Αγαπητό μου παιδί, κάθε παιδί
Μια νέα σχολική χρονιά αρχίζει γεμάτη ελπίδες όπως πάντα, που όμως παλεύουν να διασχίσουν την ομίχλη της εποχής μας και να ανοίξουν δρόμο προς κάποιο μακρινό, όπως φαντάζει, ξέφωτο.
Αυτές τις ελπίδες κρατάς κι εσύ μέσα στα χέρια σου, μαζί με τη φωτιά της νιότης σου και τη δύναμη για να πορευθείς.
Είσαι ήδη στο ταξίδι. Και οι Σειρήνες άρχισαν το πλάνο τραγούδι τους για να σε γητέψουν, κι ας μην το ξέρεις. Κατά πού θα πας μικρέ (η) Οδυσσέα; Πώς θα αντισταθείς; Έχεις δεθεί στο σταυρόσχημο κατάρτι; Θα ΄΄σκορπισθείς΄΄ σε πλατιές κι αδιέξοδες ψευτοαπολαύσεις ή θα ακολουθήσεις το στενό και σωτήριο δρόμο της τιμής; Θα γίνεις το καμάρι ή το παράπονο των γονιών σου; Θα προσφέρεις ή θα αποστερήσεις μέσα στην κοινωνία; Θα ωφελήσεις ή θα βλάψεις την πατρίδα σου; Θα χτίσεις ή θα γκρεμίσεις στη ζωή;
Μην ξοδευτείς άσκοπα παιδί μου. Μην επιθυμήσεις σάπια τροφή ούτε κούφια βραβεία. Μη διστάζεις, λοιπόν, ανυψώσου. Πράξε άφοβα το καθήκον σου και γίνε αντάξιος του φωτεινού σου προορισμού. Έχεις τρισένδοξο της γενιάς σου σπαθί, που συν Θεώ, σα χρυσό κλειδί θα σου ξεκλειδώσει το μέλλον…
Καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους.
