Θα παρουσιαστούν κοστούμια του Θεσσαλικού Θεάτρου
Μια διαφορετική αλλά αρκετά σημαντική και εντυπωσιακή έκθεση με τίτλο “Διάλογοι” θα έχουν την ευκαιρία να δούνε όσοι επισκεφτούν το επόμενο διάστημα το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων. Η έκθεση ανοίγει σήμερα τις πύλες της για το κοινό.
Η έκθεση όπως ανέφερε και αντιδήμαρχος Π. Σάπκας συνδυάζει αυτό που έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος το ζειν και το ευ ζειν. Για το ζειν είναι το αλεύρι για το ευ ζειν το θέατρο, εδώ μέσω των κοστουμιών του, μερικά εκ των οποίων μπορούν να σταθούν ως αυτοτελή έργα τέχνης.
Στη συγκεκριμένη έκθεση συνεργάζονται το μουσείο σιτηρών με το θεσσαλικό θέατρο. Για να μας δείξουν τις δυο όψεις της ανθρώπινης φύσης, την ύλη και το πνεύμα, την τροφή και την τέχνη. Το ίδιο απαραίτητα στη ζωή μας. Χωρίς την τροφή δεν υπάρχει η ζωή, χωρίς την τέχνη η ζωή είναι αφόρητη.
“Καταρχάς, όταν συνεργούμε, πάντα κάτι καλό προκύπτει. Επίσης, όταν καινοτομούμε. Όταν συνδυάζουμε αταίριαστα εκ πρώτης όψεως, πράγματα, χώρους, ιδέες, τέχνες, αλλά στην πραγματικότητα απολύτως συγγενή.
Στην προκειμένη περίπτωση συνδυάσαμε αυτό που έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος το ζειν και το ευ ζειν. Για το ζειν είναι το αλεύρι για το ευ ζειν το θέατρο, εδώ μέσω των κοστουμιών του, μερικά εκ των οποίων μπορούν να σταθούν ως αυτοτελή έργα τέχνης.
Και ο Μύλος του Παππά ως αλευροβιομηχανία είναι μάρτυρας της ιστορίας της πόλης, και ως κύτταρο πολιτισμού κομμάτι του πολιτισμού της, που συνεχίζει να γράφει ιστορία, τότε παράγοντας αλεύρι την πρώτη ύλη για το πιο σημαντικό τρόφιμο το ψωμί, και σήμερα, παράγοντας τέχνη, με το μπαλέτο, τη φιλαρμονική, τον δημοτικό κουκλοθίασο, το μουσείο κούκλας, το θεσσαλικό θέατρο και το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων.
Ακόμα τις καλλιτεχνικές ομάδες που φιλοξενούνται στο κεντρικό κτήριο, το ΣΜΟΥΘ, η OFFART, η φωτογραφική ομάδα fplus κλπ. Κι εδώ, λειτουργούμε ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το θεσσαλικό έχει συνεργαστεί με τον κουκλοθίασο, το μουσείο με το μπαλέτο και με τις ομάδες του Μύλου κοκ. Και τώρα το μουσείο σιτηρών με το θεσσαλικό θέατρο.
Πιστεύω, πως δεν υπάρχει πιο σωστό σκηνικό για τα κοστούμια του θεάτρου μας, αριστουργήματα σπουδαίων καλλιτεχνών όπως ο Ζιάκας, η Παπαντωνίου, ο Κατρανίτσας και οι νεώτερες Μανωλοπούλου και Στρούλια, από τα μηχανήματα του Μύλου του Παππά, από το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων. Να ευχαριστήσω όσους εργάστηκαν γι’ αυτή την έκθεση, γιατί προηγήθηκε πολλή δουλειά, έρευνα, συναντήσεις, συνεργασία, συνεννοήσεις. Αλλά άξιζε τον κόπο και θα το διαπιστώσετε κι εσείς. Το στήσιμό της είναι και έξυπνο και σύγχρονο, τιμά το παρελθόν κοιτώντας το μέλλον! Όπως οφείλει να κάνει κάθε πολιτιστικός φορέας”, ανέφερε ο κ. Σάπκας στη σύντομη εισήγησή του”.
Χθες είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στην έκθεση εκπρόσωποι των ΜΜΕ από τον αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Πάνο Σάπκα, την υπεύθυνη του Μουσείου Σιτηρών και Αλεύρων, Κωνσταντίνα Κόντσα, την καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου, Κυριακή Σπανού, την υπεύθυνη Βεστιαρίου του Θεσσαλικού Θεάτρου, Νικολέτα Καϊση, την σκηνογράφο καθώς και την Ανδρονίκη Τσαγκαράκου. Στην έκθεση συμμετέχουν ακόμη, ο προϊστάμενος Θεσσαλικού Θεάτρου, Νίκος Γεωργάκης και η θεατρολόγος, Μάρθα Αρταπυρίδου.
Σε δηλώσεις για την περιοδική έκθεση “Διάλογοι” η υπεύθυνη του Μουσείου Σιτηρών και Αλεύρων, Κωνσταντίνα Κόντσα, επεσήμανε ότι “Οι διάλογοι είναι μία έκθεση όπου παρουσιάζονται 18 θεατρικά κουστούμια από το βεστιάριο του θεσσαλικού με μία ομάδα μασκών. Τα κοστούμια παρουσιάζονται ως αυτοτελείς δημιουργίες και εκτίθεται ελεύθερα αποσπασμένα από τον ηθοποιό και το σανίδι. “.
Ακολούθησε ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Πανος Σάπκας, ο οποίος τόνισε ότι “όταν συνεργούμε, πάντα κάτι καλό προκύπτει. Επίσης, όταν καινοτομούμε. Όταν συνδυάζουμε αταίριαστα εκ πρώτης όψεως, πράγματα, χώρους, ιδέες, τέχνες, αλλά στην πραγματικότητα απολύτως συγγενή. Στην προκειμένη περίπτωση συνδυάσαμε αυτό που έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος το ζειν και το ευ ζειν. Για το ζειν είναι το αλεύρι για το ευ ζειν το θέατρο, εδώ μέσω των κοστουμιών του, μερικά εκ των οποίων μπορούν να σταθούν ως αυτοτελή έργα τέχνης.”.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεσσαλικού Θεάτρου, Κυριακή Σπανού δήλωσε ότι” Το θέατρο είναι μία πολυφωνική Τέχνη και παίρνοντας ένα κομμάτι του βάζοντας το μέσα σε ένα Μουσείο δημιουργείς ένα άλλο κομμάτι του δημιουργείς ένα άλλο installation, το οποίο φωτίζει με έναν άλλον τρόπο το χώρο αλλά και τα εκθέματα. Το θεατρικό κουστούμι από μόνο του είναι μία αφήγηση δεν είναι ένα ρούχο που αποτυπώνει πάντα μία εποχή έναν τόπο έναν χαρακτήρα και μια τεχνική ικανότητα γιατί πάντα το κουστούμι έχει μια εξειδικευμένη τεχνογνωσία.”.
φωτογραφίες: ertnews.gr
