Ανακοίνωση της Κίνησης Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας (Επιτροπή Λάρισας) για τα αποτελέσματα των εκλογών και την επόμενη ημέρα
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου επιβεβαιώνει τις τάσεις που καταγράφηκαν στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών με μεγαλύτερη όμως ένταση και βάθος. Η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 39,9% και σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Η ακροδεξιά διατηρεί σημαντικές δυνάμεις με το θετικό όμως στοιχείο ότι η Χρυσή Αυγή έμεινε εκτός Βουλής καθώς οι ψήφοι της κατευθύνθηκαν κυρίως προς τη ΝΔ ενισχύοντας την ακροδεξιά πτέρυγα της. Αθροιστικά τα δεξιά σχήματα κατέγραψαν συνολικό ποσοστό περίπου 50%, γεγονός που επιβεβαιώνει το συμπέρασμα της συντηρητικής στροφής στο λαό και στην πολιτική ζωή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 31,5% των ψήφων και διατηρείται ως ο αναμφισβήτητος δεύτερος πόλος του δικομματισμού και μάλιστα σε σχέση 4 προς 1 με το ΚΙΝΑΛ. Συνεπώς ο χώρος του κέντρου και της κεντροαριστεράς προσεγγίζει το 40% των ψήφων, ενώ ο δικομματισμός ξεπέρασε πλέον το 71%.
Το αντιμνημονιακό και φιλοευρωενωσιακό ΜέΡΑ25 σταθεροποιείται σε ποσοστό 3,4%, έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και πλέον αποτελεί σημαντικό αντίπαλο για την κομμουνιστική και ριζοσπαστική αριστερά.
Το ΚΚΕ με 5,3% εμφανίζει στασιμότητα και τάση υποχώρησης των δυνάμεών του σε συνθήκες θετικές για να πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα. Η ΛΑΕ απώλεσε περισσότερο από το 50% των ψήφων της και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το 1/3 περίπου.
Συνολικά η κομμουνιστική και μαχόμενη αριστερά εμφανίζει μία εικόνα παρακμής, πολλά λόγια και βερμπαλισμοί και στην πράξη εντελώς ανίσχυρη.
Στην έκκληση του ΚΚΕ να το αναδείξει ο λαός στο αντίπαλο δέος του νεοφιλελευθερισμού του Μητσοτάκη και της ΝΔ ο λαός έμεινε παντελώς αδιάφορος, όπως συμβαίνει χρόνια τώρα.
Παρά την ενίσχυση του δικομματισμού και τον καλύτερο έλεγχο που θα ασκεί η αστική τάξη στις πολιτικές εξελίξεις, τα ριζοσπαστικά σκιρτήματα υπάρχουν και θα δυναμώσουν, οι αναζητήσεις θα συνεχιστούν και οι ίδιες οι εξελίξεις θα θέσουν το μεγάλο πρόβλημα της αναζήτησης διεξόδου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θα έχει σημαντικές δυσκολίες. Το αφήγημα της απογείωσης των επενδύσεων και των υψηλότατων ρυθμών ανάπτυξης πάσχει σοβαρά. Με περισσότερα από 350 δισεκατομμύρια ευρώ κρατικό χρέος και ένα σημαντικό τμήμα του κρατικού προϋπολογισμού κάθε χρόνο να δεσμεύεται για την εξυπηρέτηση του, όσες υποχωρήσεις και αν κάνει η κυβέρνηση, όσες εκχωρήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Η επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων αντί για τις παροχές που υποσχέθηκε η κυβέρνηση, θα δημιουργήσει δυσαρέσκεια και αντιδράσεις. Δίπλα στην αδυναμία σταθεροποίησης της οικονομίας, θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να σταθεροποιηθεί το πολιτικό σύστημα, ενώ και διεθνώς η σταθεροποίηση του καπιταλισμού δεν είναι καθόλου εύκολη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παράλληλα με την προσπάθειά του για πλήρη έλεγχο του σοσιαλδημοκρατικού χώρου, θα κινηθεί με οξείες αντιπολιτευτικές κορώνες ώστε να φανεί ως ο υπερασπιστής των λαϊκών συμφερόντων από την πολιτική της κυβέρνησης. Στο βαθμό που δεν συναντήσει μια πειστική και μαχητική δράση από πλευράς αριστεράς και του εργατικού κινήματος, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παραπλανήσει τμήματα των εργαζομένων.
Συνολικά οι συνθήκες αυτές διαμορφώνουν για το εργατικό κίνημα και την αριστερά σημαντικές δυνατότητες και παράλληλα αυξημένες δυσκολίες. Ζητούμενο είναι αν η αριστερά θα μπορέσει να ανταποκριθεί.
Οι συνθήκες αυτές διαμορφώνουν δυνατότητες για το εργατικό κίνημα και την αριστερά αρκεί να μπορέσει να τις αξιοποιήσει. Πρώτο σημαντικό βήμα είναι η δράση για την αποφασιστική αντιμετώπιση της επιβολής του νεοφιλελεύθερου κυβερνητικού προγράμματος της ΝΔ. Η δράση αυτή μπορεί να προέλθει μόνο από ένα πλατύ μαζικό ενωτικό εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Επιπλέον αυτό θα αποτελέσει το κατάλληλο έδαφος να πάρει σάρκα και οστά η πολιτική συμφωνία των δυνάμεων της αριστεράς και η συμπόρευσή τους πάνω σε ένα πλαίσιο στόχων απόκρουσης της κυβερνητικής πολιτικής και διεκδίκησης κατακτήσεων, ανάπτυξης της αντιιμπεριαλιστικής δράσης και απόκρουσης του κινδύνου πολεμικών εμπλοκών, αντιμετώπισης της ακροδεξιάς και του φασισμού, της καταστολής και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Και βέβαια την ανάπτυξη αποτελεσματικής αντιπαράθεσης με την αστική ιδεολογία και το ρεφορμισμό και την αμφισβήτηση της απόλυτης κυριαρχίας τους.
Σταδιακά πρέπει να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου, ενώ είναι απόλυτη ανάγκη να ανοίξει η συζήτηση για το Κομμουνιστικό κόμμα στις σημερινές συνθήκες και τα πρακτικά βήματα για την προώθησή του.
Ο Εργατικός Αγώνας μαζί με άλλες δυνάμεις εκεί θα στρέψει τη δράση του το επόμενο διάστημα.
