«ΌΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ» ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΣΟΝΑ

Αυτό το καλοκαίρι ο Δήμος Ελασσόνας έχει τη χαρά να φιλοξενήσει στο πλαίσιο των καλοκαιρινών δράσεων, το Θεσσαλικό Θέατρο στην παράσταση «Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι» τα κείμενα και τη σκηνοθεσία της οποίας υπογράφει ο Κώστας Τσιάνος, σηματοδοτώντας έτσι την επιστροφή στους ρυθμούς κανονικότητας που τόσο έλειψαν την περίοδο των περιοριστικών μέτρων.

Η παράσταση θα διεξαχθεί με δωρεάν είσοδο για το κοινό, μετά από συνεργασία του δήμου και του Θεσσαλικού Θεάτρου, την Παρασκευή 6 Αυγούστου στις 21:15 μ.μ. στο λόφο του Ανοιχτού Θέατρου Ελασσόνας, μια παράσταση υψηλής ποιότητας, από καταξιωμένους ηθοποιούς και συντελεστές, με ζωντανή ορχήστρα  και φωτογραφίες από τον Τάκη Τλούπα.

«Καλούμε τους πολίτες να παρακολουθήσουν την θεατρική παράσταση, καθώς είναι μια καλή ευκαιρία μετά από καιρό, να απολαύσουν αγαπημένους καλλιτέχνες επί σκηνής και να έχουν ένα βράδυ γεμάτο αναμνήσεις, χρώματα και εικόνες στον λόφο του Ανοιχτού Θεάτρου. Η προσφορά πολιτιστικών αγαθών, υψηλής ποιότητας στους πολίτες, πάντα υπό την αυστηρή τήρηση όλων των προβλεπόμενων υγειονομικών πρωτοκόλλων, είναι προτεραιότητα μας, καθώς και η στήριξη των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στο χώρο του πολιτισμού, που δοκιμάστηκαν εξαιτίας της πανδημίας» δήλωσε ο δήμαρχος Ελασσόνας κ. Γάτσας με αφορμή την θεατρική παράσταση.

Λόγω των περιοριστικών μέτρων οι πολίτες μπορούν να κάνουν τηλεφωνική κράτηση θέσεων στο τηλέφωνο 2493024444.

Η σκηνή θα γεμίσει με όμορφες αναμνήσεις από το παρελθόν, χρώματα και εικόνες που αναβιώνουν την ιστορικότητα της πόλης της Λάρισας και τονίζουν την διαχρονική της λαμπρότητα σε έναν κόσμο ονείρου, αναμνήσεων και φαντασίας.

Ο σκηνοθέτης σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι! Και θυμάμαι έντονα τα νεανικά και εφηβικά μου χρόνια που  τα πέρασα σε μια φτωχογειτονιά της Λάρισας στη δεκαετία του ’50 και χαίρομαι.

Μια εποχή που αν και ήταν βαθιά πληγωμένη απ’ τον πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο σπαραγμό, ο ταλαίπωρος Έλληνας προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του και για να ξεγελάσει τη μιζέρια του, την βόλευε όπως, όπως ψευτοδουλεύοντας και με μικροδιασκεδάσεις.

Χαρακτηρίστηκε σαν δεκαετία της αθωότητας , μόνο που δεν ήταν και τόσο αθώα. Η κυβερνητική αστάθεια, το παλάτι, η αστυνομοκρατία, ο τραμπουκισμός, οι πολιτικές συνομωσίες, οι μαζικές δίκες, οι εκτελέσεις, οι εξορίες, η απελπιστική ανεργία, η φτώχεια, η υποτίμηση της Δραχμής στο 100%, η εσωτερική μετανάστευση στα αστικά κέντρα, η φυγή στην ξενιτειά, το πιστοποιητικό των κοινωνικών φρονημάτων για εύρεση εργασίας, η λογοκρισία, η μαύρη αγορά πώλησης μωρών σε οικογένειες της Αμερικής, το εκστρατευτικό σώμα του Ελληνικού Στρατού που βρέθηκε στον πόλεμο της Κορέας, ήταν μερικά από τα δεινά που ταλαιπώρησαν τον Λαό μας.

Η  ένταξή μας στο ΝΑΤΟ και η Αμερικάνικη βοήθεια  με το σχέδιο «Μάρσαλ» δεν είχαν στόχο να βοηθήσουν μόνο οικονομικά την  χώρα, αλλά και να επέμβουν στην αλλοπρόσαλλη διοίκησης της και τέλος, να την «Αμερικανοποιήσουν»,να επιβάλλουν το Μάμπο, την Σάμπα, την Ρούμπα, το Τσα-Τσα  και άλλους εξωτικούς χορούς. Στέναζαν οι κρατικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί με τραγούδια όπως : «Ο Κούμπα-Κούμπα-Κούμπα -Κουμπατσέρο», «Θα’ ρθω να σε κλέψω Μαριγούλα – Μαριγώ να πάμε στο Μεξικό», «Θα γίνω Βραζιλιάνα με το σομπρέρο σου» και άλλα τραγελαφικά και νόστιμα.

Το Ελληνικό λαϊκό τραγούδι με το μπουζούκι, για άλλη μία φορά το πέταξαν στο περιθώριο. Παρ’ όλα αυτά οι συνθέτες του ρεμπέτικου τραγουδιού μεγαλουργούσαν.

Με όλες αυτές τις μνήμες θέλησα να δημιουργήσω ένα γοητευτικό έργο, με νοσταλγία, γέλιο και συγκίνηση για τους συντοπίτες μου. Μια παράσταση λαϊκή, βασισμένη στους κώδικες της Ελληνικής Επιθεώρησης και των αναψυκτηρίων του 1950 με φόντο την Λάρισα της μετεμφυλιακής εποχής. Είναι μία παράσταση που κουβαλάει τις εμπειρίες μου 45 χρόνων που εργάζομαι για το δικό μας Θεσσαλικό Θέατρο. Το χρωστούσα στο κοινό μας και στη φυσιογνωμία του Θεάτρου μας, που τόσα χρόνια προσπαθούμε να γίνει ένα γνήσιο λαϊκό θέατρο. Οι θεατές μας θα θυμηθούν πολλά και άλλοι τόσοι θα μάθουν το τι έγινε τότε. Θα τραγουδήσουν και θα χορέψουν τα αξέχαστα τραγούδια της  εποχής. Θα μνημονεύσουν το σχέδιο Μάρσαλ και τα ρούχα που έντυναν την ανέχεια τους, σταλμένα από την ΟΥΝΡΑ. Θα γελάσουν, θα προβληματιστούν και θα συγκινηθούν με τα καλά ,τα άσχημα και τα δραματικά επεισόδια που βίωσε ο κοσμάκης εκείνη τη εποχή».

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος

Σκηνικά – Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου

Μουσική Επιμέλεια, Διδασκαλία: Αλέξανδρος Τσιωνάς

Φωτισμοί: Μάκης Παπατριανταφύλλου

Βοηθός Σκηνοθέτη : Ειρήνη Ζγούρη

Προβολές: Ιωάννης Πέτρου

Επεξεργασία εικόνων Βαγγέλης Αντωνόπουλος

Κατασκευή Κοστουμιών : Νικολέτα Καϊση

Κατασκευή Σκηνικού: Χρήστος Καράκης, Νίκος Ανδριανόπουλος

Υπεύθυνος Παραγωγής : Νίκος Γεωργάκης

Επιμέλεια ήχου  Γιώργος Γκόλαντας

Φωτογραφίες παράστασης: Βασίλης Αγγλόπουλος

Βοηθός φωτογράφου  Ηλίας Αγγλόπουλος

Τρέιλερ: Δημήτρης Βάλλας – Life of Film productions,

Αφίσα: Μουτζούρα

Παίζουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Βασίλης Καρμίρης, Χρήστος Κορδελάς, Μαρσέλα Λένα, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Αθηνά Σακαλή, Ηρακλής Τζαφέτας, Παναγιώτης Τόλιας, Θάλεια Χαραρά.

Οι φωτογραφίες στην παράστασης είναι του Τάκη Τλούπα.

Στην παράσταση παίζουν ζωντανά μουσική οι ηθοποιοί: Ηρακλής Τζαφέτας Σαξόφωνο. Θάλεια Χαραρά Πιάνο. Παναγιώτης Τόλιας Φλάουτο. Βασίλης Καρμίρης Μαράκες και ο Αλέξανδρος Τσιωνάς Κιθάρα και Τραγούδι.

Στην ηχογράφηση της μουσικής έπαιξαν: Γιώργος Αγγελάκης ακορντεόν και τρομπόνι, Αποστόλης Γιάγκος πιάνο, Σπύρος Καβαλλιεράτος κιθάρα, Ιωάννης Μακρυγιάννης κρουστά, Ευάγγελος Τσιαπλές μπουζούκι.

 

 

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ