Από αρχαιοτάτους χρόνους τα ταξίδια θρησκευτικού χαρακτήρα ήταν ισχυρά κίνητρα μετακίνησης για τον άνθρωπο. Η ανάγκη να έρθουν σε επαφή με το θείο υποκινεί Έλληνες και ξένους ταξιδιώτες να επισκεφθούν τη χώρα μας, που βρίθει από εκκλησίες και Μονές, πραγματικά αριστουργήματα αρχιτεκτονικής.
Είτε στη χερσαία είτε στη νησιωτική Ελλάδα συρρέρουν προσκυνητές αλλά και θαυμαστές της ιστορίας και της αρχιτεκτονικής των θρησκευτικών κτισμάτων. Ανατρέχοντας στα δρομολόγια πλοίων Κυκλάδες ο ενδιαφερόμενος δεν έχει παρά να επιλέξει τον προορισμό της επιθυμίας του, που θα τον οδηγήσει στην έκφραση του θρησκευτικού αισθήματος και τον θαυμασμό αναρίθμητων τόπων λατρείας. Λαοθάλασσες σχηματίζονται -ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες- οπότε και γιορτάζει στο μοναστηριακής μορφής συγκρότημα της Μονής της Παναγίας της Τήνου για να προσκυνήσουν. Κι αν η ανάγκη της ψυχικής ανάτασης και του προσκυνήματος υποκινεί τους πιστούς να επισκεφθούν το ιερό νησί της Τήνου, ένα από τα ομορφότερα βυζαντινά ψηφιδωτά του κόσμου, αυτό που κοσμεί το Καθολικό της Παναγίας της Νέας Μονής Χίου, γεμίζει τα δρομολόγια πλοίων Κυκλάδες από λάτρεις της βυζαντινής τέχνης, αλλά και της τέχνης εν γένει.
Λίγες ώρες από τον Πειραιά η Μονή Ταξιαρχών της Σερίφου
Μέσα από τα μεγαθήρια της βυζαντινής και μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής έρχεται να διακριθεί και η επιβλητική Μονή Ταξιαρχών φρουριακής μορφής, που μπορεί να θαυμάσει κανείς διανύοντας την απόσταση Πειραιάς- Σέριφος. Βόρεια της Σερίφου βρίσκεται η Μονή Ταξιαρχών αφιερωμένη στους προστάτες του νησιού Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ, που χρονικά τοποθετείται στο 16ο αιώνα, ενώ λέγεται, ότι στη θέση του προϋπήρχε μια μικρή εκκλησία από τα μέσα του 15ου αιώνα.
Σύμφωνα με την παράδοση το 1570, οπότε και οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κύπρο, ένα καράβι έφυγε από εκεί και κατέληξε στον Πλατύ Γιαλό. Ο Καπετάνιος του καραβιού δώρισε στο εκκλησάκι την εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ, που υπήρχε μέσα στο καράβι. Αυτό σύντομα προσέλκυσε πειρατές, που τότε λεηλατούσαν το Αιγαίο και λυμαίνονταν τη Μονή αρκετά συχνά. Οι επανειλλημμένες ζημιές που υπέστη το κτίριο οδήγησε το 1659 στη φρουριακή μορφή, που έχει σήμερα το κτίσμα. Περνώντας το κατώφλι της Μονής φαίνεται ο θολωτός ναός. Ένα διπλό καμπαναριό φανερώνεται πίσω από τον ολόλευκο τρούλο της εκκλησίας. Αν και οι τοιχογραφίες, που κοσμούσαν το εσωτερικό του έχει καταστραφεί, το άριστα διατηρημένο ξυλόγλυπτο τέμπλο τραβάει τον επισκέπτη, όπως και η μαρμάρινη πλάκα του 17ου αιώνα με τον ανάγλυφο δικέφαλο Αετό, που κοσμεί το δάπεδο της εκκλησίας.
Την ομορφιά του τοπίου και την κατάνυξη της ιστορίας αιώνων μπορεί να θαυμάσει κάθε επισκέπτης, αρκεί να καλέσει για να προγραμματίσει έγκαιρα την επίσκεψή του στη Μονή. Οι χώροι του Μοναστηριού απλωμένοι ολόγυρα, όπως το ηγουμενείο, το αλληλοδιδακτικό σχολείο, οι χειρόμυλοι, η βιβλιοθήκη περιμένουν καρτερικά να τα ανακαλύψουν όσοι αποφασίσουν να κάνουν την απόσταση Πειραιάς- Σέριφος.
