Στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για τα ΑΕΙ, με τίτλο «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις», τοποθετήθηκε σήμερα, 2/02/21, η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Λάρισας Άννα Βαγενά.
Ακολουθεί το κείμενο της τοποθέτησής της:
«Στο πρώτο μέρος του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, με τίτλο “Ρυθμίσεις για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση”, γίνεται φανερή η “διασύνδεση” των ιδιωτικών κολλεγίων για τα οποία φρόντισε και φροντίζει η ΝΔ. Ένα στα τρία πανεπιστημιακά τμήματα θα κλείσει λόγω έλλειψης φοιτητών, καθώς η εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής πρόκειται να οδηγήσει στον αποκλεισμό 20.000 φοιτητών. Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί σχολές δύο ταχυτήτων. Στην πρώτη φάση θα ξεκαθαρίζει η αφρόκρεμα των σχολών και η δεύτερη φάση θα αφορά σε ό,τι περίσσεψε, για όσους περίσσεψαν.
Η νέα αυτή κατανομή των υποψηφίων θα δημιουργήσει μία σειρά από προβλήματα, κυρίως στα περιφερειακά πανεπιστήμια, ενώ αναμένεται να αξιοποιηθεί στις μετέπειτα αξιολογήσεις και χρηματοδοτήσεις. Στέκομαι σε αυτό το σημείο, γιατί το θεωρώ πολύ σημαντικό. Και επειδή εκλέγομαι σε μία περιοχή, στη Λάρισα, όπου εκεί έχουμε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ανησυχώ πάρα πολύ για αυτή τη διάκριση, η οποία πιθανώς στο μέλλον θα φέρει υποχρηματοδότηση των περιφερειακών πανεπιστημίων.
Πάω τώρα στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο – πολύ χαριτωμένος τίτλος – “Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας”. Ωραία ελευθερία οραματίζεστε, μπράβο. Μόνο ηλεκτρικά συρματοπλέγματα δεν βάλατε γύρω από τα πανεπιστήμια για να τα μετατρέψετε σε στρατόπεδα. Με το νομοσχέδιό σας έρχεται ο “ηλεκτρονικός χαφιές”. Έτσι λέγεται αυτό – όσο και αν προσπαθείτε να το πείτε αλλιώς –με τα “Κέντρα Ελέγχου” και το ηλεκτρονικό “φακέλωμα”.
Εμείς, που ζήσαμε τη Χούντα –ήμουν φοιτήτρια της Νομικής Σχολής το 1967 όταν έγινε η Δικτατορία και αναγκάστηκα να σταματήσω τις σπουδές μου, γιατί λόγω των αριστερών μου φρονημάτων ήταν δύσκολο να παρακολουθήσω τα μαθήματα – σας λέω, λοιπόν, ότι για εμάς και για πολλούς άλλους δημοκρατικούς πολίτες αυτές οι διατάξεις είναι ανατριχιαστικές. Εγώ ανατρίχιασα όταν τις διάβασα. Πώς τολμάτε να τις προτείνετε; Εγώ σαν μητέρα, αν είχα σήμερα παιδιά που επρόκειτο να φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο, δεν θα ήθελα τα παιδιά μου να πάνε σε ένα ανελεύθερο πανεπιστήμιο. Θα ήθελα τα παιδιά μου να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν μόνα τους την προσωπικότητά τους και να ξέρουν και να αποφασίζουν τα ίδια τι είδους φοιτητές και, στη συνέχεια, τι είδους πολίτες θα γίνουν.
Όσο για την παραβατικότητα μέσα και γύρω από τα πανεπιστήμια, με το παρεμπόριο και τα ναρκωτικά, χαίρομαι που βρίσκεται στη Βουλή ο κ. Χρυσοχοΐδης, γιατί θέλω να τον καλέσω για ακόμα μία φορά να έρθει τώρα, τώρα εδώ στη γειτονιά μου, εδώ που μένω στο Μεταξουργείο και να δει τι σημαίνει παρεμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών και εγκληματικότητα. Ή μήπως οι πολίτες που ζούνε γύρω και κάτω από την Ομόνοια είναι πολίτες β’ κατηγορίας; Φτωχοί, μετανάστες και Έλληνες, που μάθανε να συμβιώνουν με την παρανομία και την εγκληματικότητα. Ελάτε, κ. υπουργέ, τώρα, να μαζέψουμε τις ματωμένες σύριγγες, που είναι εδώ έξω από το σπίτι μου και από τα άλλα σπίτια της γειτονιάς, για να προστατέψουμε τα μικρά παιδιά, τα παιδιά όλης της γειτονιάς που πηγαίνουν και γυρίζουν κάθε μέρα από τα δημοτικά σχολεία και από τον βρεφονηπιακό σταθμό. Τα έχω πει πάρα πολλές φορές αυτά, κ. υπουργέ, αλλά είπαμε, εδώ κατοικούν φτωχοί άνθρωποι, μετανάστες, δεν είναι και ψηφοφόροι σας. Μήπως περισσεύουν, κ. υπουργέ, τίποτα χρήματα εκεί στο υπουργείο σας για τη δημιουργία κάποιου ειδικού σώματος προστασίας της ζωής μας από τους εμπόρους ναρκωτικών εδώ στο κέντρο της Αθήνας; Και αφήστε τα πανεπιστήμια. Κι εμάς δεν μας νοιάζει τι χρώμα στολή θα φορούν θα φορούν αυτοί.
Αυτά. Σας ευχαριστώ πολύ.»
