Με θλίψη ανακοινώνουμε την απώλεια του ομότιμου καθηγητή Γλωσσολογίας, Θανάση Νάκα, ιδρυτικού μέλους της Εταιρίας μας.
Ο Θανάσης Νάκας, διαπρεπής φιλόλογος και γλωσσολόγος, επί 42 συναπτά χρόνια υπηρέτησε ως γυμνασιακός καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, ως συντάκτης και διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Συντάξεως του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής της Ακαδημίας Αθηνών και ως καθηγητής γλωσσολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ως επιστήμονας, ο Θανάσης Νάκας χαρακτηρίζεται για την επιμονή και τον ενθουσιασμό της έρευνας, ως ακαδημαϊκός δάσκαλος για το πάθος αλλά και τη μεταδοτικότητά του, με μιαν αξιοσημείωτη ικανότητα να ανασύρει από το τεράστιο υλικό της έρευνας τα πιο κατάλληλα παραδείγματα. Με σπουδές μουσικής και μιαν όχι τυχαία καλλιτεχνική παιδεία, αλλά και με μιαν ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ, πρόσφερε απολαυστική παρέα σε όσους τον συναναστρέφονταν. Με όλα αυτά εξηγείται για ποιο λόγο στη μακρά διαδρομή του στον ακαδημαϊκό χώρο έχει δημιουργήσει μια πολυαριθμότατη ομάδα ‘ευχαριστημένων’ μαθητών και φίλων.
Οπαδός, σε ό,τι αφορά την επιστημονική μέθοδο, του δόγματος «ανανεωμένη παράδοση», προσπάθησε, στην προσέγγιση των θεμάτων που τον απασχόλησαν, να «μπολιάσει» την παραδοσιακή γραμματικοσυντακτική θεωρία με ό,τι ουσιαστικά καινούργιο εκόμισαν οι νεότερες γλωσσολογικές θεωρήσεις. Παράλληλα, στο δημοσιευμένο έργο του, γνωρίζοντας τις ανάγκες της σχολικής τάξης αλλά και αντλώντας εμπειρία από μιαν αδιάκοπη επαφή και επικοινωνία του με τους εκπαιδευτικούς, προσπάθησε να συνδυάσει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τη θεωρία με τη διδακτική πράξη.
Και μετά την αφυπηρέτησή του, το 2016, δεν σταμάτησε την ενεργό δράση και προσφορά στην παιδεία και την εκπαίδευση του τόπου μας εργαζόμενος μέχρι την τελευταία στιγμή για την ολοκλήρωση του «Εγκυκλοπαιδικού Λεξικό των Σχημάτων Λόγου», ολοκληρώνοντας έτσι την κωδικοποίηση της νέας ελληνικής γλώσσας, την οποία τόσο εύστοχα είχε ξεκινήσει ο Αχιλλέας Τζάρτζανος, του οποίου υπήρξε συνεχιστής στον τομέα αυτό.
Το κενό που αφήνει στην επιστήμη με την αναπάντεχη «αναχώρησή του» είναι χωρίς αμφιβολία δυσαναπλήρωτο.
