ΤΟ ΑΔΙΑΧΩΡΗΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ (ΦΩΤΟ)

Περίσσευε η συγκίνηση το βράδυ της Πέμπτης στην εκδήλωση του ΟΚΑΝΑ, που ήταν αφιερωμένη στον αγωνιστή του αναπηρικού κινήματος Ράλλη Τσιουλάκη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε η κοπή της πίτας, ενώ στην εξαιρετική πορεία του Κέντρου Πρόληψης Λάρισας αναφέρθηκαν οι ομιλητές, με την εμφανώς συγκινημένη πρόεδρό του Ευαγγελία Λιακούλη να προϊδεάζει τους παριστάμενους για μια έκπληξη, πανελλαδικής μάλιστα εμβέλειας!

Η ΕΥ. ΛΙΑΚΟΥΛΗ

Στην ομιλία της η κ. Λιακούλη αναφέρει:

«Καλωσορίζουμε όλους τους Ανθρώπους του τόπου μας.

΄Ολους εσάς, τους ξεχωριστούς φίλους και φίλες, που στηρίζουν πάντα το έργο μας και δίνουν το κίνητρο να βελτιώνουμε καθημερινά τις δράσεις μας.

Η εντυπωσιακή παρουσία σας, η δυναμική δράση σας και η διαρκής ενθάρρυνσή σας, είναι για μας η πυξίδα που μας οδηγεί, στο συναρπαστικό ταξίδι της δημιουργίας, μέσα στην κοινωνία και για την κοινωνία.

Κυρίες και Κύριοι,

Ο κόσμος μας αλλάζει γρήγορα.

Οι εξελίξεις τρέχουν, ο χρόνος φέρνει μαζί του νέες προκλήσεις, διλήμματα και σύγχρονα εναγώνια ερωτήματα.

Η εποχή μας έφερε μαζί της μια πρωτοφανή θεσμική και αξιακή κρίση, που έφτασε όχι μόνο στην αμφισβήτηση κεκτημένων, αλλά προχώρησε σε  ευθεία κατάλυση σημαντικών αρχών και αξιών, διεισδύοντας ακόμη και στην οργανωμένη πολιτειακή λειτουργία.

Μέσα σ’αυτή τη δίνη του επανακαθορισμού μας ως συνόλου και κοινότητας, στην προσωπική αναζήτησή μας του ποιοι είμαστε, πού πάμε και με ποιο τίμημα, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε απέναντι στα γεγονότα, με το ιστορικό χρέος, της προσωπικής κοινωνικής ευθύνης.

Είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε στον «τρελό πλου» μιας κοινωνίας που εμφανίζει πλέον κάτι τρομακτικό: αρχίζει σιγά –σιγά να υφίσταται το φαινόμενο του μιθριδατισμού, όλα να της φαίνονται φυσιολογικά και οικεία, σαν το βάτραχο που τον βράζεις πονηρά ,σιγά –σιγά στην κατσαρόλα και δεν τον ρίχνεις στο καυτό νερό, ώστε  να αντιδράσει και να πεταχθεί μονομιάς έξω, μήπως και σωθεί…

Είμαστε υποχρεωμένοι τώρα να σταθούμε, να σηκώσουμε τα «κουπιά» και να παρατηρήσουμε πού είμαστε, να σκεφτούμε αν αυτό που νιώθουμε και βλέπουμε μας αρέσει, αν αυτό που υπάρχει γύρω μας, μας κάνει περήφανους, αν αυτό που βιώνουμε, μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, ώστε αν αύριο φύγουμε, τα παιδιά μας και οι επόμενοι, να μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν, χωρίς τα δικά μας δεκανίκια.

Μέσα σ’αυτή την αναζήτηση, η δική μας ρότα άλλαξε και …επιλέξαμε «πορεία ανάπλου».

Ενάντια στο πνεύμα της εποχής που για να είσαι «πετυχημένος» και «κοινωνικά αποδεκτός», πρέπει να είσαι τουλάχιστον όμορφος, σίγουρα πλούσιος και φυσικά σπουδαίος, ενώ σημαντικό πρόσθετο προσόν είναι το θράσος και η αμετροέπεια, ακόμη και στη δημόσια ζωή και πλέον σε κάθε επίπεδο!

Επιλέξαμε έναν άλλο δρόμο.

Αφήσαμε το μυαλό και την ψυχή μας να ακούσει και να αισθανθεί το ρυθμό του δικού μας, εσωτερικού , αρχέγονου τυμπάνου, του λιτού, του απέριττου, αυτού που χτυπάει απλά, αλλά λέει πολλά και ανακαλύψαμε την μαγεία του κάθε Ανθρώπου.

Ανοίξαμε το Εργαστήρι μας σε όλους τους πολίτες της Λάρισας , σε όλους τους Ανθρώπους μας, γνωριστήκαμε, επικοινωνήσαμε, συνδεθήκαμε και καταφέραμε να γίνουμε μια μεγάλη οικογένεια, χτίζοντας πραγματικές σχέσεις, ξεπερνώντας αντιξοότητες και νοοτροπίες που κουβαλάμε , για να  γίνουμε εμείς οι ίδιοι, η αλλαγή που ζητάμε.

Η  δημιουργία νέων προτύπων κοινωνικής αλληλεγγύης και ειρηνικής συνύπαρξης, η αυτοεκτίμηση, η ειλικρίνεια, η αντιμετώπιση της εσωστρέφειας , η διαχείριση της κατάθλιψης και του πένθους, είναι από τα βασικά θέματα που πραγματευόμαστε μέσα στο Εργαστήρι μας, με εμπνευσμένους γονείς, αξιολάτρευτα παιδιά, αφοσιωμένα στελέχη και εξαιρετικούς συνεργάτες μου στο διοικητικό συμβούλιο.

Η πρόσφατη ευρωπαϊκή διάκριση του Εργαστηρίου μας με το Βραβείο Πρόληψης 2018, επιβράβευσε τη δουλειά μας , αλλά αύξησε συνάμα σοβαρά το βάρος της ευθύνης μας απέναντι στην κοινωνία που υπηρετούμε.

Σήμερα, είμαστε εδώ όλοι μαζί, μια μεγάλη πολυποίκιλη οικογένεια για να βρεθούμε, να χαρούμε, να ευχηθούμε για τη νέα χρονιά, αλλά και για να αναλάβουμε την προσωπική κοινωνική μας ευθύνη.

Δεν είναι θέμα προσωπικής ευαισθησίας ή συγκυριακής επιλογής

Είναι θέμα χρέους .

Απόψε σας εκμυστηρεύομαι ότι κάθε φορά που γινόταν ένα βήμα προόδου, κάθε φορά που αναδεικνυόταν η μοναδικότητα του νεοκλασσικού κτηρίου μας , αλλά και το σπουδαίο έργο που συντελείται στο χώρο αυτό,  ΠΑΝΤΑ, μια σκιά κουβαλούσα μέσα μου…

Ακόμη και στη Νορβηγία , εκεί που ζήσαμε μοναδικές στιγμές, με μια ξεχωριστή τιμή για τη δουλειά μας, κι εκεί ακόμη κουβαλούσα τη συναισθηματική μου μειονεξία, που δεν με άφηνε να χαρώ απόλυτα και ολοκληρωτικά, στη σκέψη ότι όλα αυτά δεν μπορούμε να τα παρέχουμε σε παιδιά και ενήλικες με προβλήματα αναπηρίας ή πρόσκαιρα εμποδιζόμενα άτομα.

Ηρθε λοιπόν η ώρα να διώξουμε τη σκιά. Μια εμπεριστατωμένη μελέτη και η αλλαγή της νομοθεσίας, κάνουν την απόφασή μας πλέον υλοποιήσιμη .

Ετσι, ξεκινάμε με το κτήριό μας, το ιστορικό διατηρητέο νεοκλασικό της Μανωλάκη, το οποίο φιλοξενεί πάνω από 500 ενήλικες και παιδιά σε εικοσιεννέα συνολικά τμήματα του Εργαστηρίου μας και αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να το κάνουμε προσβάσιμο σε όλους, στους συνανθρώπους μας με αναπηρία και στα εμποδιζόμενα άτομα, ώστε να μπορούν όλοι να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες μας , αλλά παράλληλα και  να τις προσφέρουν.

Μέσα από τη συνέργεια και τη συνεργασία μας με τους φορείς του ΤΕΕ ΚΔ Θεσσαλίας και τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων, τους μηχανικούς και αρχιτέκτονες της Λάρισας, άριστους επιστήμονες και ανθρώπους με μεγάλη κοινωνική ευαισθησία, σύντομα θα ολοκληρώσουμε το έργο μας.

Ευχαριστούμε όλους από καρδιάς, τους Προέδρους  και τα μέλη των φορέων .

Ευχαριστούμε τους εκπροσώπους και τα μέλη του αναπηρικού κινήματος τον Πρόεδρο της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Θεσσαλίας κ Στέφανο Πάϊκο και τον Πρόεδρο του Πανθεσσαλικού Συλλόγου Αναπήρων Πολιτών Θανάση Πατσιούρα για τις πολύτιμες πληροφορίες τους σχετικά με το θέμα.

Επίσης, ευχαριστούμε όλους τους φορείς μας, τους εταίρους μας και τα μέσα ενημέρωσης του τόπου μας, που με ενθουσιασμό υποδέχθηκαν την πρωτοβουλία μας .

Η ευχή μας και η ελπίδα μας , είναι το κτήριό μας, έτσι όπως στέκεται αγέρωχα στο κέντρο της πόλης, να αποτελέσει  «φάρο» για όλα τα κτήρια και όλες τις υπηρεσίες που πρέπει να αποκτήσουν προσβασιμότητα τα ΑμεΑ..

Ενας φάρος φωτεινός, όπως άλλωστε υπήρξε και  ο μεγάλος αγωνιστής του αναπηρικού κινήματος, ο Ράλλης Τσιουλάκης, στο όραμα και στην μνήμη του οποίου αφιερώνουμε την σημερινή εκδήλωσή μας, καθώς αφιέρωσε τη ζωή του στο θέμα της προσβασιμότητας.

Με τη σκέψη ότι  περίπου το 10% του πληθυσμού της χώρας κατατάσσεται στην κατηγορία των ατόμων με αναπηρία, ενώ το 50% περίπου κατατάσσεται στην κατηγορία των  εμποδιζόμενων ατόμων

ΚΑΙ

Με τη σκέψη ότι είμαστε  ΟΛΟΙ εν δυνάμει άτομα με αναπηρία ή «εμποδιζόμενα» άτομα, για κάποιον από τους… πολλούς λόγους που αυτή η ζωή μπορεί μαζί της να φέρει

αντιλαμβανόμαστε την μεγάλη σημασία του κοινού μας αγώνα, που στο επίκεντρό του έχει τον Ανθρωπο…

Και ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η λέξη αυτή – όπως ο μεγάλος Σεφέρης είπε κατά την ομιλία του στην απονομή του Νομπελ τον Οκτώβρη του ’63-, ο  «Ανθρωπος»,  είναι η λέξη που «χάλασε» το  τέρας, τη φοβερή  Σφίγγα, όταν λύθηκε μέσα από τα χείλη του Οιδίποδα το αίνιγμά της, δίνοντας έτσι ένα μήνυμα ελπίδας για τον κόσμο στον οποίο ζούμε :

Ο Ανθρωπος, γνωρίζει ξανά τον εαυτό του, αντιλαμβάνεται  ποιο είναι το πεδίο της ζωής του και το επανακαθορίζει, όπως αυτός θέλει.

Έτσι, αν και γνωρίζει ότι θα υπάρξει τέλος στη ζωή , δε θα φοβηθεί ποτέ, καθώς ο βίος του θα αποκτήσει αληθινό νόημα, επειδή ακριβώς θα έχει ζήσει πραγματικά..»

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ