Ανακοίνωση στρατιωτών του Τάγματος Στρατηγείου της 1ης Στρατιάς
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ιογενούς πανδημίας, η οποία πλήττει όλη την ανθρωπότητα, καθώς σε όλα τα κράτη τόσο ο αριθμός των νοσούντων όσο και αυτός των νεκρών ανεβαίνει συνεχώς ραγδαία.
Το όνομα του ιού CoVID – 19. Λόγω της έντονης μεταδοτικότητάς του και της αδυναμίας του συστήματος δημόσιας υγείας να ανταπεξέλθει στον όλο και αυξανόμενο αριθμό των κρουσμάτων έχει επιβληθεί από την κυβέρνηση μια σειρά μέτρων, τα οποία στοχεύουν στον περιορισμό των κινήσεων των πολιτών και την παραμονή τους στα σπίτια τους. Καφετέριες, εστιατόρια και δημόσιες υπηρεσίες μεταξύ αλλών έχουν κατεβάσει ρολά προκειμένου να μη μεταδοθεί ο ακραία μεταδοτικός και, σε πολλές περιπτώσεις, θανατηφόρος ιός σε μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, οπότε και η κατάσταση θα ειναι μη διαχειρίσιμη από το δημόσιο σύστημα υγείας. Όλα αυτά είναι λίγο έως πολύ σε όλους μας γνωστά. Γνωστή δεν έχει γίνει ακόμα στην κοινωνία η στάση των ενόπλων δυνάμεων απέναντι στην απειλητική για την υγεία και τη ζωή όλων μας πανδημία.
Η ηγεσία του Στρατού εχει προκρίνει, προκειμένου δήθεν να προστατεύσει την υγεία του προσωπικού της, τη λύση της καραντίνας, του εγκλεισμού δηλαδή του συνόλου των στρατιωτών μέσα στο εκάστοτε στρατόπεδο. Όλα καλά έως εδώ; Όχι, γιατί η καραντίνα αφορά ΜΟΝΟ τους οπλίτες θητείας και όχι τα μόνιμα στελέχη. Κατά συνέπεια, ενώ εμείς βρισκόμαστε εδώ και μια βδομάδα μέσα στο στρατόπεδο της 1ης Στρατιάς Λάρισας, τα στελέχη μπαινοβγαίνουν συνεχώς αυξάνοντας τον κίνδυνο μετάδοσης της ασθένειας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εντός της περασμένης εβδομάδας ένας Αξιωματικός Υπηρεσίας βρισκόταν μέσα στο κτίριο του Τάγματος για μια ολόκληρη μέρα και ερχόταν συνεχώς σε επαφή με οπλίτες και μόνιμα στελέχη, παρόλο που είχε παρουσιάσει συμπτώματα, τα οποία θα μπορούσαν ευθέως να συσχετιστούν με αυτά του ιού. Σε αντίθεση με το μέτρο που έχει επιβληθεί, μια αποτελεσματική καραντίνα υφίσταται αποτελεσματικά, όταν μια ομάδα ατόμων με σκοπό την προστασία της απομονώνεται σε ενα συγκεκριμένο χώρο χωρίς να έχει επαφή με άτομα εκτός αυτής (ή έστω η επαφή αυτή είναι ελεγχόμενη). Στην περίπτωση της 1ης Στρατιάς το μέτρο που μας εχει επιβληθεί όχι μόνο δε πληροί τις προϋποθέσεις της αποτελεσματικής καραντίνας, αλλά μας εκθέτει στον κίνδυνο να κολλήσουμε τον ιό κάθε μέρα.
“Αλλά εκτός αυτού”, θα ρωτούσε κανείς, “δεν τηρούνται μέτρα ασφαλείας μεσα στο στρατόπεδο;”. Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Και εξηγούμαστε. Τουλάχιστον για το Τάγμα Στρατηγείου της 1ης Στρατιάς, για το οποίο μπορούμε άμεσα να μιλήσουμε, η κατάσταση ειναι δραματική. Ωστόσο, δε διαφέρει και πολύ από άλλα στρατόπεδα. Μέσα στο κτίριο του τάγματος ζούμε 55 οπλίτες θητείας χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να κρατήσουμε αποστάσεις ασφαλείας ο ένας απ’ τον άλλον. Πιο συγκεκριμένα, αναγκαζόμαστε να τρώμε δίπλα δίπλα, ενώ οι θάλαμοι, όπου κοιμόμαστε, είναι για τη συνθήκη της πανδημίας υπερπλήρεις. Πολύ απλά τα τετραγωνικά του κτιρίου δε φτάνουν για να διατηρηθεί η απόσταση των 2 μέτρων μεταξύ μας, οπως ορίζουν το Υπουργείο Υγείας, ο ΠΟΥ, ο ΕΟΔΥ αλλά και οποιοσδήποτε λοιμωξιολόγος. Η κατάσταση αναμένεται να χειροτερέψει, καθώς μέχρι την Τρίτη θα προστεθούν άλλοι 42 οπλίτες θητείας κάνοντας ακόμα πιο επικίνδυνη για την υγεία μας τη διαμονή στο στρατόπεδο. Να ξεκαθαρίσουμε στο σημείο αυτό οτι οι συνάδελφοι είναι προφανώς ευπρόσδεκτοι. Ευπρόσδεκτη δεν είναι σε καμία περίπτωση η ανευθυνότητα, την οποία η ιεραρχία του ΓΕΣ επιδεικνύει απέναντι στη μεγαλύτερη πανδημία των τελευταίων ετών.
Μιας και αναφερθήκαμε στην ανευθυνότητα ας μιλήσουμε και για τα ανύπαρκτα μέτρα ατομικής υγιεινής, που μας παρέχει ο στρατός. Εμφανής ειναι η συχνή απουσία απορρυπαντικού πιάτων και το γεγονός οτι οι τρεις απο τις μόλις έξι τουαλέτες βουλώνουν καθημερινά. Επιπλέον, από τις πρώτες μέρες που ξέσπασε η πανδημία ζητήσαμε να μας παρασχεθούν γάντια, μάσκες και αντισηπτικά. Η απάντηση των ανωτέρων ήταν “κάντε υπομονή, θα έρθουν” ή “κάντε υπομονή όλα θα λυθούν”. Το ζήτημα όμως δεν είναι να κάνουμε υπομονή. Κρίσιμο είναι τα μέτρα αυτά να παρθούν όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά γίνεται, καθώς στην υγειονομική κρίση που βιώνουμε ακόμα και οι ωρές μετράνε. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ούτε στο ελάχιστο κατανοητό από την ιεραρχία του ΓΕΣ με αποτέλεσμα να περιμένουμε εδώ και μια βδομάδα να έρθουν τα μέσα ατομικής υγιεινής, ενώ η αντισηψία του καθενός μας βασίζεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου σε ό,τι έχουμε προμηθευτεί εμείς, προφανώς με χρήματα από τις τσέπες μας.
Η κάτασταση αυτή είναι προφανές ότι έχει δημιουργηθεί με ευθύνη του ΓΕΣ και το στρατόπεδο προσομοιάζει με υγειονομική βόμβα. Φανταστείτε μόνο τι θα γίνει αν σε αυτές τις συνθήκες υπερπληθυσμού μέσα στο κτίριο του τάγματος και με έλλειψη απολυμαντικών μέσων ένας από εμάς νοσήσει… Η λύση είναι η αποσυμφόρηση του στρατοπέδου και η υγειονομική θωράκιση των παραμένοντων σε αυτό. Αυτή τη λύση αγνοούν οι ανώτατοι αξιωματούχοι. Στις συνεχείς εκκλήσεις και αναφορές μας για αποσυμφόρηση του στρατοπέδου οι υπ- αξιωματικοί, στους οποίους απευθυνόμαστε (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων), απαντάνε είτε με ειρωνεία ή στην καλύτερη περίπτωση με ένα “Και τί θες να κάνω εγώ; Αυτές είναι οι διαταγές του ΓΕΣ. Προσαρμόσου”.
Με βάση λοιπόν αυτές τις διαταγές βρισκόμαστε έγκλειστοι σε ένα στρατόπεδο, το οποίο δεν έχει καν τις υποδομές για να μας προσφέρει το στοιχειώδες επίπεδο ασφάλειας προκειμένου να μη μεταδοθεί ο ιος. Απέναντι λοιπόν σ’ αυτές τις διαταγές, που εκτός από απολύτως παράλογες ειναι και παράνομες, καθώς δε παραβιάζουν τα μέτρα ασφαλείας, που έχουν οριστεί από τις αρμόδιες αρχές, δημοσιεύουμε αυτό το κείμενο, για να γνωρίζει πια η κοινωνία την εγκληματική αδιαφορία της ηγεσίας για την υγεία μας. Τέλος, καλούμε την ιεραρχία του ΓΕΣ να συνειδητοποιήσει επιτέλους οτι είναι νομικά υπεύθυνη για οτιδήποτε πάθουμε λόγω της κατάστασης που αυτή έχει δημιουργήσει.