Η Ρωσική κυβέρνηση πρόδωσε την υπόσχεσή της για ειρήνη και σταθερότητα, οδηγώντας τη χώρα στον πόλεμο και την οικονομική καταστροφή. Όπως κάθε πόλεμος, μας διαιρεί κι αυτός σε δύο στρατόπεδα: υπέρ και κατά. Η προπαγάνδα του Κρεμλίνου επιχειρεί να μας πείσει ότι το έθνος στέκεται ενωμένο πίσω από την κυβέρνηση-κι ότι αυτοί που απαιτούν ειρήνη είναι οι αξιοθρήνητοι αποστάτες, οι φιλοδυτικοί φιλελεύθεροι και οι μισθοφόροι του εχθρού.
Αυτοί τη φορά, η γερουσία του Κρεμλίνου είναι μειοψηφία. Οι περισσότεροι Ρώσοι δεν θέλουν έναν αδελφοκτόνο πόλεμο, ούτε καν αυτοί που ακόμα εμπιστεύονται τη Ρωσική κυβέρνηση. Κλείνουν τα μάτια όσο μπορούν, για να μην δουν τον κόσμο όπως τον φιλοτεχνούν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές να αποσυντίθεται μπροστά τους. Πολλοί ελπίζουν ακόμα ότι αυτός δεν είναι ένας πόλεμος, και μάλιστα επιθετικός, αλλά «επιχείρηση απελευθέρωσης» του Ουκρανικού λαού. Σύντομα, τα ανατριχιαστικά βίντεο των απάνθρωπων βομβαρδισμών και της ισοπέδωσης πόλεων θα τους διαλύσει την αυταπάτη. Και τότε ακόμα και οι πιο πιστοί ψηφοφόροι του Πούτιν θα πουν «δε σου δώσαμε συναίνεση για αυτό τον άδικο πόλεμο!»
Ήδη σήμερα, δεκάδες εκατομμύρια πολιτών σε όλη τη χώρα εξέφρασαν τη φρίκη και τον αποτροπιασμό τους για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Πούτιν. Άνθρωποι από όλο το ιδεολογικό φάσμα. Δεν είναι «φιλελεύθεροι» όπως ισχυρίζεται η προπαγάνδα. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν αριστερές, σοσιαλιστικές ή κομμουνιστικές απόψεις. Και φυσικά, αυτοί οι άνθρωποι-η πλειοψηφία του λαού μας-είναι αληθινοί πατριώτες.
Μας λένε ότι όσοι εναντιώνονται σ’ αυτό τον πόλεμο είναι υποκριτές-ότι δεν τάσσονται ενάντια στον πόλεμο, αλλά υπέρ της Δύσης. Αυτό είναι ψέμα. Δεν τρέφουμε καμία συμπάθεια για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές τους. Όταν Ουκρανοί στρατιώτες βομβάρδισαν το Ντονιέτσκ και το Λούχανσκ, δεν παραμείναμε σιωπηλοί. Ούτε θα σιωπήσουμε τώρα που το Χάρκοβο, το Κίεβο και η Οδησσός βομβαρδίζονται κατά διαταγή του Πούτιν και της καμαρίλας του.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι εναντίωσης στον πόλεμο. Για εμάς τους οπαδούς της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας, κάποιοι από τους λόγους έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Η εισβολή είναι άδικη. Δεν υπάρχει απειλή προς το Ρωσικό κράτος που να δικαιολογεί την αποστολή στρατιωτών μας να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Δεν «απελευθερώνουν» κανέναν. Δε βοηθάνε κάποιο λαϊκό κίνημα. Είναι απλά ένας στρατός που ισοπεδώνει ειρηνικές Ουκρανικές πόλεις για λογαριασμό μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων που ονειρεύονται ότι θα έχουν για πάντα τη Ρωσία υπό τον έλεγχό τους.
Ο πόλεμος παράγει αμέτρητη ζημιά για το λαό μας. Ουκρανοί και Ρώσοι πληρώνουν εξ ίσου βαρύ τίμημα αίματος. Για μεγάλο διάστημα μετά την λήξη του, φτώχεια, πληθωρισμός και ανεργία θα επηρεάσουν τους πάντες. Το λογαριασμό δε θα πληρώσουν οι ολιγάρχες και οι γραφειοκράτες, αλλά οι φτωχοί δάσκαλοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι. Πολλοί από μας δε θα μπορούμε να θρέψουμε τα παιδιά μας.
Ο πόλεμος θα μετατρέψει την Ουκρανία σε ερείπια και τη Ρωσία σε φυλακή. Αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ έχουν ήδη φιμωθεί. Άνθρωποι έχουν μπει φυλακή επειδή απλά μοιράζανε φυλλάδια, αθώα πλακάτ, ακόμα και αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πολύ σύντομα, οι Ρώσοι πολίτες θα έχουν μόνο μία επιλογή: Φυλακή ή επιστράτευση. Ο πόλεμος παράγει δικτατορίες που όμοιές τους δεν έχουν ζήσει οι σύγχρονες γενιές.
Ο πόλεμος αυτός πολλαπλασιάζει τους κινδύνους για τη χώρα. Ακόμα και μέχρι πρόσφατα φιλικά προσκείμενοι προς τη Ρωσία Ουκρανοί, τώρα εγγράφονται σε πολιτοφυλακές για να πολεμήσουν τους στρατιώτες μας. Με αυτή του την επιθετική κίνηση, ο Πούτιν νομιμοποίησε όλα τα εγκλήματα των Ουκρανών εθνικιστών, όλες τις μεθοδεύσεις των γερακιών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Ο Πούτιν τους χάρισε τη δικαιολογία για να εγκαταστήσει κι άλλες βάσεις και πυραύλους στα σύνορά μας.
Τέλος, ο αγώνας για την ειρήνη είναι το πατριωτικό καθήκον κάθε Ρώσου. Όχι μόνο επειδή είμαστε οι θεματοφύλακες της μνήμης του χειρότερου πολέμου στην Ιστορία, αλλά και επειδή αυτός ο πόλεμος απειλεί τη συνοχή και την ίδια την ύπαρξη της Ρωσίας.
Στόχος του Πούτιν είναι να συνδέσει τη μοίρα του με τη μοίρα της χώρας. Αν το κατάφερε, τότε η αναπόφευκτη ήττα του θα είναι και ήττα ολόκληρου του έθνους. Αν γίνει αυτό, θα έχουμε την τύχη της μεταπολεμικής Γερμανίας: κατοχή, εδαφική διαίρεση, σύνδρομο συλλογικής ενοχής.
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να αποφύγουμε αυτή την καταστροφική εξέλιξη. Εμείς, οι άντρες και οι γυναίκες της Ρωσίας, πρέπει να σταματήσουμε αυτό τον πόλεμο. Η χώρα ανήκει σ’ εμάς, όχι σε μια χούφτα γερασμένων με παλάτια και γιοτ. O εχθρός μας δεν είναι στο Κίεβο ή την Οδησσό, αλλά στη Μόσχα. Είναι ώρα να τους πετάξουμε έξω κλοτσηδόν. Ο πόλεμος δεν εκφράζει τη Ρωσία. Εκφράζει τον Πούτιν και το καθεστώς του. Και γι αυτό εμείς, οι Ρώσοι σοσιαλιστές και κομμουνιστές είμαστε εναντίον αυτού του εγκληματικού πολέμου. Θέλουμε να σταματήσουμε τον πόλεμο για να σώσουμε τη Ρωσία,
Όχι στην παρέμβαση!
Όχι στη δικτατορία!
Όχι στη φτώχεια!
