Επιμέλεια – Φωτογραφία : Δημήτρης Καστανάρας
Δεν είναι διάσημη, δεν βρίσκεται τόσο συχνά στις σελίδες των περιοδικών, αλλά έχει μια απλότητα και μια γλύκα…..
Η Κύθνος ή αλλιώς Θερμιά, είναι ένα όμορφο νησί των Δυτικών Κυκλάδων που κράτα πάντα χαμηλό προφίλ και χαμηλούς τόνους.
Με πολλές ειδυλλιακές παραλίες (35 τον αριθμό), πανέμορφα γραφικά χωριά, με την παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και ανθρώπους τόσο φιλόξενους που σε κάνουν να νιώθεις δικός τους άνθρωπος…
Η Κύθνος, σε πολύ κοντινή απόσταση από την Αθήνα, μόλις δύο ώρες με καράβι από το Λαύριο, είναι ένας προορισμός αναπτυσσόμενος που απευθύνεται σε όλους εκείνους που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία των Κυκλάδων, που δεν έχει αλωθεί από το μαζικό τουρισμό.
Μη έχοντας την κοσμοπολίτικη φήμη, σου δίνει απλόχερα την καρδιά της και την γαλήνια κυκλαδίτικη ομορφιά της χωρίς τα πολλά τουριστικά μαγαζιά με τουριστικά είδη και τα πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα πολλά ταβερνάκια και μπαράκια.
Κρύβει πολλές διαφορετικές εικόνες όταν τη γνωρίσεις καλύτερα.
Πολλά σκόρπια ξωκλήσια, δύο μεγάλους οικισμούς, τη Χώρα ή Μεσσαριά και τη Δρυοπίδα, το Μέριχα το λιμάνι του νησιού, τα Λουτρά, το σπήλαιο Καταφύκι, ερείπια αρχαίων ναών και μεσαιωνικών κάστρων, το υδροθεραπευτήριο του 1840, σιδερένιες γέφυρες από τα παλιά μεταλλεία.
Η Χώρα ή Μεσσαριά είναι γεμάτη εκκλησίες και σοκάκια στολισμένα. Τα λευκά μικρά σπίτια, τα σοκάκια όπου καταλήγουν σε μικρές αυλές δημιουργούν ένα σφιχταγκαλιασμένο οικισμό. Τα καλντερίμια της γεμίζουν από ντόπιους που πηγαίνουν στις δουλειές τους, ή σε κάποιο καφενεδάκι. Μόλις μεσημεριάσει ο οικισμός μοιάζει να ερημώνει καθώς η μεσημεριανή σιέστα θεωρείται στοιχείο της καλοπέρασης των κατοίκων και είναι ακόμα μια απόδειξη ότι η Χώρα κατοικείται από ντόπιους.
Η Δρυοπίδα είναι ο επόμενος οικισμός μετά την Χώρα όπου θα θέλετε να χαθείτε στα σοκάκια του. Είναι ίσως ο μοναδικός οικισμός σε νησί που δεν βλέπει θάλασσα. Δημιουργήθηκε μέσα σε πλαγιές προκειμένου να προστατευθεί από τους πειρατές.
Αξίζει να περπατήσετε στις γειτονιές της και στη Πιάτσα ή Αγορά όπως τη λένε οι ντόπιοι και να κάνετε στάση, όπου στις ταβερνούλες και τα καφενεία συγκεντρώνεται ο περισσότερος κόσμος του χωριού. Προσέξτε μόνο γιατί τα στενάκια της Δρυοπίδας είναι σαν λαβύρινθος.
Tο σπήλαιο Καταφύκι στην Δρυοπίδα, αποτέλεσε κατά το παρελθόν καταφύγιο για τους κατοίκους του νησιού, όμως έχει δεχθεί αρκετές καταστροφές. Η σημαντικότερη αιτία των αλλοιώσεων του φυσικού του διάκοσμου, ήταν τα φουρνέλα και ο δυναμίτης που χρησιμοποίησαν οι ξένες εταιρείες εξόρυξης σιδήρου, όταν το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε σαν ορυχείο, αλλά και οι ντόπιοι οι οποίοι μετά την Ανάσταση χρησιμοποιούσαν την κεντρική αίθουσα για να χορεύουν. Αξίζει να το επισκεφθείτε καθώς διατηρεί σημαντικό μέρος του σταλακτιτικού του διάκοσμου.
Ο Μέριχας, το λιμάνι της Κύθνου, από τους παραθαλάσσιους οικισμούς είναι εκ των πραγμάτων αυτός με τη μεγαλύτερη κίνηση. Ψαροταβέρνες με τραπέζια πάνω στην άμμο, λίγα μικρομάγαζα για βασικές προμήθειες και δίπλα του οι πιο οργανωμένες παραλίες του νησιού.
Από τον Μέριχα ξεκινούν δύο δρόμοι, ο ένας για την βόρια πλευρά του νησιού και ο άλλος για την νότια.
Το νησί δίνει την δυνατότητα να κάνετε το μπάνιο σας με ησυχία αρκεί να ακολουθήσετε κάποιους χωματόδρομους, ή να πάτε με πλοιάριο. Φυσικά να έχετε μαζί σας τουλάχιστον νερό. Οι παραλίες της έχουν κυρίως άμμο, αρμυρίκια που προσφέρουν σκιά και καθαρά νερά, αλλά μην ψάχνετε για πλήρως οργανωμένη.
Παίρνοντας τον δρόμο για να πάμε βόρια του νησιού η πρώτη παραλία που συναντάμε είναι τα Μαρτινάκια. Μια μικρή αλλά πολύ όμορφη παραλία με τα αρμυρίκια.
Ακολουθούν οι παραλίες της Επισκοπής, όπου η άσφαλτος φτάνει μέχρι την ακτή διευκολύνοντας τις οικογένειες με μικρά παιδιά να κάνουν το μπάνιο τους στα ρηχά και καθαρά νερά της.
Το ίδιο συμβαίνει και στην αμέσως επόμενη παραλία της Απόκρουσης, ο ασφάλτινος δρόμος θα σας οδηγήσει στην παραλία. Έχει άμμο και αρκετά αρμυρίκια που προσφέρουν σκιά.
Από εδώ, κοντά από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, ξεκινά και ο χωματόδρομος που καταλήγει στην παραλία Κολώνα, ενώ από τον Μέριχα φεύγουν τακτικά καραβάκια για αυτή τη φημισμένη και πανέμορφη παραλία της Κύθνου. Η πολύ φωτογραφημένη στενή λωρίδα αμμουδιάς ελκύει επίσης γύρω της πολλά σκάφη.
Τα Λουτρά είναι ο πρώτος οικισμός της Κύθνου που αναπτύχθηκε τουριστικά χάρη στο Υδροθεραπευτήριο του «Όθωνα και της Αμαλίας», όπως είναι σε πολλούς γνωστό.
Το Σχοινάρι είναι μικρός κόλπος βόρεια των Λουτρών. Γαλαζοπράσινα νερά και αρμυρίκια για σκιά είναι αυτό που θα βρείτε εκεί.
Παίρνοντας τον δρόμο, από τον Μέριχα προς τα νότια, προς Δρυοπίδα, θα βρούμε τον οικισμό της Κανάλας που είναι χτισμένος σε χαμηλό λόφο γύρω από την Παναγιά της Κανάλας, με λίγα πεύκα να την κυκλώνουν, δίνοντας μια άλλη εικόνα της Κύθνου.
Η παραλία Αντώνηδες, είναι ένας μικρός κολπίσκος που βρίσκεται από την άλλη πλευρά του οικισμού της Κανάλας και της Μεγάλης Άμμου. Κατεβαίνοντας λίγα σκαλιά θα βρείτε άμμο με βοτσαλάκι αλλά και αρμυρίκια ανάμεσα στις βραχώδεις πλαγιές του κολπίσκου. Μια υπέροχη παραλία, ήσυχη με γαλαζοπράσινα νερά.
Συνεχίζοντας ακόμα πιο νότια, αποκαλύπτεται η πιο τραχιά πλευρά της Κύθνου και μαζί της παραλίες με μια παρθένα και κάποιες φορές άγρια ομορφιά, όπως η Γαϊδουρόμαντρα, το Σιμουσί, ο Σκύλος.
Το τοπίο ηρεμεί στον Άγιο Δημήτριο στα νοτιοδυτικά, με κρίνα της άμμου, λίγες αιώρες κρεμασμένες από τα αλμυρίκια, δύο ταβερνάκια και διάσπαρτα ενοικιαζόμενα και εξοχικά στην πλαγιά πίσω του.
Το εκκλησάκι της Παναγίας της Φλαμπουριανής είναι πάντα σημείο αναφοράς για ωραία ηλιοβασιλέματα.
Η παραλία Φλαμπούρια, με άμμο, βοτσαλάκι και αρμυρίκια για σκιά και δύο ταβερνάκια.
Πραγματικά αξίζει τον κόπο να επισκεφτεί κανείς αυτό το γραφικό και ήσυχο κυκλαδίτικο νησί.
