ΓΡΑΦΕΙ Ο Κωνσταντίνος Κοντσιώτης, Msc Φυσικός, αιρετό μέλος του ΠΥΣΔΕ ν. Λάρισας
Στις 24-10-2019, με ανακοίνωση της η ΔΑΚΕ καθηγητών ν. Λάρισας κατήγγειλε τις ελλείψεις των καθηγητών που υπήρχαν στα σχολεία του νομού μας, ένα και πλέον μήνα από την έναρξη των μαθημάτων, με συγκεκριμένα στοιχεία που έδωσα εγώ και καλούσε το Υπουργείο Παιδείας να καλύψει άμεσα όλα τα κενά. Από τότε έχουν καλυφθεί όλα τα κενά στη Γενική Εκπαίδευση, εκτός από 2
(ΠΕ08 και ΠΕ87) για τα οποία, αν και έγινε ειδική πρόσκληση, δεν εξεδήλωσε ενδιαφέρον κανένας αναπληρωτής, για να προσληφθεί.
Την Παρασκευή, 18-01-2020, η υπηρεσία μας ενημέρωσε ότι το Υπουργείο ζήτησε εκ νέου την επικαιροποίηση των κενών, για να γίνουν νέες προσλήψεις αναπληρωτών και ως εκ τούτου ορίστηκε συνεδρίαση του ΠΥΣΔΕ στις 20-01-2020 με μοναδικό θέμα αυτό. Σε εκείνη την συνεδρίαση ενημερωθήκαμε ότι 9 συνάδελφοι βρίσκονται σε μακροχρόνιες άδειες από τις αρχές Ιανουαρίου, έχοντας προβλήματα υγείας, για τον αδόκητο θάνατο μιας εκλεκτής συναδέλφου και τη συνταξιοδότηση λόγω ορίου ηλικίας ενός άλλου. Άρα, πλέον των 2 που προϋπήρχαν, προέκυψαν και τα υπόλοιπα, για τα οποία ζητήσαμε αναπληρωτές. Φυσικά και είναι βασική υποχρέωση της πολιτείας να καλύπτει άμεσα όλα τα κενά που δημιουργούνται στα σχολεία, αλλά υπάρχει και μια διαδικασία η οποία πρέπει να ακολουθηθεί και δυστυχώς, είναι χρονοβόρα. Εκτός αν υιοθετήσουμε την άποψη ενός συναδέλφου, ο οποίος πρότεινε στη Γενική Συνέλευση να έχουμε μερικούς καθηγητές στη Διεύθυνση για κάθε χρήση. Τι άλλο θα ακούσουμε ακόμα(!).
Αποδεικνύεται λοιπόν, περίτρανα ότι οι αιρετοί των Παρεμβάσεων, δέσμιοι των στρατευμένου συνδικαλισμού, λένε τις μισές αλήθειες και προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις ή να θολώσουν την εικόνα. Ευθύνεται το Υπουργείο για την ασθένεια των συναδέλφων ή μήπως το ΠΥΣΔΕ που δεν τη πρόβλεψε; Φυσικά και είναι απαράδεκτο να υπάρχουν κενά στα σχολεία και να χάνονται διδακτικές ώρες στην αρχή της σχολικής χρονιάς, αλλά να προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε την ασθένεια των συναδέλφων και να εργαλειοποιούμε το κάθε τι, είναι δυο φορές απαράδεκτο. ‘Πες – πες στο τέλος κάτι θα μείνει’ έλεγε ο Γκαίμπελς και αυτή την τακτική δυστυχώς ακολουθούν.
Όσο για τους πίνακες Α,Β,Γ και τη σύμπλευση με τη Διοίκηση, δεν είμαι εγώ αυτός που μπαινόβγαινε στα γραφεία και συνεχίζει να το κάνει με όλους του Διευθυντές και τις Διευθύντριες.
Υπηρετώ τους συναδέλφους και όχι σκοπιμότητες, ούτε είμαι ο ‘ αιρετός της παύλας’.
Οι συνάδελφοι στα σχολεία ευτυχώς μας γνωρίζουν όλους καλά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και στις τελευταίες εκλογές, ο αριθμός των συναδέλφων που με τίμησαν με το σταυρό προτίμησής τους ξεπερνά κατά πολύ τον αριθμό των ψήφων που πήρε όλη η παράταξή τους.
Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
