ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΓΙΑ ΤΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ (ZACKIE OH)

Συγκέντρωση και πορεία με αφορμή τη συμπλήρωση 3 ετών από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης στο κέντρο της Λάρισας με τη συμμετοχή μελών της Αντιρατσιστικής και της Queer Ομάδας Βλαχοντάνες.

Οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση θα καθίσουν στο εδώλιο εντός του Οκτωβρίου, ενώ σε ανακοίνωσή της η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας αναφέρει τα εξής:
“Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, στο κέντρο της Αθήνας, μέρα μεσημέρι και σε δημόσια θέα, δολοφονήθηκε βάναυσα ο Ζακ Κωστόπουλος, γκέι και οροθετικός, πολιτικός ακτιβιστής της LGBTQ+ κοινότητας, αντιρατσιστής και αντιφασίστας γνωστός και με το alter ego του, την ντραγκ περσόνα Zackie Οh.

Ιδιοκτήτες με στοιχεία καθημερινού φασισμού και αστυνομικοί συνέπραξαν στη δολοφονία του μπροστά σε δεκάδες βλέμματα κοινωνικής απάθειας.
Καθώς η τηλεόραση μιλούσε εντελώς ανυπόστατα για «δράστη» και για «ληστή που αυτοτραυματίστηκε», καταλάβαμε για μια ακόμα φορά πώς η κανονικοποιημένη βία παρουσιάζει ως θύτη το θύμα της.
Έχουν περάσει ήδη τρία χρόνια χωρίς δικαιοσύνη. Οι φονιάδες θα καθίσουν στο εδώλιο στη δίκη που θα ξεκινήσει τον Οκτώβρη με ακρωτηριασμένο κατηγορητήριο.
Τρία χρόνια χωρίς δικαίωση .

Όμως ταυτόχρονα όλο αυτό το διάστημα ένας λόγος πρωτόγνωρος ξεχύθηκε από παντού, συναισθηματικός και διεκδικητικός, διαθεματικός, λόγος που πενθεί, αλλά και απαιτεί και εξεγείρεται. Λόγος που απαίτησε να ξανασκεφτούμε πού βρίσκεται η ευθύνη για την καθημερινή, τη φυσική βία που καμώνεται την ανήξερη, και να ξανασκεφτούμε επίσης πώς γίνεται ανεκτή η θανατοπολιτική:

Πώς, δηλαδή, προγράφονται άνθρωποι, αποκλείονται, περικλείονται, πακετάρονται με συνοπτικές διαδικασίες, μπροστά στα μάτια μας ή πίσω από αυτά.
Στους δρόμους ξετυλίχτηκαν πολλές και καινοφανείς πρακτικές θρήνου και μνήμης, επιθυμίας για συντροφική αντίσταση. Αίφνης, το γκλίτερ έγινε όχι μόνο μνημολογία, αλλά και αντιφασιστικό σύμβολο. Το υψωμένο τακούνι, σημείο καταγγελίας της έμφυλης, της ρατσιστικής, της κανονικοποιημένης βίας. Η οδός Γλάδστωνος, χωρόσημο μνήμης, οδός, τώρα πια, του Ζακ.

«… μπορούμε, ακόμα και μέσα στο πιο πηχτό σκοτάδι, να παράγουμε φως. Αυτό, άλλωστε, έκανε πάντα η κοινότητά μας. Και ότι, ναι, ρε, όσο κλισέ και να ακούγεται, η αγάπη θα νικήσει» Ζακ Κωστόπουλος”.

Η QUEER ΟΜΑΔΑ ΒΛΑΧΟΝΤΑΝΕΣ

Σχετική ανακοίνωση υπήρξε και από την queer ομάδα Βλαχοντάνες, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:
“… Για μας η δολοφονία της Ζάκι αλλά και τα επακόλουθα αυτής δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά γραμμική συνέχεια ενός συστήματος εξουσιών που καθημερινά βιώνουμε στο πετσί μας. Κάθε γυναικοκτονία, κάθε βιασμός, κάθε παραβιαστική- παρενοχλητική συμπεριφορά, κάθε τρανσφοβική, ομοφοβική και ρατσιστική επίθεση, κάθε απέλαση μετανάστη/ριας, κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης (hot spot), κάθε αστυνομική αυθαιρεσία, κάθε εκκένωση κατάληψης, κάθε μορφή κρατικής καταστολής, κάθε φορά που οι φασίστες βγαίνουνε στο δρόμο, έρχεται να μας θυμίσει πως όλες οι εξουσίες και οι καταπιέσεις είναι αλληλένδετες και αλληλοσυμπληρώμενες”.

Ειρήνη Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ