Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα που ζητά να εξαλείψουμε τις αιτίες του πολέμου με διεθνιστικό εργατικό αγώνα χειραφέτησης
«Η εξέλιξη των αστικών σχέσεων ιδιοκτησίας δημιούργησε τους ανταγωνισμούς. Ο πόλεμος είναι μία από τις συνέπειες αυτών των ανταγωνισμών, προς όφελος των οποίων χρησιμοποιούνται άλυτα εθνικά προβλήματα, φιλοδοξίες, και όλα τα ιστορικά λείψανα. Στόχος των καπιταλιστικών τάξεων είναι πάντα το ξαναμοίρασμα των αγορών, η υποδούλωση χωρών κάτω από την εξουσία του κεφαλαίου, η επέκταση της κερδοσκοπικής τους απληστίας, η εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας και των φυσικών πόρων ολόκληρης της υδρογείου…
Ο πόλεμος αποκαλύπτει τη γυμνή μορφή του σύγχρονου καπιταλισμού…».
Διακήρυξη της διεθνούς σοσιαλιστικής διάσκεψης του Τσίμερβαλντ, 1915
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει ότι βρισκόμαστε ξανά σε μια εποχή ανοικτών πολεμικών συγκρούσεων προς όφελος του κεφαλαίου, στη βάση των οξυνόμενων ανταγωνισμών που δημιουργεί η καπιταλιστική κρίση. Πλευρά των αυξανόμενων ανταγωνισμών αποτελεί η σύγκρουση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με τον άξονα Κίνας-Ρωσίας.
Ο κινητήριος μοχλός σε αυτή τη φάση, ο παράγοντας που παροξύνει τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, είναι η επιθετική πρωτοβουλία των ΗΠΑ να περικυκλώσει τη Ρωσία, να πλήξει την προοπτική Σινο-Ρωσικού άξονα, να «ξαναμαζέψει» την Τουρκία και φυσικά να ματαιώσει την προσέγγιση Ρωσίας-Γερμανίας στο ζήτημα του Βόρειου Αγωγού Αερίου. Στο πλαίσιο αυτό, απαιτεί και επιτυγχάνει (όχι χωρίς προβλήματα) τη συστράτευση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε μια κλιμάκωση με τη Ρωσία, η οποία έχει τις δικές της φιλοδοξίες ανόδου του γεωπολιτικού και γεωοικονομικού της ρόλου, σε ένα αρνητικό σπιράλ πολεμικού κινδύνου που απειλεί την προοπτική της επιβίωσης και της ειρήνης, ειδικά των λαών της Ανατολικής Ευρώπης. Ο αντιδραστικός ανταγωνισμός ελληνικής και τουρκικής ολιγαρχίας για τον πρώτο ρόλο στην Αν. Μεσόγειο και στα Δυτ. Βαλκάνια, οδηγεί την Ελλάδα στο να γίνεται δύναμη κρούσης στην τυχοδιωκτική επιθετική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, οδηγεί σε οικονομική αφαίμαξη, πολιτική αντίδραση και πολεμικούς κινδύνους.
Η απαράδεκτη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μια κίνηση, που παρά τις αιτιάσεις και τη ρητορική από πλευράς του Ρωσικού κράτους και της ηγεσίας του, δεν γίνεται για να προστατευτούν οι λαοί των “λαϊκών δημοκρατιών” στην περιοχή του Ντονμπάς από τους φασίστες, αλλά για την προώθηση των δικών της πολιτικοοικονομικών καπιταλιστικών συμφερόντων. Οι λαοί της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του Ντονμπάς τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν από αυτόν τον πόλεμο, παρά μόνο φτώχεια πείνα και δυστυχία. Γι΄ αυτό λέμε όχι στην εισβολή και τον πόλεμο. Να αποσυρθούν τώρα τα ρωσικά στρατεύματα, όπως και όλα τα οπλικά συστήματα και οι βάσεις του ΝΑΤΟ που έχουν περικυκλώσει τη Ρωσία. Να μη σταλούν νέα όπλα και πολεμικό υλικό από τις χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους κομμουνιστές και τις μαχόμενες λαϊκές δυνάμεις στις χώρες αυτές.
Οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου που οδηγούν ακόμα και σε ανοιχτούς στρατιωτικούς πολέμους-πλάι στους οικονομικούς και κοινωνικούς- είναι τρανταχτή απόδειξη για τον καταστροφικό χαρακτήρα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, τα ιστορικά αδιέξοδα και τις άλυτες αντιθέσεις του. Φωτίζουν ανάγλυφα τον ξεπερασμένο χαρακτήρα αυτού του συστήματος, το σάπισμα του παλιού αυτού κόσμου.
Ο πόλεμος που διεξάγεται τώρα στην Ουκρανία, αλλά και η πολεμική προετοιμασία ευρύτερα και στην περιοχή μας, δηλητηριάζει συνειδήσεις, θρέφει τους εθνικισμούς, οδηγεί σε κλιμάκωση των εξοπλισμών (όπως ήδη ανακοίνωσε εμφατικά η Γερμανία και άλλες χώρες), ενώ οι κίνδυνοι για εμπλοκή της Ελλάδα λόγω της επέκτασης των Αμερικανικών Βάσεων, είναι άμεσοι. Οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Η εργατική τάξη σε κάθε χώρα, οι λαοί και η νεολαία δεν πρέπει να στοιχηθούν ή να μπουν κάτω από τις σημαίες του ενός ή του άλλου πόλου των καπιταλιστικών ανταγωνισμών. Αντίθετα, τώρα πρέπει να αγωνιστούμε για ένα ανεξάρτητο από τα αστικά συμφέροντα, επαναστατικό, διεθνιστικό, κομμουνιστικό κίνημα με στρατηγική απάντηση στη νέα εποχή. Για ένα δυνατό, μαζικό αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό κίνημα ενάντια στους αστικούς ανταγωνισμούς, την πολεμική προετοιμασία, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό.
Αγωνιζόμαστε άμεσα για:
Να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στην Ουκρανία. Όχι στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας στην περιοχή.
Δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών της Ανατολικής Ουκρανίας – Κάτω το ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου.
Να σταματήσει αμέσως κάθε εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Καμία ελληνική αποστολή όπλων και πολεμικού υλικού- κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα!
Καμιά ελληνική εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Να κλείσουν οι βάσεις, όχι στην μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ΝΑΤΟϊκό προγεφύρωμα.
Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.
Τα θεμελιακά συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού δεν μπορεί να τα υπερασπισθεί η κομμουνιστική αριστερά, παρά μόνο μέσα από τον πολιτικό αγώνα για την σύγκρουση και την ανατροπή των στρατηγικών κατευθύνσεων της πολιτικής του κεφαλαίου, πάνω στην βάση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος σε σύνδεση με την επαναστατική προοπτική.
Ο χυδαίος αντικομμουνισμός του ακροδεξιού καθεστώτος του Κιέβου, οι δηλώσεις περί ανάγκης «αποκομμουνιστικοποίησης» από τον Πούτιν, τα διαρκή ιδεολογήματα και η ρητορική της Δύσης/ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, αναδεικνύουν το πραγματικό αντίπαλο δέος: Την διεθνιστική εργατική επαναστατική πάλη και την παρέμβαση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού ρεύματος, που θα μπορεί να ενώσει τους λαούς στον αγώνα και την ελπίδα για ειρήνη, λευτεριά και κοινωνική απελευθέρωση, κόντρα στη βαρβαρότητα του κόσμου του κεφαλαίου, όποια γλώσσα κι αν μιλάει. Το δίλλημα μπροστά στους λαούς τίθεται ξανά και ξανά: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;
Οι δυνάμεις της σύγχρονης κομμουνιστικής απελευθέρωσης των εργαζομένων, της νεολαίας και των λαών θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην αντιπολεμική πάλη με τις παραπάνω θέσεις, υπογραμμίζοντας εμφατικά μέσα στις συνθήκες αυτές: Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!
