Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΑΚΕ καθηγητών
Το Δ.Σ της ΟΛΜΕ το τελευταίο χρονικό διάστημα κινήθηκε εναντίον του νομοσχεδίου, που κατατέθηκε την περασμένη βδομάδα από το Υπουργείο Παιδείας και αφορά στη φοίτηση, στη φύλαξη των ΑΕΙ, στην πρόσβαση στα ΑΕΙ, καθώς και στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε θεωρεί πολιτικά απαράδεκτο οι αριστερές παρατάξεις (ΣΥΝΕΚ, Παρεμβάσεις, ΠΑΜΕ) και ο «συνεργάτης » τους (ΠΕΚ) να διαπληκτίζονται τώρα, για το ποιος στήριξε περισσότερο και ποιος λιγότερο τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας, ενώ το προηγούμενο διάστημα μαζί ψήφιζαν όλες τις δράσεις της ΟΛΜΕ εναντίον του νομοσχεδίου.
Είναι τραγικό να διαγκωνίζονται, εν μέσω πανδημίας, για το ποιος είναι περισσότερο ή λιγότερο αριστερός και ενώ το Υπουργείο Παιδείας προχωρά σε μπαράζ νομοθετικών πρωτοβουλιών, χωρίς κανέναν διάλογο με την Ομοσπονδία. Τους ενημερώνουμε ότι οι συνάδελφοι αδιαφορούν για τα πιστοποιητικά «αριστεροφροσύνης», που διεκδικούν, αλλά αποζητούν μία Ομοσπονδία με θέσεις και προτάσεις υπεύθυνες και αρνούνται τη στείρα αντιπαράθεση.
Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε ήταν και παραμένει πρώτη δύναμη στους εκπαιδευτικούς, γιατί διαχρονικά θέτει τους συναδέλφους πάνω από κόμματα και κυβερνήσεις. Το αποδείξαμε πολλές φορές στο παρελθόν (αύξηση ωραρίου, υποχρεωτικές μεταθέσεις, διαθεσιμότητες) και δε διστάζουμε και τώρα να καταγγείλουμε τα κακώς κείμενα και τις λανθασμένες αποφάσεις του Υπουργείου (κολλέγια, εξωτερική αξιολόγηση, κάμερες στις τάξεις, τηλεδιαγωνίσματα κ.α)
Είναι απορίας άξιον πώς δύο προτάσεις για την αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, τόσο όμοιες μεταξύ τους, δεν ενοποιήθηκαν σε μία και δεν παρουσιάστηκαν από την τωρινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ ως κοινή πρόταση Κεραμέως – Γαβρόγλου, ώστε να αποτελέσει βήμα συναίνεσης και σύνθεσης πάνω σε ένα σημαντικό ζήτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι απορίας άξιο πώς για ένα θέμα που έχει να κάνει με την παιδαγωγική διάσταση των σχολικών μονάδων, σημειώνονται τόσες πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις, ενώ οι δύο νόμοι ( Κεραμέως και Γαβρόγλου) έχουν από ελάχιστες έως και μηδενικές διαφορές. Θα περιμέναμε από την τωρινή πολιτική ηγεσία, μέσα στη δύσκολη εποχή της πανδημίας και των περιορισμών, να λειτουργήσει μέσα σε πνεύμα και κλίμα σύνθεσης και συναίνεσης και να βάλει τη δική της πινελιά πάνω σε νόμους που έχουν ήδη ψηφιστεί (νόμος Παπαθεοδώρου 2013, νόμος Γαβρόγλου 2019). Θα είχε συνθέσει σε μία πρόταση σχεδόν το σύνολο των διαφορετικών απόψεων (ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ) και δεν θα είχαμε μία στείρα αντιπαράθεση.
Οι δύο νόμοι ( Κεραμέως και Γαβρόγλου) έχουν εμφανέστατες ομοιότητες, παρουσιάζουν σημαντικές αδυναμίες και περιλαμβάνουν:
τεράστια γραφειοκρατική δουλειά από μέρους των εκπαιδευτικών.
δείκτες και άξονες που απαιτούν χρονοβόρες διαδικασίες.
συγκρότηση ομάδων εργασιών των εκπαιδευτικών κάθε σχολείου.
συνεχείς εκθέσεις και συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων εκτός ωραρίου.
εξωτερικούς αξιολογητές τους συντονιστές εκπαίδευσης, οι οποίοι συνεργάζονται με τις σχολικές μονάδες για τον προγραμματισμό & την αποτίμηση και συντάσσουν δικές τους εκθέσεις.
εκθέσεις αριθμητικές με κλίμακες παρουσίασης των αξόνων και των δράσεων από τα Περιφερειακά Συμβούλια.
αντίστοιχες εκθέσεις από το ΙΕΠ.
Είναι προφανές ότι η ΔΑΚΕ Καθηγητών, η οποία από θέση αρχής, είναι υπέρ της αυτοαξιολόγησης θα επιθυμούσε ένα νομοθέτημα λιγότερο γραφειοκρατικό, περισσότερο λειτουργικό και χωρίς εξωτερικούς αξιολογητές.
Η στάση των παρατάξεων για την αυτοαξιολόγηση
Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε καταγγέλλει την παράταξη των ΣΥΝΕΚ, που στην πανομοιότυπη αποτίμηση σχολικής μονάδας (νόμος Γαβρόγλου), στήριξε αυτήν την εσωτερική διαδικασία για την αυτοαξιολόγηση των σχολείων, ενώ τώρα καταγγέλλει τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης (νόμος Κεραμέως). Είναι προφανές ότι η θέση τους αυτή είναι καθαρή αντιπολιτευτική. Τους θυμίζουμε την στάση που κράτησαν τα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ , όπου ποτέ δεν ψήφισαν την απόσυρση νομοσχεδίων της τότε κυβέρνησης, που ανέτρεπαν δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων (νομοσχέδιο για το προσοντολόγιο Γαβρόγλου) και νόθευαν τον παιδαγωγικό ρόλο του Λυκείου (νόμος Γαβρόγλου για το Λύκειο). Τα ΣΥΝΕΚ στήριζαν την παρόμοια με την τωρινή αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, γιατί την έφερε ο «δικός» τους Γαβρόγλου και γιατί την έλεγε «αποτίμηση». Την στάση τους όμως αυτή δεν την ξεχνούν οι συνάδελφοι.
Καταγγέλλουμε, επίσης, το «δεκανίκι» των αριστερών παρατάξεων, την ΠΕΚ, που ξέχασε τη στάση της τα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ (νυν ΚΙΝΑΛ). Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες του χώρου τους, που αφορούσαν στην εκπαίδευση ήταν καταστροφικές (αξιολόγηση του εκπαιδευτικού-νόμος Διαμαντοπούλου, αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας- νόμος Παπαθεοδώρου). Η ΠΕΚ θεωρεί ότι οι συνάδελφοι έχουν αδύνατη μνήμη. Οι συνάδελφοι, όμως, θυμούνται τη στάση της ΠΑΣΚ όλα αυτά τα χρόνια και ας άλλαξε όνομα (ΠΕΚ). Οι συνάδελφοι θυμούνται ότι η ΠΑΣΚ – ΠΕΚ ψήφιζε και στήριζε όλες τις προτάσεις για αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας. Τώρα τι άλλαξε, κύριοι της πρώην ΠΑΣΚ και νυν ΠΕΚ; Οι συνάδελφοι θυμούνται ότι η ΠΑΣΚ μαζί με τις ΣΥΝΕΚ στο 8ο συνέδριο ψήφισαν την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων και αυτή τη θέση έχει η σήμερα Ομοσπονδία έως σήμερα. Στο Δ.Σ της ΟΛΜΕ, η ΠΑΣΚ- ΠΕΚ είπε ότι συμφωνεί με την αυτοαξιολόγηση των σχολείων και πρέπει η Ομοσπονδία να διακηρύξει τη θέση αυτή, αλλά καταγγέλλει την αυτοαξιολόγηση της Κεραμέως γιατί είναι νεοφιλελεύθερη!!!
Δε μας κάνει καμία εντύπωση η στάση των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ. Διαχρονικά ασκούν μία στείρα κριτική και επιζητούν παραταξιακά και κομματικά οφέλη. Στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να σταθούν απέναντι στο Υπουργείο Παιδείας δεν κάνουν καμία αναφορά στις προηγούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αξιολόγηση (Διαμαντοπούλου, Παπαθεοδώρου, Γαβρόγλου) και αναφέρονται μόνο στην τωρινή νομοθετική πρωτοβουλία, αποκρύπτοντας και την διαχρονική τους θέση που είναι ενάντια σε κάθε μορφή αξιολόγησης. Είναι οφθαλμοφανές ότι τους ενώνει η στείρα αντιπαράθεση.
Η απάντηση της ΔΑΚΕ καθηγητών
Απέναντι σε αυτόν τον καιροσκοπισμό των υπόλοιπων συνδικαλιστικών δυνάμεων, η ΔΑΚΕ απαντά με τη στάση που κρατούσε και κρατάει πάντα. Παραμένουμε πιστοί και συνεπείς στις θέσεις και στις αξίες, που μας έχουν χαρίσει την πρώτη θέση όλα αυτά τα χρόνια.
Υπενθυμίζουμε σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα ότι είχαμε κρατήσει την ίδια στάση στους προηγούμενους νόμους ( Παπαθεοδώρου 2013, Γαβρόγλου 2019). Την ίδια ακριβώς στάση κρατάμε και στον νόμο της παρούσας πολιτικής ηγεσίας. Λέμε ναι στην εσωτερική διαδικασία της αυτοαξιολόγησης σχολικής μονάδας, με λιγότερη γραφειοκρατία και χωρίς εξωτερικούς αξιολογητές, που θα κατηγοριοποιούν τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς. Είμαστε απόλυτα αντίθετοι στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, που θα οδηγήσει σε «καλά» και «κακά» σχολεία.
Η ΔΑΚΕ καθηγητών στο ΔΣ της Ομοσπονδίας ψήφισε «λευκό» στην απόφαση της ΟΛΜΕ για την αυτοαξιολόγηση για 3 λόγους:
Τόνισε ότι δεν πρέπει να μείνει η Ομοσπονδία στην πολιτική κριτική της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας, αλλά να επικεντρωθεί, κυρίως, στις παιδαγωγικές παραμέτρους αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Ζήτησε να ενσωματωθεί στο σχετικό κείμενο της Ομοσπονδίας η θέση της ΟΛΜΕ για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, διότι θα πρέπει να γνωρίζει η κοινωνία ποια είναι η άποψή μας και να μην ακούει μόνο τις καταγγελίες.
Διαφώνησε στο σκεπτικό της συμπλήρωσης συγκεκριμένου πρακτικού των Συλλόγων Διδασκόντων, για να μην δοθεί η δυνατότητα στην Διοίκηση, να κινηθεί εναντίον των συναδέλφων.
Σχετικά με τα συλλαλητήρια για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ
Όσον αφορά τις αποφάσεις για τα συλλαλητήρια, εν μέσω πανδημίας, ενάντια στο νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η παράταξη της ΔΑΚΕ ψήφισε «υπέρ» των συλλαλητηρίων, χωρίς όμως τη μαζική παρουσία συναδέλφων και με τη συμβολική παρουσία του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας.
Και αυτό έγινε για τους εξής λόγους:
Εξαιτίας των απαγορεύσεων των συναθροίσεων δεν θέλαμε να θέσουμε σε κίνδυνο την υγεία των συναδέλφων, που θα συμμετείχαν σε μία μαζική διαδήλωση, ιδίως στην περιοχή της Αττικής, που έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή εξαιρετικής επικινδυνότητας λόγω πολλαπλών κρουσμάτων Covid 19.
Τα συλλαλητήρια αυτά διοργανώνονταν από τις φοιτητικές παρατάξεις. Είδαμε, λοιπόν, στην πράξη ότι δεν τηρήθηκαν τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας.
Δεν είναι δυνατόν οι αριστερές παρατάξεις και το «δεκανίκι» τους να επικαλούνται την πανδημία κατά το δοκούν. Δεν είναι δυνατόν να καταγγέλλουν το Υπουργείο Παιδείας ότι προχωρά σε νομοθετικές πρωτοβουλίες, εν μέσω πανδημίας και την ίδια στιγμή να ξεχνούν την πανδημία και να καλούν σε μαζικές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια!
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΑΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ
Η ΔΑΚΕ Καθηγητών εναντιώθηκε σε συγκεκριμένα σημεία στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ.
Η ΔΑΚΕ καθηγητών διαφωνεί:
Με την επιβολή Μ.Ο. που θα οδηγήσει έναν αριθμό μαθητών μας εκτός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Με τη φύλαξη των Πανεπιστημίων από την Αστυνομία. Προτείνει το Πρυτανικό Συμβούλιο και ο Πρύτανης να έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα στη φύλαξη των Πανεπιστημιακών Χώρων.
Με τη διάταξη που προβλέπει μέγιστο χρόνο φοίτησης στα ΑΕΙ το ν+2. Προτείνουμε να προβλεφθεί ένα μεταβατικό στάδιο μιας 5ετίας, για να μπορέσουν όλοι οι φοιτητές, να αποφοιτήσουν. Είμαστε αντίθετοι σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που αιφνιδιάζουν τους ενδιαφερόμενους. Στη συνέχεια θα ήταν δυνατόν να τεθούν χρονικά όρια φοίτησης. Επιβάλλεται, όμως, να ληφθούν υπόψη συγκεκριμένες παράμετροι (εργαζόμενοι φοιτητές, λόγοι υγείας, λόγοι οικονομικής αδυναμίας) και να χορηγηθούν φοιτητικά δάνεια στους φοιτητές που ανήκουν στις κατώτερες εισοδηματικές ομάδες.
Με το δραστικό περιορισμό στην επιλογή Πανεπιστημιακών Σχολών. Θεωρούμε εύλογο τον ενδοιασμό για τις υπερβολικά πολλές επιλογές, που ίσχυαν έως σήμερα. Όμως, με τον νέο νόμο, οι επιλογές των υποψηφίων συρρικνώνονται δραματικά, με αποτέλεσμα να προκαλούνται άγχος και ανασφάλεια στους υποψηφίους. Επίσης, μία λανθασμένη επιλογή Σχολών μπορεί να οδηγήσει έναν υποψήφιο μέσης βαθμολογίας εκτός ΑΕΙ. Αυτός θα υποχρεωθεί με το δεύτερο μηχανογραφικό να επιλέξει σχολές με πολύ χαμηλότερη βάση από την επίδοσή του. Είναι προφανές ότι η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε είναι αντίθετη στο διπλό μηχανογραφικό, γιατί ο παράγοντας τύχη δεν πρέπει να παίζει κανέναν ρόλο στη συγκεκριμένη διαδικασία.
H ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε δεν επιθυμεί να μείνουν μαθητές μας εκτός Πανεπιστημίων, για να οδηγηθούν στα Ιδιωτικά Κολέγια, ως μόνη διέξοδος για σπουδές και επαγγελματική αποκατάσταση. Πιστεύουμε, επίσης, ότι τα Περιφερειακά Πανεπιστήμια πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν περισσότερες θέσεις και να δέχονται φοιτητές με χαμηλότερη βαθμολογία. Μόνο έτσι δε θα οδηγηθούν σε μαρασμό και σε κλείσιμο αξιόλογα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που βρίσκονται στις εσχατιές της χώρας μας και προωθούν την έρευνα και την επιστήμη. Η ΔΑΚΕ Καθηγητών πιστεύει ότι ο στόχος της Πολιτείας πρέπει να είναι η στήριξη της Δημόσιας Εκπαίδευσης και η δημιουργία Δημοσίων Πανεπιστημίων αυξημένου κύρους, τα οποία θα δέχονται το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό φοιτητών. Η Παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό που πρέπει να προσφέρει η Πολιτεία στους πολίτες της. Στο ερώτημα, που τίθεται «τι θα τους κάνουμε τόσους πτυχιούχους;» η απάντηση είναι ότι η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου των πολιτών μιας χώρας βοηθάει στην οικονομική και κοινωνική αναβάθμιση της ίδιας της χώρας. Εξάλλου, βρισκόμαστε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ο κάθε Ευρωπαίος εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να δουλέψει οπουδήποτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι οξύμωρο ένας μαθητής που έγραψε π.χ μέσον όρο 7.5 να απορρίπτεται από τα Δημόσια Πανεπιστήμια, αλλά να έχει το δικαίωμα να εγγραφεί στα Ιδιωτικά Κολλέγια, τα οποία με νομοθετικές πρωτοβουλίες της νυν κυβέρνησης, είναι ισότιμα όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι, επίσης, οξύμωρο ένας φοιτητής Δημοσίου Πανεπιστημίου να αποβάλλεται από αυτό, εάν δεν έχει αποφοιτήσει στα έξι χρόνια, αλλά ένας σπουδαστής Ιδιωτικού Κολλεγίου να έχει το δικαίωμα να αποφοιτήσει μετά από δέκα χρόνια, μόνο και μόνο επειδή πληρώνει δίδακτρα.
Εν κατακλείδι, η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε, πιστή στις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού, πιστεύει ότι η Εκπαίδευση είναι αγαθό που η Πολιτεία οφείλει να παρέχει δωρεάν στους πολίτες της. Η παράταξή μας δεν πιστεύει στην πάλη των τάξεων. Θεωρεί ότι επιβάλλεται να δίνεται από την οργανωμένη Πολιτεία η δυνατότητα, ώστε τα παιδιά από τις φτωχότερες κοινωνικές τάξεις, που έχουν το ζήλο, τη διάθεση αλλά και τις δυνατότητες να ανέλθουν στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνικής πυραμίδας.
