Γράφει η Ειρήνη Παπουτσή
Μεγάλη συζήτηση δείχνει πως άνοιξε στη Λάρισα μετά την απομάκρυνση ραδιοφωνικού παραγωγού από το Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας με απόφαση του δημάρχου Λαρισαίων Απ. Καλογιάννη και με αφορμή εκπομπή του Κ. Σταυριανού για την ΕΛ.ΑΣ.
Χαρακτηριστικές οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πολιτικών κινήσεων της Αριστεράς και εκπροσώπων φορέων, που με σκληρή γλώσσα μιλούν ευθέως για «λογοκρισία» ζητώντας την άμεση ανάκληση της απόφασης, την ώρα που η συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο κατέληξε στην έκδοση ψηφίσματος υπέρ της ΕΛ.ΑΣ, αγνοώντας επιδεικτικά τόσο στάσεις και συμπεριφορές που ελέγχονται πειθαρχικά από την ίδια την πολιτική και φυσική της ηγεσία όσο και αυτό καθαυτό το γεγονός της παύσης του παραγωγού.
Σε μια πόλη που ξαφνιασμένη δυσάρεστα δείχνει να επιδιώκει τον διάλογο με αφορμή την απόφαση (με τη ΛΑΣΥ να καταθέτει σχετική πρόταση ψηφίσματος που απορρίφθηκε) πέρα των ανακοινώσεων καταγράφηκαν και οι πρώτες δράσεις, όπως η παρέμβαση μελών του Συντονισμού Κομμουνιστικών Δυνάμεων στο Δημοτικό Ραδιόφωνο και το γραφείο του προέδρου του ΔΣ Δ. Δεληγιάννη, αλλά και η ανάρτηση πανό στο Α’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Λάρισας, η οποία σημειώνει τα εξής:
“Ενόσω το επικοινωνιακό παιχνίδι της εξόδου από την πανδημία επικεντρώνεται στην άφιξη ενός εμβολίου που δεν έχουμε στη διάθεσή μας – και που δεν αναμένεται σε επαρκείς ποσότητες άμεσα – η σκληρή αντζέντα της κυβερνώσας υλοποιείται αβασάνιστα. Το ΕΣΥ αντιμετωπίζει για το μέλλον δραστική μείωση των πόρων του, μέσα από τον προϋπολογισμό που συζητείται ακριβώς την ώρα που μάχεται κατά του κορωνοϊού. Η Δυτική Αττική, πρακτικά χωρίς αποδείξεις, στοχοποιείται και βιώνει ακόμα σκληρότερα «υγειονομικά» μέτρα επιτήρησης. Τα πρόστιμα βεβαιώνονται με προκλητικούς ρυθμούς, χωρίς σαφές πλαίσιο εφαρμογής, ακόμα και σε ανθρώπους που προστρέχουν σε ιατρική βοήθεια ή επιστρέφουν από ένα κάτεργο εργασίας, έχοντας δουλέψει απλήρωτες και αδήλωτες υπερωρίες. Μέσα σε όλη αυτή την δυστοπική πραγματικότητα, έρχεται να προστεθεί και η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στη διαχείριση της πανδημίας. Σαν να μην ήταν μέχρι στιγμής τουλάχιστον γραφικές οι επίσημες ανακοινώσεις, βλέπουμε να παρελαύνουν αστέρια και παράσημα στις οθόνες μας χωρίς ουσία, ενώ η μοναδική μέριμνα που ελήφθη για τους στρατευμένους ήταν να κοπούν οι έξοδοι και οι άδειές τους όλο αυτό το διάστημα. Οι έμμισθοι μπορούν βέβαια να μεταφέρουν τον ιό μέσα – έξω, είναι ζήτημα αρχών και οργάνωσης.
Κι επειδή αυτά, κι άλλα τόσα, για να γίνουν ανεκτά χρειάζονται κοινωνική ησυχία, φροντίζουν να την εξασφαλίσουν διά της φίμωσης. Η περίπτωση του Κ. Σταυριανού που τόλμησε να μιλήσει ελεύθερα για την κατασταλτική πολιτική που ακολουθείται, με την αστυνομία να στέκεται απέναντι από την κοινωνία καλύπτοντας την κυβερνητική ανεπάρκεια, είναι χαρακτηριστικό της αποτροπής από κάθε ελεύθερη σκέψη που επιχειρείται. Ο Δήμος Λάρισας έσπευσε να ευθυγραμμιστεί, θωπεύοντας τα παράπονα της Ένωσης Αστυνομικών Λάρισας και απομακρύνοντας τον Σταυριανό από το Δημοτικό Ραδιόφωνο της πόλης. Ταυτόχρονα παρατάξεις της δεξιάς κατεβάζουν ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο αναγνώρισης του έργου της Ελληνικής Αστυνομίας. Εν ολίγοις, συνδικαλιστής αστυνομικός της πόλης δείχνει με το δάχτυλο όσους αποτελούν κίνδυνο, δίνουν τα στοιχεία σαν «Αποκλειστικό» σε συγκεκριμένο τοπικό μέσο ενημέρωσης (ακροδεξιάς ρητορικής) και οι αρχές κινητοποιούνται υπακούοντας. Καμιά εντύπωση ως εδώ. Οι εξουσίες πάντα θώπευαν η μια την άλλη. Όμως σας καθιστούμε σαφές, ότι οι φωνές μας δεν θα σωπάσουν και ότι τα μικρόφωνα δεν θα κάνουν τις δικές σας φωνές να ακούγονται σωστότερες.
Υ.Γ. Η Ένωση Αστυνομικών Λάρισας μπορεί να μπει σήμερα στο διαδίκτυο να θαυμάσει τον συνάδελφο τους που «σκουντάει» άστεγο με το πόδι για να απομακρυνθεί από την περιοχή και τον αρχηγό τους, που χωρίς καμία εισήγηση από την επιστημονική επιτροπή απαγόρευσε τις συναθροίσεις την 17η Νοέμβρη και την 6η Δεκέμβρη, όπου οι συνάδελφοι τους φόρεσαν τα διακριτικά των SS στα κράνη τους και ξυλοκόπησαν δικηγόρους, δημοσιογράφους και διαδηλωτές μέσα σε πολυκατοικίες.
-Το Δημοτικό Ραδιόφωνο ανήκει σε όλη την κοινωνία και όχι στους ρουφιάνους και την Αστυνομία.
-Ούτε σπιθαμή δημόσιου χώρου στους εχθρούς της ελευθερίας του λόγου”.
Επικεντρώνοντας στην απόφαση, που όπως όλα δείχνουν «ξένισε» ακόμη και μέλη της «Συμπαράταξης» και κινητοποίησε τα αντανακλαστικά σημαντικής μερίδας της τοπικής κοινωνίας, ο δήμαρχος Λαρισαίων «άνοιξε τον ασκό του Αιόλου» επικαλούμενος τον πλουραλισμό και τη δεοντολογία, την ώρα που με δηλώσεις του περιέγραφε πως «το ραδιόφωνο στοχοποιείται από ακροδεξιούς κύκλους», για να καταλήξει σχετικά με την κυβέρνηση και την ΕΛ.ΑΣ ότι «υπάρχει πεδίο καταστολής που δεν έχει ξαναζήσει η χώρα», δίνοντας έτσι το δικαίωμα σε γνωστούς «γαλάζιους» κύκλους (και όχι μόνον) να μιλούν για «δύο βάρκες» και συμπεριφορές που παραπέμπουν στο «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ»!
Σε μια αντιπαράθεση με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά δεν είναι λίγοι εκείνοι που γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις ελάχιστα στέκονται πλέον στους σοβαρούς τριγμούς που καταγράφονται στη «Συμπαράταξη» και σε ένα άκρως επιτυχημένο εγχείρημα που συζητήθηκε όσο λίγα στην αυτοδιοίκηση, όσο σε μια απόφαση που βάζει στην πολιτική σκακιέρα «πιόνια» που είχαν απομονωθεί για τις απόψεις και τις πρακτικές του.
Όπως και να’χει ο διάλογος άνοιξε και μένει να δούμε αν θα συνεχισθεί δημόσια ή πίσω από κλειστές πόρτες, με ψιθύρους, σενάρια, τραβήγματα αυτιών και «υποθέσεις» σχετικά με δράση και διασυνδέσεις όσων διαφοροποιήθηκαν από την απόφαση με τον… μπαμπούλα που ακούει στο όνομα Ρουβίκωνας.
Βλέπετε όλα τα παραπάνω κάτω από άλλες συνθήκες θα προκαλούσαν τον γέλωτα αλλά σήμερα δυστυχώς οδηγούν σε αδιέξοδα μια δημοκρατική κοινωνία που καλείται να πάρει ξεκάθαρη θέση όχι μόνον για το γεγονός μα (κυρίως) για τα όσα απίστευτα συμβαίνουν στον τόπο.
