ΝΕΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ: ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

΅Ανακοίνωση του τμήματος Παιδείας της Οργάνωσης Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ

Η επίσκεψη του Υπουργού Παιδείας για την αρχιτεκτονική του Νέου Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ανέδειξε την ένδεια της πολεμικής επιχειρηματολογίας των τοπικών παραγόντων της ΝΔ, αποκαλύπτοντας για μια ακόμη φορά την κοντόθωρη οπτική όλων όσοι ασκούν αντιπολίτευση με γνώμονα το παλαιοκομματικό, προσωπικών επιδιώξεων,

στενό και παρωχημένης λογικής συμφέρον.

Ο κ. Αγοραστός, αν και Περιφερειάρχης ολόκληρης της Θεσσαλίας δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τις τοπικιστικές αγκυλώσεις μιας απαρχαιωμένης λογικής που  δε βλέπει τη Θεσσαλία ενωμένη στο κοινό για την Περιφέρεια κέρδος.  Με το πρεσβυωπικό βλέμμα της συντήρησης επιδιώκει να μην εμπεδωθεί στη συνείδηση των Θεσσαλών ότι η Θεσσαλία θα αποκτήσει το δεύτερο στην Ελλάδα Πανεπιστήμιο με 34+ Τμήματα και αντίστοιχο πλήθος τεχνικών και επαγγελματικών δομών, με προοπτική να έχει περισσότερους από 1000 ερευνητές και διδάσκοντες και δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, καθώς και ερευνητικά κέντρα που θα προσελκύουν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, θα παράγουν γνώση και θα προσφέρουν τεχνογνωσία, ενσωματώνοντας την έρευνα στο κέλυφος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας ως νευραλγικό στοιχείο της.

Το καλό της Περιφέρειας Θεσσαλίας προτάσσει την ίδρυση ενός βιώσιμου και καινοτόμου τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, έναντι τοπικιστικών διαγκωνισμών που στο παρελθόν επικρατούσαν του αναπτυξιακού και ακαδημαϊκού ορθολογισμού. Συγκροτείται ένα Νέο Πανεπιστήμιο για τη Θεσσαλία, ισχυρό και με προϋποθέσεις να παρακολουθεί τις σημαντικές και ταχείες αλλαγές που διενεργούνται στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης, παρέχοντας άρτιες σπουδές σε αναγνωρισμένα διεθνώς γνωστικά αντικείμενα αιχμής που θα αποτελούν διαβατήρια για τους πτυχιούχους τους στην αγορά εργασίας. Αυτό οφείλει να είναι το μείζον για κάθε περιφερειάρχη που έχει συνείδηση του θεσμικού του ρόλου.

Η προοπτική ανάπτυξης στη Λάρισα μεγάλου αριθμού τμημάτων, κόμβου ενός  σύγχρονου, εξωστρεφούς και διεθνοποιημένου πανεπιστημίου, ενώνει, ενώ αυτό που διχάζει είναι η ρητορική της επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο, που με την τοποθέτησή της δυναμιτίζει τις αντιπαλότητες μεταξύ των πόλεων. Επικεντρώνεται στο ζήτημα της έδρας Σχολής, που αφορά τη διοικητική και μόνο ομπρέλα κάτω από την οποία βρίσκονται τα Τμήματα. Την κοινωνία δεν την αφορά αν ένα συλλογικό όργανο διοίκησης θα συνεδριάζει μια φορά το μήνα σε μία πόλη ή σε μία άλλη, αλλά ότι περίπου 75.000 απόφοιτοι Λυκείου, που εισάγονται σε ετήσια βάση στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ όλης της χώρας, θα εισάγονται πλέον σε Πανεπιστημιακά Τμήματα. Το μεγάλο διακύβευμα δεν είναι ο έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης από συγκεκριμένους αλλά  η επικαιροποίηση του ρόλου της Ανώτατης εκπαίδευσης και Έρευνας ως μοχλός ανάπτυξης των περιφερειών και η επαναθεμελίωση και αναβάθμιση της μεταλυκειακής επαγγελματικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης σε σύγχρονες, στέρεες και επίκαιρες βάσεις.

Σε αντίθεση με τη σχετικά πρόσφατη τραυματική εμπειρία του σχεδίου «Αθηνά» έχουμε ένα ολιστικό εγχείρημα εδραίωσης του Ενιαίου Χώρου Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που βασίζεται στα αποτελέσματα ενδελεχούς διαλόγου μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας της Περιφέρειάς μας, που διήρκεσε περίπου 10 μήνες, υπηρετεί τις μακροπρόθεσμες ανάγκες της κοινωνίας και αξιοποιεί τους υπάρχοντες πόρους.

Οι εκπρόσωποι της τοπικής αντιπολίτευσης, κοντόφθαλμα και αντιδραστικά, αρνούνται να παραδεχτούν ότι η νέα γενιά αδικείται από την ύπαρξη  πτυχίων  πολλών ταχυτήτων. Παίζοντας το παιχνίδι των καθυστερήσεων, επενδύουν μικροπολιτικά στη συνέχιση της φθίνουσας κατάστασης, ρισκάροντας έτσι να στερηθεί η τοπική κοινωνία, η Περιφέρεια και γενικότερα η χώρα τη δημιουργούμενη προστιθέμενη αξία μέσω των συνεργειών των ιδρυμάτων που βρίσκονται στην ίδια περιφέρεια.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως ο κόσμος της γνώσης και οι κοινωνίες οφείλουν να κοιτάνε μπροστά αφήνοντας πίσω όλα τα εκφυλιστικά και φθοροποιά στοιχεία των εκπαιδευτικών πολιτικών του παρελθόντος.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ