ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ ΑΓΚΩΝΑ – ΑΓΚΩΝΑΣ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣΤΑ

ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Ζαχαρή*

Πολλές παθήσεις έχουν αποκτήσει επώνυμα που προέρχονται από τις δραστηριότητες, οι οποίες είναι, κυρίως, υπεύθυνες για την εμφάνισή τους. Έτσι, έχουμε και τον αγκώνα του τενίστα.

Οι επαναλαμβανόμενες φορτίσεις που επιβαρύνουν τον τένοντα κοντά στην άρθρωση του αγκώνα είναι η κύρια αιτία της επικονδυλίτιδας. Ο πόνος παρουσιάζεται βαθμιαία στην εξωτερική μεριά του αγκώνα, συχνά μετά από μια περίοδο έντονης δραστηριότητας του χεριού και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ακτινοβολεί στη γύρω περιοχή. Τα συμπτώματα διαρκούν, κατά μέσο όρο, από 2 εβδομάδες έως 2 χρόνια. Το 89% των ασθενών ανακάμπτουν εντός 1 έτους χωρίς καμία θεραπεία, εκτός από την αποφυγή των επώδυνων κινήσεων.

Επηρεάζει το 1% – 3% του πληθυσμού και παρατηρείται συχνά σε ανθρώπους ηλικίας 35 – 50 ετών με παρατεταμένη δραστηριότητα του χεριού, ενώ, οι τενίστες αντιπροσωπεύουν το 5% – 10% των ασθενών με επικονδυλίτιδα. Άτομα με επαναλαμβανόμενες μονόπλευρες κινήσεις στις δουλειές τους, όπως ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, κηπουροί και θέσεις εργασίας που συνδέονται με το γραφείο, συνήθως, εμφανίζουν αυτή την κατάσταση.

Επιδεινώνεται από κινήσεις, όπως το γύρισμα ενός σκληρού πόμολου, η χρήση υπολογιστή, η χειραψία ή η ανύψωση βάρους με το αντιβράχιο σε πρηνισμό (η παλάμη να κοιτάει προς το έδαφος). Το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η χειρωνακτική εργασία που απαιτεί επαναλαμβανόμενη κίνηση του καρπού, θεωρούνται επιβαρυντικοί παράγοντες. Η επικονδυλίτιδα αγκώνα έχει μεγάλες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, την δουλειά, την συμμετοχή σε αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Ενώ, φαίνεται ότι το 30% των ασθενών αναγκάζεται να απουσιάσει από την δουλειά του.

Η διάγνωση ξεκινά ερευνητικά σχετικά με το επίπεδο δραστηριότητας, τους παράγοντες κινδύνου, τη συμμετοχή σε αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, φαρμακευτική αγωγή και ιατρικό ιστορικό. Κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, ο γιατρός θα εξετάσει τη δομή του αγκώνα και των άλλων αρθρώσεων, όπως επίσης και τα νεύρα, τους μύες και το δέρμα. Η διάγνωση γίνεται πάντα από τον γιατρό, ο οποίος, μετά, μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή για φυσικοθεραπείες.

Η φυσικοθεραπεία συνήθως περιλαμβάνει:

  • Εκπαίδευση και συμβουλές για τον έλεγχο του πόνου και την τροποποίηση των δραστηριοτήτων,
  • Κινησιοθεραπεία,
  • Υπέρηχο,
  • Laser,
  • Ηλεκτροθεραπεία,
  • Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατάσεις,
  • Παγοθεραπεία.

Η εκπαίδευση των ασθενών σχετικά με την κατάστασή τους, την πρόγνωση, τις επιλογές διαχείρισης και την αυτοδιαχείριση, μπορεί να μην είναι αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αυτόνομο μέτρο. Ωστόσο, έχει καλές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις εάν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα μέτρα για την διαχείριση του προβλήματος.

Δεδομένου ότι, η τενοντοπάθεια (επικονδυλίτιδα) είναι εκφυλιστική ασθένεια και τα πρώτα στάδια θεωρούνται φλεγμονώδη, η ανάρρωση και η θεραπεία θα εξαρτηθούν απο την γενική υγεία του σώματος.

*Ελένη Ζαχαρή – Φυσιοθεραπευτής, Νικοτσάρα 9  Λάρισα, Τηλ. 2410 550006, Κιν. 6986 855362, e-mail: ezachari.1@gmail.com

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ