Συνέντευξη του Βαγγ. Μπουντουλούλη γ.γ. της ΟΛΜΕ ο οποίος ζητά από τους εκπαιδευτικούς να πουν όχι σε όσους με πολιτικό καιροσκοπισμό – τυχοδιωκτισμό θέλουν να εκμεταλλευτούν την αποχή και να εκλεγούν αιρετοί
Στις αυριανές εκλογές που θέλει να επιβάλει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα υπηρεσιακά συμβούλια αναφέρεται στη σημερινή του συνέντευξη στο paidis.com ο Τυρναβίτης γ.γ. της ΟΛΜΕ Βαγγέλης Μπουντουλούλης ο οποίος είναι λάβρος κατά όλων εκείνων που σε αντίθεση με την απόφαση της ΟΛΜΕ συμμετέχουν στις εκλογές παρωδία κάνοντας λόγο για πολιτικό καιροσκοπισμό και τυχοδιωκτισμό και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα αναγνωριστεί το όποιο αποτέλεσμα των εκλογών:
ΕΡ: ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 7ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ;
ΑΠ: To Δ..Σ της ΟΛΜΕ αποφάσισε ομόφωνα και καλεί τους εκπαιδευτικούς να απέχουν από τις εκλογές-παρωδία της κ. Κεραμέως μέσα σε συνθήκες πανδημίας. 1) η Υπουργός αιφνιδίασε τους πάντες ψηφίζοντας η ίδια τροπολογία, η οποία προέβλεπε ότι σε συνθήκες πανδημίας μπορούσε να δοθεί αναβολή σε εκλογές και παράταση για 8 μήνες και την ίδια ώρα είχε έτοιμη την εγκύκλιο για ηλεκτρονική ψηφοφορία. Για διάλογο ας μη μιλάμε, μας ανακοίνωσε απλώς τι είχε αποφασίσει, 2) η ΟΛΜΕ απλά ζήτησε για ένα τόσο σοβαρό θέμα το αυτονόητο, αναβολή ώστε να υπάρξουν οι συνθήκες της ζωντανής συλλογικής δημοκρατικής διαδικασίας (ζύμωση, συζητήσεις στους συλλόγους, απολογισμός απερχόμενων αιρετών, γενική συνέλευση), το αυτοπρόσωπο στην ψηφοφορία (να ξέρουμε ποιο είναι το εκλογικό σώμα και ποιος ψηφίζει) και μια συζήτηση για τις τεχνικές ψηφοφορίας και καταμέτρησης, οι οποίες δεν μπορούν να αποφασίζονται από άλλους και να υποδεικνύονται σ αυτούς που θα εκλέξουν τους εκπροσώπους τους. Επίσης ζητήσαμε, για μεγαλύτερη συμμετοχή, να γίνουν καθημερινή και ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ, 3) όλες οι άλλες εκλογές για σωματεία και υπηρεσιακά συμβούλια αναβλήθηκαν λόγω πανδημίας, αλλά η κ. Υπουργός μας ανέδειξε με την βούλησή της ως πρωτοπόρα πειραματόζωα και υπηρέτες του τεχνοκρατικού της εκσυγχρονισμού, χωρίς τη δική μας βούληση φυσικά, έτσι κάνουν οι «σωστοί διαχειριστές των μαζών»… 4) προχώρησε στο πρωτοφανές να ζητάμε οι υποψήφιοι ν αποσυρθούμε ως υποψήφιοι από τις εκλογές και να μη… μας αφήνει. Για όσους ρωτάνε, οι υποψηφιότητες υποβλήθηκαν με το δεδομένο των εκλογών στις 4 Νοεμβρίου με κάλπη.
ΕΡ: ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΑΣ ΟΜΩΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ…
ΑΠ: Αν εννοείτε τους ελάχιστους υποψηφίους που δεν αποσύρθηκαν, κόντρα στην ομόφωνη απόφαση της Ομοσπονδίας, τους παραδίδουμε στη χλεύη της ιστορίας του συνδικαλιστικού κινήματος, αν και, έστω την τελευταία στιγμή, θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι δεν δρουν από πολιτικό τυχοδιωκτισμό και καιροσκοπισμό, αποσυρόμενοι. Εγώ στη θέση τους θα σκεφτόμουνα πολύ αν θα ξαναπήγαινα σε σύλλογο να αντικρύσω τα μάτια των συναδέλφων μου στη θέση τους. Για όσους απλώς το βλέπουν ως ευκαιρία εκσυγχρονισμού, θα τους απαντούσα ότι αυτό πρέπει να το αποφασίσει σε συνέδριο η ομοσπονδία και οι τοπικές ΕΛΜΕ, μετά από πολύ προσεκτικά βήματα. Αν είναι τόσο εξασφαλισμένο και σωστό αυτό το σύστημα ας το εφαρμόσουν πρώτα αλλού π.χ. στις εκλογές στους ΟΤΑ… Και τέλος πάντων το Υπουργείο ας κοιτάξει πρώτα να εκσυγχρονίσει και να βελτιώσει πιο σπουδαία θέματα στην εκπαίδευση. Ξέρει αυτό τι εννοούμε.
ΕΡ: ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ;
ΑΠ: Θα αστειεύεστε. Ακόμα και μετά το ηλεκτρονικό «πραξικόπημα» που επιχειρείται θα ζητήσουμε τον κατάλογο των ψηφισάντων και θα απαιτήσουμε από όσους εκλεγούν μέσω αυτού, με τη θέλησή τους ή χωρίς, να παραιτηθούν. Αν έχει η Υπουργός στο μυαλό της την απαξίωση των συνδικάτων και κάθε έννοια ζωντανής συλλογικότητας ή σκέφτεται Υπηρεσιακά Συμβούλια χωρίς αιρετούς ή με διορισμένα και μόνο μέλη, της υπενθυμίζουμε ότι η παρουσία αιρετών, ο ελεγκτικός και δημοκρατικός ρόλος τους, η συμμετοχή τους σ αυτά κατακτήθηκαν με αγώνες των εργαζομένων και ότι η ιστορία τιμωρεί όσους δεν την διαβάζουν σωστά.
ΕΡ: ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ Η ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΛΥΚΕΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ. ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ;
ΑΠ: Η Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί με τίποτα να αντικαταστήσει ποτέ την δια ζώσης διδασκαλία. Αυτό το έχουν καταλάβει οι πάντες πιά. Μόνο ως λύση ανάγκης την βλέπουμε και γι’ αυτό συμμετέχει ο κλάδος με όλα τα αποθέματα που έχει. Όμως από τον Ιούνιο φωνάζουμε ότι τηλεκπαίδευση δεν είναι η κάμερα και η εκπομπή. Είναι πρώτα η εξασφάλιση δικτύων που θ αντέξουν, κατάλληλων πλατφορμών, επιμόρφωσης σε εκπαιδευτικούς που θα την κάνουν και εξοπλισμού δωρεάν για εκπαιδευτικούς και ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. Είναι η παραγωγή ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού, η αναμόρφωση της ύλης, της αξιολόγησης των μαθητών και του τρόπου βαθμολόγησης, η μη διολίσθηση σε τυποποιημένη γνώση μέσων στανταρισμένων τεστ κ.α. Πάλι θα κάνουμε το καλύτερο αλλά οι προϋποθέσεις αυτή τη στιγμή δεν είναι οι καλύτερες και πρέπει να λάβουμε υπόψη μια θεμελιακή διαφορά με τον Μάϊο του 2020, τώρα προχωράει ή ύλη και με βάση αυτήν που θα διδαχτεί θα γίνουν εξετάσεις προαγωγικές και Πανελλαδικές.
ΕΡ: ΑΝΟΙΚΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ;
ΑΠ: Ναι το έχουμε πει θέλουμε ανοιχτά σχολεία με όρους υγείας και ασφάλειας. Αποστάσεις, μικρά τμήματα, προσλήψεις καθηγητών, απολυμάνσεις και συχνότατος καθαρισμός, μάσκες, αντισηπτικά, διεξαγωγή δωρεάν τεστ σε όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο, μαθητές και οικογένειες. Αντί αυτών εφαρμόστηκαν κάποια αποσπασματικά μέτρα για το «φαίνεσθαι» και αντιλαλούσε παντού το «δεν κολλάνε τα παιδιά» και να που φτάσαμε.
ΕΡ: ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ;
ΑΠ: Δαπάνες ίδιες ή λιγότερες, καμία ενίσχυση της Παιδείας στην πανδημία, εμμονές με την αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, αναγνώριση σε πτυχία Ιδιωτικών Κολλεγίων, σάρωση δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία, αντισυνδικαλιστικές αντισυλλογικές ρυθμίσεις, θρησκευτικά που ξαναγίνονται κατήχηση, μάθημα ιστορίας που χάνει τον κοινωνικό της άξονα, εξαφάνιση καλλιτεχνικών μαθημάτων και κοινωνικών επιστημών από τα λύκεια, ενίσχυση ΙΕΚ και κυρίως ιδιωτικών κι ένα νομοσχέδιο που έρχεται και υποτάσσει την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση στην αγορά. Έτσι τα λίγα σωστά, όπως έγκαιρη πρόσληψη αναπληρωτών και έγκριση ολιγομελών τμημάτων, χάνονται στο γενικά νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό της πολιτικής του υπουργείου, που υπηρετεί τις θέσεις για την ατομική ευθύνη και την κακώς εννοούμενη αριστεία, τη μείωση των κρατικών δαπανών και τη μετατροπή της παιδείας από αγαθό σε εμπόριο και υπηρεσία. Το εκπαιδευτικό και συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να έχει το νου του, όπως και όλη η κοινωνία. Αλλάζει σε βάρος της το τοπίο όλης της εκπαίδευσης κι όποιος «έχει» θα είναι ο τυχερός…
