Σχόλιο της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή που κάνει λόγο για στοχοποίηση του Κ. Σταυριανού παραγωγού του ΔΗ.ΡΑ.Λ.
Την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη όταν ο μουσικός παραγωγός του δημοτικού ραδιοφώνου Λάρισας Κ. Σταυριανός έκανε το πρόγραμμά του πιθανά μην περίμενε τη “θύελλα” που θα ξεσπούσε εναντίον του από τον «καθωσπρέπει» κόσμο της Λάρισας. Τη Δευτέρα 21 Δεκέμβρη, όμως, η ένωση αστυνομικών Λάρισας υπενθύμισε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τα όρια της «αστικής δημοκρατίας».
Με καταγγελία του προέδρου της, ουσιαστικά ζητούσε από τον δήμαρχο Λάρισας να εκπαραθυρώσει τον μουσικό παραγωγό, καθώς η εκπομπή του και οι μουσικές της επιλογές, χαρακτηρίστηκαν ως «πόλεμος μίσους και λάσπης κατά των Αστυνομικών» (του ευγενούς σώματος θα συμπληρώναμε…). Η πολιτική ηγεσία δεν άργησε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα των οργάνων της τάξης. Ο Δήμαρχος Λάρισας κ. Καλογιάννης (ΣΥΡΙΖΑ), την ίδια κιόλας μέρα υποκλίθηκε στο δημοκρατικό μεγαλείο της ελληνικής αστυνομίας και φυσικά διέκοψε τη συνεργασία του Κ. Σταυριανού με το δημοτικό ραδιόφωνο. Χρειάστηκε απλά μια δήλωση του πρόεδρου της ένωσης αστυνομικών σε ένα σαιτ για να σπεύσει ο δήμαρχος να επαναφέρει τα «χρηστά ήθη» στην πόλη. Για μία ακόμη φορά η τάξη αποκατεστάθη και οι εγκληματίες έλαβαν το τίμημα του εγκλήματος. Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Τι συμπεράσματα βγάζουμε από τα παραπάνω γεγονότα; Πως η διαχείριση της πανδημίας έχει συνθλίψει κάθε έννοια κοινωνικής, συλλογικής και πολιτικής ελευθερίας. Όχι τυχαία. Ο κρατικός μηχανισμός ιατρικοποιεί συνολικά τη ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας, βάζει στο «γύψο» τις κοινωνικές ελευθερίες, προκειμένου να απαγορεύσει ό,τι δεν μπορούσε να απαγορεύσει με διαφορετικό τρόπο. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο τα «υγειονομικά πρωτόκολλα» καταλήγουν σε προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας και όχι στην ενίσχυση της δημόσιας υγείας.
Σήμερα δε ζούμε απλώς μια δημοκρατική εκτροπή που εκπορεύεται από τις δυνάμεις της ΝΔ μόνο. Ζούμε την εξέλιξη του κοινωνικού εκφασισμού που διασπείρει την «ατομική ευθύνη» σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής και κυρίως τη θωράκιση ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που αισθάνεται τους κλυδωνισμούς των κρίσεων που το απειλούν και φτιάχνει συρματοπλέγματα για τον εχθρό λαό. Η δήλωση του προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτή Λάρισας της ΝΔ Μ Χαρακόπουλου, πως «η αστυνομία είναι εγγυητής ενός συμβολαίου κοινωνικής ειρήνης» είναι η επιβεβαίωση των παραπάνω. Η ΝΔ έχει μία βαθιά κοινοβουλευτική και πολιτική συναίνεση πρώτα και κύρια από τον ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα από ένα μεγάλο φάσμα δυνάμεων. Η απαράδεκτη αντίδραση του δημάρχου Λάρισας είναι απλώς η ωμή αποτύπωση αυτής της πραγματικότητας, που δεν μπορεί να κρυφτεί από τα «κλαψουρίσματα» της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας. Εξάλλου στο περιφερειακό συμβούλιο της 21ης Δεκεμβρίου η Αριστερή Παρέμβαση έθεσε το ζήτημα της απαράδεκτης αστυνομικής παρέμβασης στη δουλειά του Κ. Σταυριανού για να λάβει από το σύνολο των υπολοίπων παρατάξεων την απόλυτη σιγή.
Η οικονομική και πολιτική ελίτ της περιοχής είναι εκείνη που απαιτεί σιγή νεκροταφείου και το πολιτικό προσωπικό της περιοχής χορεύει στους ρυθμούς που εκείνη επιβάλλει. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά πλέον για να είναι τυχαία. Ο Νταβέλης μηνύει όσους στοχοποιούν τον σφετεριστικό ρόλο της ιδιωτικής υγείας. Ο ΕΛΛΑΚΤΩΡ τους αγωνιστές ενάντια στις ανεμογεννήτριες. Η ΑΓΕΤ τους αγωνιστές ενάντια στην καύση. Η ασυδοσία της ελληνικής αστυνομίας έχει κοινωνική και οικονομική βάση. Πουθενά στις γειτονιές, στους δρόμους, στους χώρους εκπαίδευσης και δουλειάς δε βρίσκεις τους θαυμαστές του έργου της ελληνικής αστυνομίας όπως προσπαθεί ο κ. Χρυσοχοΐδης να μας πείσει μέσα από τα στημένα διαγγέλματα. Υπάρχουν όμως πολλοί θαυμαστές της σε εργοδότες, σε επίδοξους επενδυτές, σε μεγαλοαγρότες και ξενοδόχους.
Δε θα μιλήσουμε για τη φίμωση του δημόσιου λόγου, καθώς εδώ και πολλά χρόνια η πληροφορία περνάει μέσα από τα κόσκινα των αστικών μηχανισμών. Η δράση και οι θέσεις της Αριστερής Παρέμβασης έχουν γίνει πολλές φορές θύματα αυτού του πολιτικού «κοσκινίσματος». Θα μιλήσουμε όμως για την επικίνδυνη αναβάθμιση του ρόλου των μηχανισμών καταστολής σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Από το πανεπιστήμιο μέχρι το ραδιοφωνικό στούντιο και από το πάρκο μέχρι το πεδίο των κοινωνικών διεκδικήσεων. Θα μιλήσουμε για την επιχειρηματική χούντα του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Μια χούντα που απειλεί την ελευθερία μας, τη ζωή μας, το δικαίωμά μας στον λόγο και στη σκέψη και για αυτό πρέπει να ανατραπεί.Θα μιλήσουμε για τα ραδιόφωνα, και ιδιαίτερα εκείνα που αποτελούν άμεσα κοινωνική ιδιοκτησία, που οφείλουν να αντανακλούν τις φωνές των πολιτών και να μην είναι φερέφωνα της τοπικής ή κρατικής εξουσίας. Μέσα από αυτό το πρίσμα καταδικάζουμε την απαράδεκτη αποπομπή του Κ. Σταυριανού από το δημοτικό ραδιόφωνο Λάρισας, την αντίστοιχης έμπνευσης στοχοποίηση του Η. Σκυλάκου (επίσης εργαζόμενου στο δημοτικό ραδιόφωνο) και απαιτούμε την επαναφορά του στη θέση που βρισκόταν.
