Η φετινή 8 Μάρτη, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, βρίσκει τις εργαζόμενες, αγρότισσες, νέες και συνταξιούχες της χώρας μας, ιδιαίτερα ανήσυχες και ανασφαλείς, από το ξέσπασμα ενός νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, ανάμεσα στη Ρωσία, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, που προκαλεί θάνατο, καταστροφή, προσφυγιά και φτώχεια, για τον λαό της Ουκρανίας και γενικότερα.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΕΜΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 8η ΜΑΡΤΗ – ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η πραγματική έκφραση αλληλεγγύης στις γυναίκες και στον λαό της Ουκρανίας, είναι αναγκαίο να συνοδεύεται από την απαίτησή μας, να σταματήσει τώρα ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, για άμεση απεμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης από αυτόν, για κλείσιμο των ξένων βάσεων στη χώρα μας και την αποδέσμευσή της από ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Η φετινή 8η Μάρτη, βρίσκει επίσης εργαζόμενες, άνεργες, αγρότισσες, νέες, συνταξιούχες, αντιμέτωπες με τις βαριές συνέπειες της δεκαετούς και πλέον καπιταλιστικής κρίσης, των σκληρών μνημονίων, της μεγάλης ανεργίας, της τεράστιας ακρίβειας στο ρεύμα, το φυσικό αέριο, τα καύσιμα, τα φάρμακα, τα τρόφιμα και όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, σε συνδυασμό με τις πετσοκομμένες συντάξεις και μισθούς και την άγρια φοροληστεία, για να θησαυρίζουν οι εκμεταλλευτές του λαού.
Τις βρίσκει, όπως και όλο τον λαό μας, απροστάτευτες απέναντι στην πανδημία της covid 19 και τις άλλες ασθένειες, γιατί η κυβέρνηση αρνείται να στελεχώσει με μαζικές προσλήψεις ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού και να εξοπλίσει κατάλληλα τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας, να επιτάξει τον επιχειρηματικό τομέα υγείας, τον οποίο στηρίζει πολύπλευρα, μετατρέποντας την υγεία σε ακριβό εμπόρευμα.
Βρίσκει τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, ιδιαίτερα της υπαίθρου, αντιμέτωπες με περισσότερους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση των ίδιων και των παιδιών τους, στον πολιτισμό, με την ένταση της ανισοτιμίας και της βίας κάθε μορφής, που γεννά το εκμεταλλευτικό σύστημα και οι πολιτικές διαχείρισής του, αλλά και με την προσπάθεια αποπροσανατολισμού τους από τις “σειρήνες” όλων των αποχρώσεων του αστικού φεμινισμού, που παρουσιάζουν την πατριαρχία, ως κύρια αιτία, για τις κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος τους.
Η 8η Μάρτη, δεν είναι γιορτή, αλλά παγκόσμια ημέρα-σύμβολο, που καλεί σε διαρκή αγώνα τις γυναίκες, για τα δικαιώματά τους, μέσα από τα εργατικά σωματεία, τους αγροτικούς συλλόγους, τους γυναικείους ριζοσπαστικούς συλλόγους της ΟΓΕ, απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα και τις πολιτικές των κομμάτων που το υπηρετούν, συνθλίβοντας την ζωή τους και τη ζωή των οικογενειών τους. Η μοιρολατρία, η απογοήτευση και η παραίτηση, οδηγούν σε ακόμα χειρότερες μέρες.
Στον 21ο αιώνα, της έκρηξης της τεχνολογίας, της επιστήμης, της παραγωγικότητας της εργασίας, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και δυνατότητες, ώστε κάθε γυναίκα και η οικογένειά της, να έχει πλήρη και σταθερή δουλειά, με ικανοποιητικό εισόδημα. Σύγχρονες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, εκπαίδευσης, στήριξης της μητρότητας, των παιδιών και της τρίτης ηλικίας, κοινωνικές παροχές, πλήρη σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, πολιτισμό, αθλητισμό. Να ζει χειραφετημένη, χωρίς οικονομικές και κοινωνικές εξαρτήσεις, χωρίς εμπόδια στην κοινωνική, επιστημονική, εργασιακή και οικογενειακή της πορεία.
Όμως αυτές οι δυνατότητες ακυρώνονται και μετατρέπονται σε νέα δεσμά, εκμετάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών και των ανδρών των εργατικών- λαϊκών οικογενειών, στο πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου, που υποτάσσει τα πάντα στο βωμό του όλο και μεγαλύτερου κέρδους του.
Γι’ αυτό η Λαϊκή Συσπείρωση Τεμπών, με την ευκαιρία της 8ης Μάρτη, απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα σε όλες τις εργαζόμενες και άνεργες, τις φτωχές αγρότισσες και επαγγελματίες, τις συνταξιούχες και ιδιαίτερα τις νέες, που ζουν στα χωριά του δήμου μας, αλλά και στις πόλεις, ώστε να πάρουν τη δική τους θέση στην συλλογική αγωνιστική δράση και διεκδίκηση, για τα καθημερινά προβλήματα που γεννούν και αναπαράγουν το εκμεταλλευτικό σύστημα, οι πολιτικές της ΕΕ, των κυβερνήσεων, των δημοτικών και περιφερειακών αρχών, αλλά και για μια κοινωνία χωρίς πολέμους, εκμετάλλευση, φτώχεια και ανεργία, για να γίνει πράξη η γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση.