαδή, που επί της ουσίας καθορίζει τις εξελίξεις, σε αντίθεση με τα διάφορα «αφηγήματα» των αστικών επιτελείων, που επιχειρούν να αποκρύψουν την ουσία των εξελίξεων, αλλά και να παρουσιάσουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ ως εγγυητές τάχα της σταθερότητας και ασφάλειας του λαού μας και των υπόλοιπων λαών της περιοχής. Αυτά ακριβώς τα σχέδια πρέπει να βρεθούν και στο επίκεντρο της πάλης του εργατικού – λαϊκού κινήματος ενάντια στην επικίνδυνη εμπλοκή.
