ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιώργος Γκόγκος, μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η μεσαία τάξη είδε από τα πρώτα χρόνια της περιόδου της κρίσης να μειώνεται δραματικά το βιοτικό της επίπεδο. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μεν να σταματήσει αυτή τη μείωση, δεν κατόρθωσε δε να επιφέρει αύξηση στα εισοδήματα της μεσαίας τάξης.
Τα τρία κλειδιά με τα οποία σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να ενισχύσει την μεσαία τάξη της χώρας την περίοδο 2019 – 2023, είναι η σύλληψη της φοροδιαφυγής – ιδίως στα υψηλά εισοδήματα – η φορολογική ανακούφιση των μεσαίων εισοδημάτων και η αύξηση της ενεργής ζήτησης των λαϊκών στρωμάτων που θα αυξάνει τον κύκλο εργασιών των μεσαίων στρωμάτων.
Αξίζει στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι ενώ ισχύει η κατηγορία των αντιπάλων ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αύξησε την φορολογία, η πλήρης αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης της φορολογίας επέβαλλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ, της περιόδου 2010 -2014, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης της φορολόγησης κατά την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι 17 %.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
– Μείωση προκαταβολής φόρου στο 50 %.
– Σταδιακή μείωση πρώτου κλιμακίου φόρου εισοδήματος στο 20 %.
– Κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης για εισόδημα έως 20.000 ευρώ, μείωση συντελεστών για μεγαλύτερα εισοδήματα (πλήρης απαλλαγή για το 92 % αλλά με κόστος μικρότερο κατά 500 εκατ. ευρώ από την πλήρη απαλλαγή).
– Μείωση ΕΝΦΙΑ 30 % μεσοσταθμικά για το 2020 και 50% για τις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες.
– Μείωση φόρου εισοδήματος μόνιμων κατοίκων νησιών με πληθυσμό έως 3.100 κατοίκους, μείωση κόστους πετρελαίου θέρμανσης για ορεινές περιοχές.
– Μείωση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ από το 13 % στο 11 %. Μείωση φόρου συνεταιρισμένων αγροτών.
– Αύξηση συντελεστή αποσβέσεων στο 150%.
– Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με διασταυρώσεις φορολογικών δηλώσεων με καταθέσεις.
Το διακύβευμα των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου είναι ποιοι θα κυβερνήσουν τα επόμενα χρόνια και με ποιο πρόγραμμα, αν θα είναι μια πορεία συνεχούς ελάφρυνσης των στρωμάτων που επλήγησαν περισσότερο και συνέχιση της εξόδου από την κρίση ή αν θα είναι επιστροφή στη λιτότητα και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους.