Στοιχεία για τις ηλικιακές ομάδες εκπαιδευτικών ΠΕ και ΔΕ
Στις 11 Μαΐου 2020, και μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αναστολής της λειτουργίας τους, τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποφασίστηκε να επαναλειτουργήσουν, κάνοντας αρχή με την Γ΄ Λυκείου. Στις 18 Μαΐου 2020 επανέρχονται στις σχολικές αίθουσες οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ και Β΄ Λυκείου , καθώς και οι μαθητές/-τριες των Γυμνασίων της χώρας.
Η επάνοδος αυτή στα σχολεία, και ενώ είναι σε εξέλιξη η πανδημία του κορονοϊού, ενώ εμφανίζεται ως ενέργεια απεγκλωβισμού από τις νοσηρές καταστάσεις της στασιμότητας και της αδράνειας, και της «γρήγορης επανόδου στην νέα κανονικότητα»[i] έχει παράλληλα δημιουργήσει ανησυχία τόσο σε γονείς όσο και στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ανησυχία, η οποία δεν είναι αβάσιμη.
Γινόμαστε μάρτυρες τόσο του έντονου προβληματισμού που διακατέχει τους ιθύνοντες για την δυνατότητα να επαναλειτουργήσουν τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης («Εξετάζεται το ενδεχόμενο ανοίγματος την 1η Ιουνίου, μόνο αν είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι η πορεία της επιδημίας βαίνει καθοδικά»), ενώ ενημερωνόμαστε ότι και τα Πανεπιστήμια θα αποφύγουν να επαναλειτουργήσουν με την δια ζώσης παρουσία των φοιτητών/-τριών, παρά μόνο στις ειδικές περιπτώσεις της παρουσίας τους σε εργαστηριακές και κλινικές ασκήσεις. Η διαφορετική αντιμετώπιση της λειτουργίας των σχολικών μονάδων προβληματίζει ακόμη περισσότερο, αφού αφήνεται να αιωρούνται αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τον λόγο που διαφοροποιείται η διαχείριση της λειτουργίας των σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τόσο από αυτά της Πρωτοβάθμιας, όσο, ακόμη περισσότερο, από τα Τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Βέβαια, κάποιες αιτιάσεις φαίνεται να έχουν λογική βάση, όπως αυτή της επανόδου στις σχολικές μονάδες των μαθητών/-τριών της Γ΄ Λυκείου, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στα παιδιά αυτά να έχουν δια ζώσης επικοινωνία με τους εκπαιδευτικούς τους, στο πλαίσιο μιας τελευταίας επανάληψης ή της επίλυσης αποριών για τα μαθήματα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Όπως και το ισχυρό επιχείρημα των συνεπειών του παρατεταμένου εγκλεισμού στην ψυχολογία των παιδιών.
Από την άλλη, η επαναλειτουργία των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για λίγες μόνο ημέρες («Το διδακτικό έτος ολοκληρώνεται στις 12 Ιουνίου για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια») και με πολλούς προβληματισμούς για τον συγχρωτισμό μαθητών και εκπαιδευτικών στους κλειστούς χώρους των σχολικών μονάδων, θέτει θέματα επανεξέτασης της απόφασης αυτής.
Μια σειρά επιχειρημάτων και προβληματισμών έρχονται να υποστηρίξουν την θέση αυτή:
- «Θα υπάρχει η δυνατότητα μη προσμετρώμενης απουσίας για μαθητές που έχουν ειδικό λόγο (βάσει δήλωσης γονέα/κηδεμόνα περί ύπαρξης ατόμου ευπαθούς ομάδας στο σπίτι όπως έχει οριστεί από την Επιτροπή, ή περίπτωση ατόμου που νοσεί)». Από την μια η αγωνία των γονέων για την ασφάλεια τόσο των άμεσων συγγενών τους, όσο και των παιδιών τους ίσως να οδηγήσει στην έντονη χρήση της Υπεύθυνης Δήλωσης περί ύπαρξης ατόμου ευπαθούς ομάδας στο σπίτι, αφού οι περισσότεροι – μήπως όλοι – έχουμε στον άμεσο συγγενικό μας κύκλο ευπαθές άτομο (παππούς, γιαγιά), το οποίο, ακόμη και αν δεν διαμένει στο ίδιο σπίτι, οπωσδήποτε θα χρήζει βοήθειας από άτομο του σπιτιού του μαθητή.
- «Εξετάζεται το ενδεχόμενο ανοίγματος την 1η Ιουνίου, μόνο αν είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι η πορεία της επιδημίας βαίνει καθοδικά». Αυτή η αναφορά στην αβεβαιότητα (μάλλον: στην βεβαιότητα), την τρέχουσα χρονική περίοδο, ότι η επιδημία (σωστότερο: η πανδημία) δεν βαίνει καθοδικά και, σε κάθε περίπτωση, είναι σε εξέλιξη, δημιουργεί ενστάσεις για την απόφαση επιλεκτικής επαναλειτουργίας των σχολικών μονάδων.
- «Συνεχίζονται οι άδειες ειδικού σκοπού και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα για γονείς με παιδιά σε εκπαιδευτικές δομές που παραμένουν σε αναστολή». Με δεδομένο ότι τα Γυμνάσια επαναλειτουργούν στις 28 Μαΐου, ενώ δεν υπάρχει ακόμη απόφαση για τα Δημοτικά σχολεία, συμπεραίνεται ότι ένας αριθμός εκπαιδευτικών είναι πιθανόν να απουσιάσει από την επαναλειτουργία των σχολείων της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κάνοντας χρήση της άδειας ειδικού σκοπού.
- «Από την αρχή έχουμε πει ότι ακούμε τους ειδικούς. Αυτοί μας έχουν καθοδηγήσει. Αυτούς ακούσαμε και για το σχέδιο σταδιακής αποκλιμάκωσης των μέτρων και στις εκπαιδευτικές δομές. Ο κ. Τσιόδρας αναφέρθηκε αναλυτικά στα σχετικά επιστημονικά στοιχεία. Τα παιδιά είναι η πιο ασφαλής κοινωνική ομάδα». Και ακόμη: «Ο κ. Τσιόδρας αναφέρθηκε αναλυτικά στο ότι έχουμε πολλά περισσότερα στοιχεία από όταν έκλεισαν τα σχολεία. Ξέρουμε τώρα ότι αυτές οι λοιμώξεις παρατηρούνται πολύ λιγότερο στα παιδιά, και νοσούν πολύ ηπιότερα»[ii]. Υπάρχει η αναφορά ότι τα παιδιά είναι κυρίως ασυμπτωματικοί φορείς. Όμως, το ενδεχόμενο να νοσήσει κάποιο παιδί εξαιτίας του συγχρωτισμού του στο σχολείο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Στην περίπτωση που το παιδί αυτό είναι υποψήφιο για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, το διακύβευμα είναι υψηλό για το παιδί αυτό και την οικογένειά του.
- «Ξέρουμε τώρα ότι αυτές οι λοιμώξεις παρατηρούνται πολύ λιγότερο στα παιδιά, και νοσούν πολύ ηπιότερα»[iii]. Ενώ τα παιδιά νοσούν πολύ ηπιότερα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χαρακτηρίζονται ως «γερασμένος» ηλικιακά πληθυσμός (ας με συγχωρήσουν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί!).
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή οι ηλικιακές ομάδες των μόνιμων εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρουσιάζουν την εικόνα του παρακάτω γραφήματος:
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΛΗΞΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2017/2018
Πηγή: Ελληνική Στατιστική Αρχή. Επεξεργασία του γράφοντα αυτό το άρθρο.
Φαίνεται από το παραπάνω διάγραμμα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των μόνιμων εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ότι ανήκει σε ομάδα που έχει μικρές πιθανότητες να νοσήσει ή να καταστεί φορέας της νόσου Covid-19. Το 57,5% είναι πάνω από 51 ετών. Και όλοι γνωρίζουμε ότι όσο τα χρόνια παρέρχονται, τα υποκείμενα νοσήματα (δυστυχώς) εμφανίζονται…
Αλλά και για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης τα δεδομένα δεν είναι εντυπωσιακά καλύτερα (ζητώ και από αυτούς την κατανόησή τους!): Το 41,5% ανήκει στις ηλικιακές ομάδες άνω των 51 ετών.
