Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες,
Αγαπητοί μαθητές, αγαπητές μαθήτριες,
Το χρονικό του Πολυτεχνείου έχει καταγραφεί στην ιστορία των νεώτερων χρόνων της χώρας μας. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μαρτυρούν οι πρωτογενείς πηγές και οι προσωπικές αφηγήσεις των προσώπων που πρωταγωνίστησαν σε αυτά. Μαρτυρούν την κατάληψη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τον αγώνα των φοιτητών και των φοιτητριών. Μαρτυρούν τα συνεχή μηνύματα που εξέπεμπε ο ραδιοφωνικός σταθμός και προσδιόριζαν το χώρο και το λόγο λειτουργίας του: «Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων».
Μαρτυρούν τα συνθήματα που εκφωνούνταν ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς: «Κάτω η χούντα». Μαρτυρούν την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, την κατάργηση των ατομικών ελευθεριών, την καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Μαρτυρούν το μέγεθος της κινητοποίησης, το μέγεθος της εξέγερσης, τη συμπαράσταση των πολιτών, το «λαϊκό» κίνημα. Τέλος, μαρτυρούν τη σιωπή, τη σιωπή που επικράτησε μετά την εισβολή του τανκ στο χώρο του Πολυτεχνείου, τη στιγμή που σταμάτησε να ακούγεται ο Εθνικός μας Ύμνος που καταλύθηκε το Πανεπιστημιακό άσυλο και καταστάλθηκε από στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις η εξέγερση των φοιτητών και των φοιτητριών.
Σήμερα, ας τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για τους νέους και τις νέες που απεβίωσαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και ύμνησε ο Γ. Ρίτσος μέσα από τους στίχους του αποκαλώντας τους ως «Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια. Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων, Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα….». Σήμερα, ας απονείμουμε μνεία στους πρωταγωνιστές των γεγονότων που διαδραματίστηκαν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ας συλλογιστούμε την αποτύπωση του αγώνα τους στην ιστορία, το κληροδότημά τους στη διασφάλιση των ελευθεριών μας, στη διασφάλιση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Η Διευθύντρια Π.Ε. Λάρισας
Αικατερίνη Καραγιώργου