Πολλές όμως είναι οι κοινωνίες που άρχισαν ήδη να αντιδρούν
ΓΡΑΦΕΙ Η Αγγελική Πατρινού
Το AirBnb είναι μία διαδικτυακή πλατφόρμα που επιτρέπει στους χρήστες της να ενοικιάζουν για ένα μικρό διάστημα ένα διαμέρισμα ή δωμάτιο αντί για ξενοδοχείο το οποίο μπορεί να έχει χαμηλότερη τιμή από ένα ξενοδοχείο και προσφέρει τη ζεστή αίσθηση του σπιτιού αντί για κάποιο κρύο ξενοδοχείο
Την ίδια ώρα αυτοί που νοικιάζουν το δωμάτιο έχουν τη δυνατότητα να βγάλουν κάποια έξτρα χρήματα.
Από την αρχή της λειτουργίας του το 2008 μέχρι σήμερα έχουν γίνει εκατομμύρια κρατήσεις σε όλο τον κόσμο.
Ενώ η αρχική ιδέα ήταν η ενοικίαση ενός μέρους του σπιτιού, αργότερα επεκτάθηκε και πλέον ενοικιάζονται ολόκληρα σπίτια και διαμερίσματα.
Συνεπώς, πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων τα τελευταία χρόνια έχουν στραφεί από τη μόνιμη ενοικίαση, στην ενοικίαση μέσω Airbnb. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους: Το Airbnb προσφέρει μεγαλύτερη προστασία και εγγύηση στον ιδιοκτήτη από την εκάστοτε τοπική νομοθεσία, αλλά ο δεύτερος και μάλλον σημαντικότερος λόγος, είναι τα υπερκέρδη που μπορεί κάποιος να αποκομίσει από αυτή τη δραστηριότητα, τα οποία μέχρι πρόσφατα ήταν και αφορολόγητα.
«Με το Airbnb μπορώ να βγάλω 10.000 ευρώ σε ένα τρίμηνο, πληρώνω 2.000 ευρώ σε φόρους, 2.000 για την καθαρίστρια και για ζημιές που θα προκύψουν στο σπίτι και μου μένουν 6.000 ευρώ στην τσέπη. Αν υπάρξει πρόβλημα με τους επισκέπτες, το Airbnb επεμβαίνει κι βοηθά», σχολιάζουν ιδιοκτήτες ακινήτων που τα έχουν στην πλατφόρμα του airBnB
Την ίδια στιγμή, η κλασική εκμίσθωση του ίδιου ακινήτου θα απέδιδε 10.000 ευρώ σε έναν χρόνο μείον 3.000 ευρώ σε φόρους και 3.000 σε ζημίες που θα προέκυπταν στο ακίνητο – κάτι που σημαίνει 4.000 ευρώ ετήσιο κέρδος. «Και αν έχω κάποιο πρόβλημα με τον ενοικιαστή δεν μπορώ να τον διώξω.»
Με το πέρασμα των χρόνων λοιπόν, το φαινόμενο AirBnB έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι τοπικές κοινωνίες. Σε πολλές πρωτεύουσες όπως το Βερολίνο, η Βαρκελώνη, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη αλλά και η Αθήνα, συχνά οργανώνονται εκδηλώσεις διαμαρτυρίας καθώς οι μόνιμοι κάτοικοι αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στην εύρεση σπιτιού αλλά και πολλές φορές ενοικιαστές έρχονται αντιμέτωποι ακόμα και με εξώσεις.
Το πρόβλημα εντείνεται με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο και γι’ αυτό σε πολλά μέρη οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να παίρνουν μέτρα για την προστασία των μόνιμων κατοίκων.
Στο Λονδίνο για παράδειγμα εφαρμόζεται ο περιορισμός του ότι επιτρέπεται να νοικιάσει κάποιος το χώρο του για μέχρι και 90 ημέρες τον χρόνο, ενώ πιο πρόσφατα η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου όπου το πρόβλημα εύρεσης ακόμα και ενός δωματίου είναι τεράστιο, νομοθέτησε ώστε η βραχυπρόθεσμη ενοικίαση να επιτρέπεται μόνο για μέρος μικρότερου του 50% του διαμερίσματος, εκτός εάν υπάρχει ειδική άδεια.
Αν έρθουμε στα δικά μας τώρα, στις περισσότερες Ελληνικές πόλεις αλλά και στα νησιά έχουν δημιουργηθεί προβλήματα έλλειψης στέγασης για τους μόνιμους κατοίκους ενώ μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι αναπληρωτές καθηγητές και δάσκαλοι που πηγαίνουν για μία μικρή χρονική περίοδο σε κάποια πόλη ή νησί και αδυνατούν να βρουν στέγη.
Η ερώτηση που τίθεται προς την πολιτεία λοιπόν είναι, δεν ήρθε η άραγε ακόμα η στιγμή να ληφθούν και στην Ελλάδα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει δημιουργήσει στην τοπική κοινωνία το Airbnb?
Πηγές
https://hostmaker.com/blog/important-airbnb-regulations-country-laws-know-london/
https://www.airbnb.com/help/article/854/berlin
