Δήλωση της βουλευτού Λάρισας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- Π.Σ. Άννας Βαγενά
Με φρίκη παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την υπόθεση του πολλαπλού βιασμού της 24χρονης νεαρής από τη Θεσσαλονίκη, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, που το κορίτσι είχε βγει να διασκεδάσει με την παρέα της και κατέληξε θύμα πολλαπλών βιασμών.
Η θύελλα αντιδράσεων στα Μέσα κοινωνικής Δικτύωσης για τους αλλεπάλληλους βιασμούς του κοριτσιού, όπου εμπλέκεται γόνος γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας από την Αθήνα και η κατακραυγή για τη μομφή που εξέφρασαν πολλοί, με ερωτήματα «Πώς βρέθηκε εκεί;», «Γιατί πήγε;» κ.α., δεν είδαμε να συνοδεύτηκε από την αντίστοιχη αποδοκιμασία και οργή στα «μεγάλα» Μέσα μαζικής Ενημέρωσης.
Αντίθετα, αυτά «κουκούλωσαν» το γεγονός. Γιατί, άραγε; Για να μη χάσουν τους χορηγούς; Με τίνος πλάτες οι εγκληματίες αυτοί χρησιμοποιούν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι την όποια δύναμή τους;
Για το γνωστό κύκλωμα μαστροπείας στη Θεσσαλονίκη, που πρέπει να εξαρθρωθεί, και το οποίο ακολουθεί ένα πανομοιότυπο μοτίβο δράσης, με θύματα πολλές κοπέλες, ούτε λόγος.
Μακάρι κανενός το παιδί να μη βρεθεί ποτέ σε αυτή τη θέση, σε κανενός το παιδί να μην τύχει να αποδεχθεί κάποτε κάποια πρόσκληση για διασκέδαση, μαζί με τους φίλους του, και να έχει παρόμοια κατάληξη:
«Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, διοργανώσαμε εγώ και οι συνεργάτες μου ένα πάρτυ σε σουίτα γνωστού πεντάστερου ξενοδοχείου της πόλης μας. Στην προσπάθεια να γίνει μια όμορφη βραδιά, πίεσα βλακωδώς νεαρές κοπέλες να παραστούν, ώστε να ομορφύνει η βραδιά για τους φίλους και πελάτες μας, που ήρθαν από την Αθήνα για το τριήμερο. Η κατάσταση παρεκτράπηκε κατά τη διάρκειά της, με αποτέλεσμα να εκτεθεί ανεπανόρθωτα σωματικά και ψυχικά μία κοπέλα που γνωρίζω και που ήμουν σαφώς η πιεστική αιτία για να παραστεί στο πάρτυ. Το λιγότερο που έχω να πω είναι ότι οφείλω ένα τεράστιο συγγνώμη»!
Αυτά είπε ένας από τα «παλληκάρια» που διοργάνωσαν το πάρτυ. Και με μια απλή δήλωση στα κοινωνικά δίκτυα και με μια συγγνώμη θεώρησε ότι ξεμπέρδεψε. Τι κι αν ομολόγησε; Αφέθηκε τελικά ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Έτσι, ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Να μας πείτε τώρα ποιος τους καλύπτει, κύριοι της Κυβέρνησης.
Να απολογηθείτε και για τη δυσωδία της ΑΣΟΕ, για την ασυλία που απολαμβάνει από τις Αρχές ο πρωταγωνιστής των ημερών, ο Καθηγητής Αναστάσιος Δράκος. Ο εν λόγω καθηγητής, σε λίγες ημέρες, αναμένεται να απολογηθεί ως κατηγορούμενος για τοκογλυφία, ενώ η Εισαγγελία διεξάγει έρευνα εναντίον του και για παιδεραστία, κακουργηματική απιστία και πολλά ακόμη.
Απολαμβάνει κι αυτός την κυβερνητική ασυλία;
Κατά τα άλλα, το μόνο που σας απασχολεί στην Κυβέρνηση, είναι οι καταλήψεις στα πανεπιστήμια και το πώς θα εφαρμόσετε την καταστολή: «Οι παράγκες της βίας έχουν λάβει τέλος», μας είπε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος, και μαθαίνουμε ότι από σήμερα, 17 Ιανουαρίου ξεκινάει η εκπαίδευση των 400 νεοπροσληφθέντων ειδικών φρουρών, που θα στελεχώσουν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Θα παρακολουθήσουν, μας λένε, και μαθήματα ποινικής δικονομίας. Θα κάνουν και ασκήσεις προσομοίωσης.
Αστυνομία και καταστολή στα Πανεπιστήμια, τους κατ’εξοχήν χώρους ανταλλαγής ιδεών και ελεύθερης έκφρασης, για να σταματήσουν οι καταλήψεις των φοιτητών, ενώ μπορούν ανενόχλητοι να διδάσκουν εκεί Καθηγητές, εις βάρος των οποίων εκκρεμούν κατηγορίες για παιδεραστία…
Αυτά, καθώς και κάθε είδους κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των Καθηγητών τους, είναι τα πραγματικά προβλήματα που θα έπρεπε να σας απασχολούν, αλλά αυτά τα περνάτε «στα ψιλά». Αυτή τη δυσωδία πρέπει να καταπολεμήσετε.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια Κυβέρνηση που, ενώ η πανδημία μαίνεται κι η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι απελπιστική, ο πρωθυπουργός της κομπάζει, με παροιμιώδη αναισθησία: «Είμαστε χειρότεροι μόνο ως προς τον αριθμό των νεκρών», «Διασώσαμε όμως την οικονομία (στην πραγματικότητα, βέβαια, καταρρέει) και τον τουρισμό».
Να διαλέξουμε λοιπόν τι θέλουμε: το «κουκούλωμα» υποθέσεων σαν αυτή του βιασμού στη Θεσσαλονίκη, όταν αγγίζουν γόνους ισχυρών οικογενειών, ή την άμεση διαλεύκανσή τους;
Την αστυνόμευση των φοιτητών, ή αστυνόμευση στο ήθος των Καθηγητών που τους διδάσκουν;
Τα πρόσκαιρα οφέλη από τον τουρισμό, ή τις ζωές μας;
