Ανακοίνωση – μήνυμα της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών για τους υποψήφιους των πανελλαδικών
«Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, τα παιδιά ξεχωρίζονται, όπως και οι μεγάλοι, σε δύο κατηγορίες, σε κείνα που πρόκειται ν’ αποτελέσουνε τη συνέχεια της κυρίαρχης τάξης και κείνα που πρόκειται ν’ αποτελέσουνε το μεγάλο στρατό της δουλειάς, που δεν πληρώνεται όλη». Δ. Γληνός
Περίπου 100 χιλιάδες υποψήφιοι από τη Δευτέρα μπαίνουν στην τελική ευθεία του εξεταστικού Μαραθώνιου, ενώ χιλιάδες αποκλείστηκαν στη διαδρομή από την Α΄ Δημοτικού. Οι εξετάσεις αποτελούν τον ορατό μηχανισμό της επιλεκτικής- απορριπτικής λειτουργίας του σχολείου παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη διευρυμένη αναπαραγωγή των κοινωνικών τάξεων και ανισοτήτων. Πέρα από τον μαζικό αποκλεισμό των υποψηφίων, κυρίως από τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, επιβάλλουν έναν ολοκληρωτικό έλεγχο στην εκπαιδευτική διαδικασία και χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία που μετατρέπουν τη διαδικασία της μόρφωσης σε εξάσκηση για το κυνήγι «χρήσιμων γνώσεων» που αποφέρουν βαθμούς.
Ας μη μας διαφεύγει η ουσία. Ο διαχωρισμός των “άξιων” από τους “μη άξιους” δεν αφορά την ανταπόκριση σε κάποια αντικειμενική γνώση, αλλά το ότι δε μπορούν όλοι οι νέοι να ελπίζουν σε μια αξιοπρεπή μόρφωση και αργότερα δουλειά, εισόδημα και ζωή. Οι εξετάσεις προσφέρουν τον άλλοθι στον κάθε Μητσοτάκη να ισχυρίζεται ότι τα παιδιά από το Περιστέρι είναι προορισμένα να γίνουν ψυκτικοί. Όσο υπάρχει ο κλειστός αριθμός εισακτέων, «numerus clausus», τόσο οι εξετάσεις θα λειτουργούν ως μηχανισμοί ταξικής επιλογής ευνοώντας τους μαθητές από τις προνομιούχες τάξεις και αποκλείοντας τους «άλλους».
Εμείς λέμε στους μαθητές και τις μαθήτριές μας να αγωνιστούν για μια ζωή και μια κοινωνία που δεν θα περισσεύει κανείς και καμία, χωρίς αυταπάτες για κάθε είδους εξετάσεις και την “ατομική επιτυχία”. Στις σημερινές συνθήκες παρατεταμένης κρίσης του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος η ατομική και συλλογική δράση για την ανατροπή του είναι αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε.
Πέρα από τις σπουδές που θα κατορθώσει να κάνει ή να μην κάνει κάθε νέος, εξαιτίας αυτού του άδικού συστήματος, η πραγματική πρόκληση είναι να βάλει τις γνώσεις του στην υπηρεσία του λαού. Είτε γίνει γιατρός και πρέπει να υπερασπιστεί σε μια πανδημία την επιστημονική γνώση και την υγεία του λαού κόντρα στο δόγμα “πρώτα η οικονομία” είτε γίνει ο “απαξιωμένος” εργάτης που κράτησε όρθια την κοινωνία το δύσκολο προηγούμενο διάστημα.
Ασφυκτικές συνθήκες στα βαθμολογικά κέντρα
Οι συνθήκες βαθμολόγησης των γραπτών των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων πιεστικές και ασφυκτικές επιδεινώνουν τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών. Ο διοικητικός μηχανισμός τη εκπαίδευσης και οι επιτροπές των εξετάσεων που στελεχώνονται με διαδικασίες αδιαφάνειας και πελατειακών σχέσεων επιδιώκουν να διαμορφώσουν στους βαθμολογητές μια διεκπεραιωτική λογική όσον αφορά τη βαθμολόγηση των γραπτών με αποτέλεσμα να πιέζονται να βαθμολογήσουν περισσότερα γραπτά και γρηγορότερα. Δίνονται, συνήθως, οδηγίες που χειραγωγούν και αλλοτριώνουν τους βαθμολογητές, πολλές φορές, για να καλυφθούν αστοχίες ή ασάφειες στη διατύπωση των θεμάτων.
Οι αμοιβές, ιδιαίτερα στους επιτηρητές, είναι άκρως εξευτελιστικές. Πέρα για πέρα δίκαιο αίτημα για αύξηση των αποζημιώσεων των συμμετεχόντων εκπαιδευτικών στις εξεταστικές διαδικασίες. Ωστόσο η οικονομική ανάσα για τους εκπαιδευτικούς μπορεί να υπάρξει μόνο με τη συλλογική διεκδίκηση και υλοποίηση του αιτήματος για αύξηση του μισθού, ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Για την ανατροπή
Η νέα δευτεροβάθμια εκπαίδευση με τον νόμο Κεραμέως 4692/2020 συνιστά ένα αριστοκρατικό σύστημα, όπου θα κυριαρχεί η ταξική επιλογή, οι πολλαπλοί μηχανισμοί μορφωτικού αποκλεισμού των παιδιών των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας και η ταξική διαφοροποίηση των σχολείων με βάση τους νόμους της αγοράς. Ένα φτηνό, ευέλικτο πειθαρχημένο και με πανοπτικό σύστημα ελέγχου σχολείο με την τηλεκπαίδευση σε περίοπτη θέση. Ο αγώνας για την ανατροπή του νόμου 4692, της τροπολογίας για την τηλεκπαίδευση συνδέεται άρρηκτα με το όραμα για ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.
