«Παζάρι» εργατών θέλει να στήσει ο ΣΕΒ και αξιοποιώντας την υγειονομική κρίση του πανδημίας προτείνει την προώθηση των αντεργατικών μέτρων του «δανεισμού» εργατών (!) και της «ενοικίασης» τους μέσω υπεργολάβων (!) προκειμένου να εξασφαλίσουν τα αφεντικά πάμφθηνα εργατικά χέρια με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.
Με τις συγκεκριμένες προτάσεις του, ο ΣΕΒ υποστηρίζει ότι μπορούν να καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας στους τομείς που, λόγω της συγκυρίας, εμφανίζουν αύξηση εργασιών από το πλεονάζον προσωπικό των επιχειρήσεων που εμφανίζουν μείωση εργασιών.
Δηλαδή να μπορεί ο ένας εργοδότης να δανείζει στον άλλο εργαζόμενους ή ακόμα και το ίδιο αφεντικό να μοιράζει το προσωπικό ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων τους λες και πρόκειται για «εμπορεύματα»!
Μάλιστα ο ΣΕΒ προτείνει τρεις εναλλακτικές μορφές «δανεισμού» εργαζομένων και συνεργασίας επιχειρήσεων με στόχο όπως δήθεν ισχυρίζεται – πουλώντας και …φιλεργατικό προφίλ – να διασωθούν θέσεις εργασίας.
Συγκεκριμένα:
• Την εφαρμογή σχημάτων «δανεισμού», που προβλέπεται ήδη από τη νομοθεσία και εφαρμόζεται είτε ενδοομιλικά, είτε μέσω Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης. Δηλαδή, εργαζόμενοι επιχειρήσεων που υπολειτουργούν να «δανείζουν εργαζόμενους» σε επιχειρήσεις προμηθευτών ή πελατών τους που αντιμετωπίζουν ελλείψεις προσωπικού με διατήρηση των συμβατικών τους προβλέψεων. Ήδη με την ΠΝΠ 68/20.3.2020, η δυνατότητα μεταφοράς εργαζομένων παρέχεται σε επιχειρήσεις που ανήκουν στον ίδιο όμιλο.
• Τις συνεργασίες μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, με προσωπικό προμηθευτών ή πελατών το οποίο βρέθηκε, λόγω της συγκυρίας, εκτός εργασίας, ιδιαίτερα όταν δεν καλύπτεται από τις προστατευτικές διατάξεις των πρόσφατων μέτρων. Παραδείγματος χάριν θα μπορούσε να εξετασθεί η διανομή προϊόντων από τα super market ή τις επιχειρήσεις ηλεκτρονικών ειδών στα σπίτια των καταναλωτών, αν μπορεί να γίνει από των αναλόγων ειδικοτήτων προσωπικό εκείνων των επιχειρήσεων προμηθευτών τους που αντιμετωπίζουν μείωση εργασιών.
• Την επέκταση υφιστάμενων επιχειρηματικών συνεργασιών σε τμήματα της παραγωγής και διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια χρήση του μοντέλου της υπεργολαβίας ώστε να καλυφθούν άμεσα όχι μόνο οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό (μεταφορικά μέσα, κλπ.), ή/και συνδυαστικά αυτών των δύο εναλλακτικών.
