Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Το ημερολόγιο σε λίγες ώρες θα γράφει 2022, αλλά η χώρα μας ζει την κινηματογραφική «Ημέρα της Μαρμότας» ξανά και ξανά, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα για την κοινωνική πλειοψηφία από τον Ιούλιο του 2019. Και δεν έχει αλλάξει από την ημέρα που έγινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός, τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο γιατί προς το χειρότερο έχουν γίνει πολλά και σε πολλούς τομείς.
Στα εργασιακά, για παράδειγμα, ξεκίνησαν από την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης και συνέχισαν με τις απλήρωτες υπερωρίες. Στις συντάξεις κατάργησαν τη 13η που είχε επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ κι αντί για κοινωνικό μέρισμα για τους συνταξιούχους το διοχετεύουν για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Για την επιχειρηματικότητα έχουν μειώσει φόρους μόνο για τους μεγάλους παίκτες ενώ οι μικρομεσαίοι έχουν πνιγεί στα χρέη, πανδημικά και μη, χωρίς να ελπίζουν σε τίποτα αφού και τα χρήματα του Ταμείου Ανάπτυξης θα κατευθυνθούν στα βαριά πορτοφόλια.
Δεν θέλω, πάντως, να είμαι άδικος. Οφείλω να ομολογήσω ότι χάρη στην κυβέρνηση από την 1η Ιανουαρίου ο κατώτατος μισθός αυξάνεται στα 663 ευρώ, από τα 650 ευρώ που τον είχε αυξήσει ο ΣΥΡΙΖΑ καταργώντας παράλληλα το ρατσιστικό υποκατώτατο μισθό για τους νέους. Οι πολίτες, δηλαδή, θα έχουν τη χαρά να απολαμβάνουν 26 επιπλέον κουλούρια Θεσσαλονίκης το μήνα, αλλά μέχρι εκεί. Η κυβέρνηση, όπως είχε εγκαίρως αναφέρει ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, δεν θέλει να μας παχύνει αλλά να μας αδυνατίσει γιατί με την ανηφόρα που έχουν πάρει οι τιμές πολλών βασικών διατροφικών προϊόντων το αποκαλούμενο καλάθι της νοικοκυράς μάλλον άδειο θα μένει παρά θα γεμίζει…
Κοροϊδία και στέρηση της ελπίδας
Ο Έλληνας μπορεί να αντέξει πολλά. Το απέδειξε και στα χρόνια των μνημονίων. Δεν αντέχει, όμως, την κοροϊδία και τη στέρηση της ελπίδας που τόσο απλόχερα σκορπίζει αυτή η κυβέρνηση. Αντί για ενίσχυση της μεσαίας τάξης βλέπουμε φτωχοποίησή της. Αντί για επενδύσεις και νέες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, λουκέτα και μισθούς των 200 ευρώ. Αντί για ρυθμίσεις και διαγραφή χρεών, επιστρεπτέες προκαταβολές και διανομή των δισεκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου Ανάπτυξης μέσω των συστημικών τραπεζών από τις οποίες οι μικρομεσαίοι δεν μπορούν να περάσουν ούτε απέξω.
Παρόλα αυτά, δεν είμαι απαισιόδοξος για το 2022. Κι αυτό γιατί θα είναι χρονιά νέας αρχής για τη χώρα μέσω μιας προοδευτικής κυβέρνησης που με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα έχει στο επίκεντρό της την κοινωνική πλειοψηφία, με έγνοια για την κοινωνική συνοχή και τη βιώσιμη ανάπτυξη για όλους. Κανείς δεν θα μείνει πίσω κι αυτό εγγυώνται προτάσεις μας όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, η διαγραφή μεγάλου μέρους του πανδημικού χρέους και ρύθμιση σε δόσεις του υπόλοιπου, η ενεργοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας ώστε να ενισχυθεί η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα με ρευστότητα και με καλούς όρους, αλλά και η συμμετοχή των 13 περιφερειών της χώρας στην πίτα του Ταμείου Ανάκαμψης, οι οποίες τώρα έχουν αποκλειστεί…
Όλοι μας να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι
Η αισιοδοξία είναι στάση ζωής, ωστόσο για να ορθοποδήσει απαιτεί όλοι μας να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι εδώ για να εκφράζει τους πολίτες που η φωνή τους δεν φτάνει στα κέντρα λήψης αποφάσεων ή φτάνει παραμορφωμένη από τα αλαλάζοντα κύμβαλα των ΜΜΕ. Με αυτούς τους πολίτες συναναστρέφομαι σε καθημερινή βάση, αφουγκράζομαι τις αγωνίες τους και προσπαθώ να τις μεταφέρω με τον πιο γνήσιο τρόπο εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Και είναι ακριβώς αυτή η λαϊκή αγανάκτηση για τη ζωή που της στερείται που θα πνίξει σαν τσουνάμι την ακριβοπληρωμένη προπαγάνδα, την εξαπάτηση και το φόβο που εμπορεύεται η κυβέρνηση.
Καλή, αγωνιστική κι ανατρεπτική χρονιά σε όλες κι όλους. Με πίστη στον άνθρωπο και τη δύναμή του, που μπορεί να κινήσει ακόμα και βουνά.
