Εκατοντάδες φοιτητές συμμετείχαν στο Φοιτητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Άγαλμα τη Ειρήνης στη Λάρισα, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη που έχουν οι φοιτητές για να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να ξεσκάσουν, να αισθανθούν όμορφα και αισιόδοξα μετά από 1,5 χρόνο κλειστών σχολών, μακριά από τα εργαστήρια, τις πρακτικές και κλινικές ασκήσεις, βιώνοντας την υποβάθμιση των μορφωτικών του δικαιωμάτων μέσα από την τηλεκπαίδευση.
Παράλληλα έδωσαν την απάντηση τους στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που αρνήθηκε να παραχωρήσει χώρο για την διεξαγωγή του Φοιτητικού Φεστιβάλ, επικαλούμενη την πανδημία και την απόφαση της κυβέρνησης να παραμείνουν οι σχολές κλειστές για τους φοιτητές, απαγορεύοντας να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Ταυτόχρονα επιβεβαιώθηκαν οι ισχυροί αγωνιστικοί δεσμοί της ΚΝΕ με τους φοιτητές της πόλης, δεσμοί που χτίστηκαν στους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, όπου τα μέλη της ΚΝΕ, μέσα στους Φοιτητικούς Συλλόγους, πρωτοστάτησαν, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαπάλη, την οργάνωση, τη μαζικοποίηση της πάλης, άνοιξαν δρόμο στην πολιτικοποίηση της σκέψης ακόμα περισσότερων φοιτητών, σπάζοντας το φόβο και τη μοιρολατρία.
Στον χώρο που προετοίμασαν με όρεξη και μεράκι τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, υπήρχε έκθεση με θέμα «Το φοιτητικό κίνημα και η συμβολή της ΚΝΕ στην ανάπτυξη των αγώνων», στην οποία ξεναγήθηκαν δεκάδες φοιτητές. Ταυτόχρονα στο χώρο πραγματοποιήθηκε τουρνουά σκάκι.
Το Φεστιβάλ ξεκίνησε με χαιρετισμό από το Λαυρέντη Κουρελά, στέλεχος της ΚΝΕ. Έπειτα, έγινε η κεντρική ομιλία από την Μαρία Γαβαλά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέα της ΕΠ Θεσσαλίας, η οποία στάθηκε στις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις , επισημαίνοντας πως, «χιλιάδες φοιτητές σε όλη την Ελλάδα, ήρθαν με την μόνη συνεπή δύναμη της νεολαίας, με την ΚΝΕ, δράσατε από κοινού στο κίνημα, διαμορφώσατε διεκδικήσεις για τα δίκια σας, οξυμμένα προβλήματα που συσσωρεύονται στις σπουδές σας. Οι πολύμορφοι αγώνες σας, οι εκδηλώσεις, συζητήσεις που κάνατε, οι επιτροπές αγώνα που στήσατε στα έτη σας, σας φέρνουν σήμερα, σε θέση μεγαλύτερης ευθύνης απέναντι σε όσους συμφοιτητές σας προβληματίζονται αλλά δεν τόλμησαν, αγωνιούν για το αύριο, αλλά δεν μπόρεσαν να δούνε τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα.
Σε αυτούς έχετε υποχρέωση να πείτε πώς πολεμήσατε τον κατάπτυστο νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη, πώς σταθήκατε αλληλέγγυοι στους διωκόμενους συμφοιτητές σας του ΑΠΘ, πώς αντιταχθήκατε στο «φοιτητικό της ασφάλειας» που ήδη η κυβέρνηση επιχειρεί να στήσει στο ΑΠΘ ζητώντας λίστα ονομάτων συνδικαλιστών φοιτητών, την ίδια ώρα που η συγκεκριμένη πρυτανεία παριστάνει το λαγό ζητώντας τα ονόματα!
Σε αυτούς οφείλετε να εξηγήσετε γιατί οι κυβερνήσεις περικόπτουν διαχρονικά τους προϋπολογισμούς, γιατί τα δίνουν στα ραφάλ και στην πανεπιστημιακή αστυνονομία και όχι στην σίτιση, στην στέγαση, στην περίθαλψή σας.
Κι αυτό το οφείλετε σε εσάς τους ίδιους και σε εκείνους γιατί ο αγώνας σας είναι δίκαιος.
Το οφείλετε γιατί είστε το αυριανό επιστημονικό δυναμικό της χώρας, που πρέπει να μπει στην παραγωγή, με ψηλά το κεφάλι. Με την επίγνωση ότι μόνη διέξοδος είναι ο οργανωμένος αγώνας στον τόπο δουλειάς αύριο, στον τόπο σπουδών, στη σχολή, σήμερα ενάντια σε μια πολιτική, που όποια μορφή και να παίρνει, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα αγριεύει, όσο της το επιτρέπουμε.
Γιατί η ιστορία των κοινωνιών, η ιστορία της πάλης των τάξεων, αποδεικνύει ότι μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε γίνεται.
Ο δικός σας αγώνας πίεσε, ενόχλησε. Κι αυτό είναι σπουδαίο, γιατί:
- Αποδείξατε ότι η δύναμη του συλλογικού αγώνα, η αγωνία για τις σπουδές και το μέλλον σας μπορεί να γίνει όπλο συλλογικής διεκδίκησης κόντρα στη μιζέρια, τον ατομικό δρόμο, τον κλείσιμο στο καβούκι.
- Ο δικός σας αγώνας πίεσε, ενόχλησε, γιατί : Μέσα σε αυτό τον ενάμιση χρόνο κλειστών σχολών καθόλου δεν σταμάτησε η επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στα πανεπιστήμια. Καθόλου δεν σταμάτησε η αξιολόγηση µε τα κριτήρια της αγοράς, τα βήµατα αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελµα, η κατηγοριοποίηση πτυχίων και τµηµάτων».
Κλείνοντας τόνισε πως, «Ο χρόνος που πέρασε, η πείρα από την διεκδικητική πάλη που συγκεντρώσατε, τα βήματα ανασύνταξης που μετρήσατε στο κίνημά σας, αλλά και η στάση του αντιπάλου μας, απέδειξαν ότι σήμερα πρέπει να σκεφτούμε όπως ο αντίπαλός μας. Στρατηγικά. Σήμερα έχει σημασία να σκεφτούμε πώς πραγματικά μπορούμε να ζούμε, με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνικής.
Να απαλλαγούμε από κυβερνητικές αυταπάτες, ότι κάποιος, κάτι, κάποτε θα κάνει για εμάς.
Είσαστε νέοι, αμφισβητείστε τους. Αναζητήστε το φαινομενικά άπιαστο, δηλαδή το ριζοσπαστικό, το πρωτοπόρο, το αληθινά επαναστατικό.
Οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές επιμένουμε. Γιατί αληθινή πρόοδος είναι να ανοίξουμε δρόμο για μια κοινωνία στο ύψος των αναγκών και των ονείρων μας. Εκεί θα βρίσκει νόημα και ο σκοπός της επιστήμης, που είναι να συμβάλλει στο ξαλάφρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης από το μόχθο, την άγνοια, από τον σκοταδισμό.
Για ένα Πανεπιστήµιο πραγµατικά δηµόσιο και δωρεάν, που θα στηρίζει τις νέες και τους νέους στις σπουδές τους, με εξασφάλιση δωρεάν σίτισης και στέγασης για όλους τους φοιτητές, με κάλυψη όλων των οικονοµικών αναγκών για τις σπουδές σε συγγράµµατα, αναλώσιµα, µεταφορές, με εξασφάλιση ιατρικής περίθαλψης των φοιτητών και κάλυψη των πολιτισµικών, αθλητικών και ψυχαγωγικών αναγκών τους. Για ένα Πανεπιστήµιο που θα παρέχει ενιαία επιστηµονική µόρφωση και επαγγελµατική ειδίκευση. Κόντρα στην πολιτική που δηµιουργεί πτυχία πολλών ταχυτήτων και τα αντικαθιστά µε προσόντα. Ένα πανεπιστήμιο πλήρως στελεχωµένο µε µόνιµο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, µε σύγχρονες υποδοµές και εξοπλισµό . Που θα προάγει τη συζήτηση, τον προβληµατισµό, ανοιχτό στη διάθεση του λαού να έχει πρόσβαση στην επιστηµονική γνώση.
Με κατοχυρωµένες τις δηµοκρατικές ελευθερίες, με ανοιχτές και διαφανείς όλες τις διαδικασίες και τις αποφάσεις στη διοίκηση και τη διαχείριση των οικονοµικών του. Που διασφαλίζει να ανταλλάσσεται ελεύθερα η επιστηµονική γνώση, τα επιστηµονικά επιτεύγµατα, µεταξύ Τµηµάτων, Ιδρυµάτων και επιστηµόνων.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα για παράδειγμα στο θέμα των εμβολίων, που ενώ αποτελούν καρπό επιστημονικής σκέψης της ανθρωπότητας, ενώ αποτελούν τείχος προστασίας, την ίδια στιγμή αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες «μπίζνες» μεταξύ φαρμακευτικών κολοσσών και άλλων ομίλων, ανταγωνιστικών μεταξύ τους για το μεγαλύτερο κέρδος. Σε αυτό τον δύσκολο και μεγάλο, μα μόνο ρεαλιστικό για τα συμφέροντά σας αγώνα, σας καλούμε.»
Στη συνέχεια οι Pisum Sativum, τραγούδησαν γνωστά και αγαπημένα τραγούδια, αλλά και αντάρτικα τραγούδια, ανεβάζοντας την αγωνιστική διάθεση. Έπειτα τραγούδησαν ο Στέλιος Καραβίδας, ο Smakos, η Κωνσταντίνα Κατσογιάννη, ο Αλέξανδρος Μπαρμπούτης, ξεσηκώνοντας για τα καλά τους φοιτητές .
Τελειώνοντας το Φεστιβάλ οι φοιτητές ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού τους στο 30ό Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, με σύνθημα «Σε Ελλάδα και Τουρκία ίδιος ο εχθρός: ΝΑΤΟ – κυβερνήσεις – καπιταλισμός. Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον», που θα γίνει στη Λέσβο στις 9-11 Ιούλη.
