Ο ΦΟΥΛΗΣ… (Εύθυμη ποδοσφαιροαστυνομική ιστορία)

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ – Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.

Το περιστατικό συνέβη πριν αρκετά χρόνια σε αγώνα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Η αγωνιστική περίοδος είχε φθάσει στη λήξη της και δύο ομάδες χωριών του Νομού ισοβαθμούσαν και κινδύνευε η μία εξ αυτών να υποβιβασθεί. Οι Κυριακάτικοι αγώνες του πρωταθλήματος ήταν καθοριστικοί και για τις δύο ομάδες.

Από τα αποτελέσματά τους θα κρίνονταν η παραμονή, η όχι, στην κατηγορία.

Η μία ομάδα έπαιζε στην έδρα της με «φιλική» αντίπαλο και ο αγώνας είχε «κλειδώσει». Η άλλη ομάδα, η οποία ομοίως κινδύνευε, αγωνίζονταν εκτός έδρας, με αδιάφορο βαθμολογικά αντίπαλο, καλύτερό της όμως στην κατηγορία και εξαιρετικά σκληροτράχηλο, τον οποία όμως πάση θυσία έπρεπε να κερδίσει με διπλό.

Όλη η εβδομάδα πριν την Κυριακή, ήταν «επίπονη και δημιουργική» για τους παράγοντες της ομάδας που είχε «το κόψιμο», οι οποίοι είχαν επιδοθεί σε αγώνα «ζωής και θανάτου»…, «πλησιάζοντας» τους ποδοσφαιριστές και παράγοντες της γηπεδούχου ομάδας, με αποκλειστικό σκοπό «να πάρουν, ή να τους δώσουν το διπλό».

Μέχρι και οι επίτροποι της εκκλησίας είχαν ….επιστρατευθεί. Η …κατασκοπεία της αντίπαλης ισοβαθμούσας ομάδας του άλλου χωριού είχε πληροφορίες, ότι «κάτι έτρεχε» και είχαν επιδοθεί σε αντίστροφο «αγώνα», «γαλαντομίας» σε «επιλεγμένους» ποδοσφαιριστές της γηπεδούχου ομάδας .

Για άλλους ποδοσφαιριστές της γηπεδούχου ομάδας είχε ακουσθεί ότι πήραν δωράκι από την μία ομάδα του ενός χωριού, ενώ για άλλους, από το άλλο χωριό, ενώ για ορισμένους ακούσθηκε «ότι έκαναν ντάμπλ», δηλαδή πήραν δωράκια και από τους δύο…

Ο «αγώνας δρόμου» είχε λάβει θεμιτές και αθέμιτες διαστάσεις. Η ομάδα που θα αγωνίζονταν εκτός έδρας με την «πολύφερνη νύφη» γηπεδούχο ομάδα …έδωσε γη και ύδωρ στον Πρόεδρο, προπονητή και ποδοσφαιριστές «κλειδιά».

Για να το σιγουρέψουν το πράμα «πλησίασαν» και τον διαιτητή που είχε ορισθεί για να διευθύνει τη συνάντηση.

Διαιτητής λοιπόν του κρίσιμου αγώνα ήταν ο «Φούλης» (παρατσούκλι).

Ο Φούλης (ο οποίος έμοιαζε με τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο), ήταν «ανοιχτή καρδιά»…

Στο Φούλη όλες αυτές τις ημέρες, κατέφθαναν, τι αρνιά, τι κοκορέτσια, τι σπληνάντερα, τι αρώματα κ.α. , ενώ μεγαλοπαράγοντας του χωριού, έταξε στον Φούλη, – για να παίξει …έξυπνα…-, εφ όρου ζωής, δωρεάν, ποτά και γυναίκες στα νυκτερινά  μπαρ της περιοχής, με την επωνυμία «Το κάτεργο», «Σε θέλω», «όμορφη τουλίπα» και στα «Χερουβείμ και Σεραφείμ»…

Φθάνει λοιπόν η μεγάλη ημέρα και όλο το χωριό ξεκίνησε εκστρατεία, για το πολυπόθητο διπλό. Στο ίδιο όμως γήπεδο είχαν καταφθάσει και «οργανωμένοι» του άλλου αντίπαλου χωριού , γιατί ενδιαφέρονταν εξ ίσου για την έκβαση του αγώνα, όπως επίσης και φίλαθλοι της τοπικής αγωνιζόμενης ομάδας, από περιέργεια κυρίως.

Το ματς άρχισε μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Η παρουσία των αστυνομικών προέρχονταν από το Α.Τ. της περιοχής και από τους Αστυνομικούς Σταθμούς, με επικεφαλής Αξιωματικό.

Ο αγώνας ήταν ισόπαλος μέχρι το 80ο λεπτό της συνάντησης . Εκείνη τη στιγμή ο διαιτητής (Φούλης) δίνει πέναλτι σε βάρος των γηπεδούχων, για ανατροπή εντός της περιοχής.

Το γήπεδο αμέσως «παίρνει φωτιά» και άρχισε να γίνεται της …..Κορέας , τόσο στις κερκίδες, όσο και μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Οι οπαδοί  άρχισαν να εκτοξεύουν ύβρεις, απειλές και μπουκάλια κατ αλλήλων , ενώ το καράτε και η ελληνορωμαϊκή πάλη είχαν την τιμητική τους.

Ορισμένοι ποδοσφαιριστές της γηπεδούχου ομάδας , όπως τους ήξεραν με τα προσωνύμιά τους , που ήταν ο «Γιασίν», ο «Χούλιο Ιγκλέσιας», «το τζόβενο», ο «μη μου το λες», μαζί με τον γενικό αρχηγό της ομάδας με το παρατσούκλι «ο γκαβός» και οι αναπληρωματικοί «ο Καναδός», «ο παππούς», και «ο Τζώρτζ Μπέστ», έτρεξαν και άρχισαν να ξυλοκοπούν τον Φούλη και τους επόπτες.

Άλλοι όμως ποδοσφαιριστές της ίδιας ομάδας …..έκαναν το ….παγώνι και δεν συμμετείχαν στα επεισόδια. Οι αστυνομικοί βρέθηκαν στη δύνη του κυκλώνα. Ο ανθ/μος μεταφέρθηκε στο κέντρο Υγείας με μαυρισμένο μάτι, έναν αστυφύλακα του έσκισαν το χιτώνιο, ενώ κάποιον άλλο τον ….αυγόκοψαν…

Το γήπεδο είχε μεταβληθεί σε «τσίρκο». Εσπευσμένα ειδοποιήθηκαν για να καταφθάσουν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις από το Κέντρο.

Τον ατυχή Φούλη τον πήραν σηκωτό από το γήπεδο , παράγοντες και κάτοικοι του άλλου ενδιαφερόμενου χωριού, (όχι της γηπεδούχου ομάδας), τον επιβίβασαν σε ένα αγροτικό  Ι.Χ. Ε. αυτ/το , τον μετέφεραν σε αγροτική τοποθεσία και τον έριξαν σε ένα ξερό πηγάδι …..Τον Φούλη τον βρήκαν σε κακή κατάσταση αστυνομικοί που κατέφθασαν , μετά από ειδοποίηση στο κέντρο 100 της Αστυνομίας.

Οι συνέπειες τώρα. Οι δύο ομάδες , ήτοι η γηπεδούχος ομάδα και η ομάδα του άλλου χωριού -που ενδιαφέρονταν για το αποτέλεσμα του αγώνα-, μηδενίσθηκαν και αποβλήθηκαν από το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. , ενώ τους απαγορεύθηκε  η συμμετοχή τους στα δύο επόμενα πρωταθλήματα.

Ο Δ/τής του τοπικού αστυν. τμήματος τιμωρήθηκε πειθαρχικά, «διότι δεν προέβλεψε, δεν έλαβε τα προσήκοντα ενδεδειγμένα μέτρα κ.λπ. κ.λπ.».

Ο Φούλης σταμάτησε άδοξα την διαιτητική του καριέρα , ενώ ακόμη υπήρξαν και ….παράπλευρες απώλειες , δηλαδή ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος που κατάγονταν και εκλέγονταν στην περιοχή , δεν επανεκλέχθηκε…

Τέλος στις παράπλευρες απώλειες οφείλεται και το γεγονός ότι χάλασαν και δύο προξενιά από τα εν λόγω χωριά, εξ αιτίας του αγώνα…

ΥΓ.  Άραγε μετά από τόσα χρόνια. πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση;

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ