Αίσθηση προκαλεί, εν μέσω πανδημίας, η πρεμούρα της ελληνικής κυβέρνησης να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο για αυτούς που τη στηρίζουν και τους οποίους υπηρετεί αδιαφορώντας για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Ο λόγος για τις τελευταίες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την απόφαση να ακριβοπληρώσει τις ιδιωτικές ΜΕΘ, να δώσει 30 εκ. ευρώ σε ιδιωτικά εργαστήρια για τα τεστ ανίχνευσης του κορωνοϊού, τη στιγμή που πανεπιστήμια προσφέρονται να το κάνουν δωρεάν, να δώσει 11 εκ. ευρώ στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ για να διαφημίσουν τα μέτρα πρόληψης της εξάπλωσης του ιού, να επιτρέψει στους εργοδότες να στείλουν σε εργασιακό μεσαίωνα τους εργαζόμενους κ.ο.κ.
Όταν η υφήλιος μαστίζεται από την πανδημία, όταν η παγκόσμια οικονομία έχει ήδη αρχίσει να δείχνει δείγματα κατάρρευσης, είναι προκλητικό να ακούς στην Ελλάδα, τη χώρα που μόλις βγήκε από τα μνημόνια και η οικονομία της στηρίζεται κυριολεκτικά σε γυάλινα πόδια, να δίνονται δώρα σε συγκεκριμένους και να ζητείται από τους πολλούς είτε να ζουν στη φτώχεια, είτε να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για να νικήσουμε τον “αόρατο εχθρό”.
Δεν είναι δυνατόν να χτυπάς παλαμάκια στους γιατρούς και στους νοσηλευτές και να τους στέλνεις στου χάρου τα δόντια χωρίς τα στοιχειώδη μέσα προφύλαξης επειδή πριν σκάσει η βόμβα του κορωνοϊού είχες στο σχεδιασμό σου την απαξίωση του ΕΣΥ και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας. Ακόμα ηχούν στα αφτιά μας οι δηλώσεις του υπουργού Υγείας από τη Λάρισας στις αρχές Φεβρουαρίου για ιδιωτικοποίηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της πόλης.
Δεν είναι δυνατόν να μην έχεις γιατρούς, νοσηλευτές, εργαζόμενους στα νοσοκομεία και να μην προχωράς σε άμεσες προσλήψεις, παρά να εκφράζεις ευχολόγια και να δίνεις υποσχέσεις με νούμερα που μέχρι σήμερα τουλάχιστον, αποδεικνύονται κενές περιεχομένου, ενώ έχεις ήδη ακυρώσει προγραμματισμένες προσλήψεις στο ΕΣΥ που αν είχαν γίνει, θα έδιναν κάποια ανάσα.
Δεν είναι δυνατόν να φωνάζουν όλοι οι υγειονομικοί, σε όλη τη χώρα, για την έλλειψη κρεβατιών σε ΜΑΦ και ΜΕΘ και εσύ αντί να επιτάσσεις εν μέσω πανδημίας ιδιωτικές κλινικές και κρεβάτια, να αποφασίζεις να διπλασιάσεις το ενοίκιο αυτών των κρεβατιών από 800 σε 1.600 €!
Δεν είναι δυνατόν να μην έχεις αναπνευστήρες που χαρακτηρίζονται απαραίτητες για το σύνολο των ασθενών που θα νοσηλευτούν και να σφυρίζεις ακόμα αδιάφορα περιμένοντας απλά να αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών.
Δεν είναι δυνατόν να ζητάς από τους ασθενείς με ελαφρά συμπτώματα να παραμένουν αβοήθητοι στο σπίτι, επειδή δεν έχεις γιατρούς και κρεβάτια στα νοσοκομεία, και να σφυρίζεις αδιάφορα.
Δεν είναι δυνατόν να αρνείσαι να εντάξεις στα βαρέα και ανθυγιεινά τους εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ και στο “Βοήθεια στο Σπίτι” και να τους καλείς να σηκώσουν το κύριο βάρος της μάχης κατά του κορωνοϊού.
Δεν είναι δυνατόν να αδιαφορείς για την οικονομική στήριξη στρατιωτικών και αστυνομικών και να τους έχεις στον Εβρο για να εμποδίσουν πρόσφυγες να μπουν στη χώρα.
Δεν είναι δυνατόν να ζητάς υπευθυνότητα από όλους, και εσύ ως κυβέρνηση, να μην κάνεις το χρέος σου προς το κοινωνικό σύνολο.
Και το χειρότερο, δεν είναι δυνατόν ακόμη και σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα, να σκέφτεσαι πώς θα κάνεις δωράκια σε κλινικάρχες, καναλάρχες, βιομήχανους επειδή σε στήριξαν και προσδοκάς ότι θα συνεχίσουν να σε στηρίζουν!
Ειλικρινά, όλοι ελπίζαμε οτι η δοκιμασία αυτή θα μας έκανε όλους να βάλουμε τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Δυστυχώς όμως για όλους μας, για τη κυβέρνηση αυτής της χώρας, ακόμη και εν μέσω μιας τέτοιας παγκόσμιας κρίσης, τα συμφέροντα των λίγων προηγούνται…
